باسمه تعالی

روز ۲۸ ژوئن، که در جریان اجلاس G20 مذاکرات سیاسی متعددی بین رهبران دنیا، از جمله ترامپ و پوتین، انجام شد، امید به حل مسالمت‌آمیز مسائل دنیا بالا رفت. جرج گالووی با بیان جمله «I love the smell of diplomacy in the morning» که بر وزن جمله معروف «I love the smell of napalm in the morning»، که از یک فیلم سینمایی است، به خوبی بر غلبه دیپلماسی بر تحرکات جنگ‌طلبانه تأکید داشت.

در مقالات بسیاری در این وبلاگ درباره تلاش شیطان‌پرستها و گلوبالیست‌های وابسته به آنها، برای راه‌اندازی جنگ جهانی، نوشته‌ام. ترجیح گلوبالیست‌ها این است که جنگ بین کشورهایی رخ بدهد، که هنوز اعتقادات توحیدی در آن‌ها پررنگ است. مردم آمریکا همیشه خیلی مذهبی‌تر از مردم اروپا بودند. روسیه نیز پس از فروپاشی کمونیسم، به مسیحیت برگشته است. بنابراین سناریوهایی، مانند راه‌اندازی جنگ بین ایران و آمریکا، و یا روسیه و آمریکا، از طرف گلوبالیستها دنبال میشوند؛ تا با تضعیف این کشورها، زمینه پرستش کامل شیطان فراهم شود. برایاثبات این ادعا، کافی است «مراسم افتتاح تونل Gotthard در سوئیس» ملاحظه شود.[1]

فقط ۳ روز پس از ملاقات سران در G20، زیردریایی روسی Project 10831 Losharik هدف قرار میگیرد، تا بهانه‌ای برای درگیر کردن روسیه و آمریکا در جنگ بوجود بیاید.[2] این زیردریایی هسته‌ای که با کد AS-12 نیز شناخته میشود، میتواند تا عمق ۶ هزار متر زیر آب برود؛ و وظیفه جستجو در کف دریا، برای کشف و شناسایی ابزارهای جاسوسی و سلاح، را دارد. یکی از کارهایی که این زیردریایی انجام میدهد، بازرسی کابلهای مخابراتی و دیتا در کف اقیانوس، و برداشتن ابزارهای جاسوسی دیگران از روی این کابلها، و یا نصب چنین ابزارهایی بر روی آن، است.

باسمه تعالی

دیروز یکی از افرادی، که به زعم خودش چنین تصور کرده بود که طرفدار آمریکا هستم، چنین برایم نوشته بود:

«به راستی کسانی که در کشور چهره آمریکا واسرائیل را بزک میکنند ومردم را از جنگ با آمریکا واسرائیل میترسانند نزد خداوند چه جایگاهی دارند!!!آیا نه این هست که در جهنم جاودانه خواهند بود!!!!»

نکته‌ای که برایم جالب توجه بود این بود که همین فرد عکس فریدون را همراه با عبارت «اشتباه یک ملت» به عنوان عکس پروفایل خود انتخاب کرده بود. در حالی که از این مطلب غافل بود که تلاش‌هایی که اخیراً برای راه‌اندازی جنگ صورت می‌گیرد، توسط همان جریانی انجام می‌شود که فریدون متعلق به آن‌ها است. شیطان‌پرستها که حذف خود از صحنه جهان را نزدیک می‌بینند، راه‌اندازی جنگ را تنها راه ایجاد فضا برای تنفس و جمع‌آوری دوباره نیرو، می‌یابند.

سال گذشته در مقاله‌ای درباره رسم شیطانی قربانی انسان در شروع تابستان، نوشته بودم.[1] امسال قرار بود این مراسم به بهانه تلافی هدف قرار دادن پهپاد گلوبال هاوک، با کشتار ۱۵۰ ایرانی انجام شود، تا هم خون ریخته شده باشد و هم بهانه‌ای برای گسترش جنگ باشد. اجرای چنین طرحی، هم به افراد نفوذی گلوبالیست در ارتش آمریکا نیاز دارد، و هم بدون ایفای نقش افراد نفوذی در طرف ایران نیز چنین کاری قابل انجام نبود.

البته ملی‌گرایان آمریکا و شخص ترامپ متوجه ماهیت این عملیات شده، و از آن جلوگیری میکنند. لذا قربانی انسان شیطان‌پرستها، در قالب آتش‌سوزی پالایشگاه، و چند عملیات دیگر، در فیلادلفیا انجام شد.

باسمه تعالی

درباره داستان صندوقچه جبرئیل، جستجوی مختصری در رسانه‌های فارسی‌زبان کردم و چیزی نیافتم. حدود ۴ سال پیش که درباره آن شنیدم، به این دلیل که قابل راستی‌آزمایی نبود، آن را گزارش نکردم. اما اخیراً درباره این موضوع و اتفاقاتی که در قطب جنوب می‌افتد، مطالب زیادی میشنوم. به همین دلیل مطلب را، بدون اینکه قصد تایید داشته باشم، منعکس میکنم. برای تحقیق بیشتر میتوانید درباره Ark of Gabriel یا «تابوت جبریل» جستجو کنید.

ماجرای داستان به حج سال ۱۳۹۴، و اتفاقاتی که در ایام حج آن سال در مسجدالحرام افتاده، برمی‌گردد.

باسمه تعالی

جمله‌ای را چند روز پیش از یکی از استراتژیست های معروف ایران شنیدم که چنین بود: «آمریکا به خوبی میداند چیزی به نام جنگ محدود با ایران وجود خارجی ندارد. یا جنگ نمیشود و یا اگر شد، انتها ندارد.» شواهد زیادی حاکی از این است که جنگ محدود چند هفته‌ای که است که در جریان است؛ و اظهاراتی مانند فوق را باید رجز خوانیی به حساب آورد، که البته کاربردها و خواص خودش را دارد.

سردار سلامی نیز این امر را صریحاً اذعان کرده بودند:

«ما امروز در فضای جنگ تمام عیار اطلاعاتی با آمریکا و جبهه دشمنان انقلاب و نظام اسلامی هستیم و این فضا ترکیبی از عملیات روانی و عملیات سایبری، تحرکات نظامی، دیپلماسی عمومی و القای رعب و وحشت است.»[2]

اتفاقات زیادی اخیراً افتاده که این امر را به خوبی نشان میدهد:

باسمه تعالی

مفهوم دولت-ملت سوءتفاهم مشهوری است که در دوران معاصر جا افتاده است. چنین مفهومی مجازی است و وجود خارجی ندارد. قریه و شهر، اجتماع، و رفتارهای اجتماعی در قبیله و گروه، وجود خارجی داشته، و واقعی هستند. اما دولت-ملت یک مفهوم ذهنی است و در واقعیت جایی ندارد.

استفاده اهل سیاست از مفهوم دولت-ملت، در قرون اخیر، در درجه اول به این منظور بود که یک هویت مجازی برای مردم تحت کنترل خودشان، تعریف کنند؛ تا بواسطه آن بتوانند اداره حوزه نفوذ خود را آسان کنند. در درجه دوم، با این مفهوم می‌شود یک مدل ساده از عالم به عوام ارائه کرد. اما این مدل ایرادهای اساسی دارد؛ و علاوه بر اینکه باعث گمراهی مردم میشود، خود اهل سیاست را در اتخاذ تصمیم‌های کلان سیاسی به اشتباه می‌اندازد.

عدم کارآیی مدل دولت-ملت در مورد آمریکا بیشتر از بقیه کشورها واضح است. انتظار اینکه این مجموعه مانند یک دولت عمل کند، و مثلاً قراردادهای دولت قبلی را محترم بشمارد، چندان انتظار صحیحی نیست. توضیح درباره این موضوع را با بیان حقایقی درباره جنگ دوم جهانی شروع میکنم.

باسمه تعالی

وبلاگ زادالمسافر مدتی است که در ایران فیلتر میشود. بعضی از دوستان احتمال دادند که شاید مشکل از دیتاسنتر قبلی باشد. لذا از شرکتی دیگر server گرفتم و سایت را به آنجا منتقل کردم. اما تعداد بازدید سایت هنوز در حد وضعیت فیلتر شده قبلی است. برداشت شخصی‌ام از کسانی که مسئول فیلترینگ سایتها هستند، این است که هدف اصلی آن‌ها حفظ روایت، یا به اصطلاح narrative خودشان، است؛ که در ایران از وضعیت جاری دنیا تعریف میشود. ظاهراً حق و باطل و حدود شرعی و امثالهم اصلاً ملاک نیستند. مهم این است که در باور کسانی که روایت آن‌ها را باور کرده‌اند، خدشه‌ای وارد نشود. چنین چیزی هم تشویق مردم به عوامی‌گری است.

باسمه تعالی

درباره عدم تبعیت سازمانهایی مانند CIA از دولت مرکزی آمریکا، مطلب زیاد نوشته شده است. دلیل آن هم این است که وقتی جان کندی اعلام کرد که میخواهد این سازمان را متلاشی کند، او را ترور کردند و به روسای جمهور بعدی فهماندند که در کار این سازمان دخالت نکنند. در زمان جرج بوش پدر نیز سازمان سیا عملاً قدرت سیاسی را قبضه کرد.

اما درباره نقش نیروی دریایی آمریکا، Navy، در صحنه سیاسی، کمتر بحث شده است. بطور خلاصه فرماندهان این نیروی نظامی، شان خود را بالاتر از آن میدانند که از رهبری سیاسی تبعیت کنند؛ و بارها اتفاق افتاده که دستورات صریح رئیس‌جمهور را علناً تخطی کرده‌اند. بطور کلی تعداد فرماندهان گلوبالیست‌ در این نیرو بیشتر است، و این وضعیت از زمان تسلط بریتانیا بر دریاهای دنیا و سلطه استعمار این کشور در آمریکا، ادامه یافته است.

قبلاً در مقاله‌ای تحت عنوان «خودکشی فرمانده نیروی دریایی آمریکا در غرب آسیا» و مقالات متعدد دیگر، درباره تلاش فرماندهان این نیرو برای راه‌اندازی جنگ جهانی، به منظور برهم زدن اوضاع داخلی آمریکا، و جلوگیری از قلع و قمع گلوبالیستهای دیگر، نوشته بودم.[2] اخیراً نیز یک ناوشکن آمریکایی، سعی کرد با نزدیک شدن به ناو روسی، در شرق دریای چین، این ناو را به شلیک وادار کند، تا بهانه‌ای برای شروع درگیری بشود.[1]

باسمه تعالی

چند روز پیش که یوتیوب سیاست جدید خود در محدود کردن بعضی کانالها را اعلام کرد، بعضی رسانه‌ها و کانالهای تلگرام چنین وانمود کردند که «دولت آمریکا» میخواهد آزادی بیان مردم دنیا را محدود کرده، ویدئوهای انکارکنندگان هولوکاست، هواداران نئونازی و برخی گرایش های دیگر را حذف کند.

در حالی که چنین تصویری مغرضانه است.

آنچه در آمریکا در حال رخ دادن است، شباهت زیادی به وضعیت ایران دارد:

باسمه تعالی

در این ماههای اخیر، گلوبالیست‌ها عقب‌نشینی‌های عمده‌ای داشتند و در بسیاری از میادین رقابت شکست خوردند. شکست‌های بسیار دیگری نیز در انتظار آنان است. به عنوان نمونه انتظار می‌رود در انتخابات جاری پارلمانی اروپا، که تا ۲۶ ماه می ادامه دارد، پاپیولیست‌ها و ملی‌گراها پیروزی عمده‌ای کسب کنند. این اتفاق احتمالاً به فروپاشی اتحادیه اروپا، در شکل کنونی آن، منجر خواهد شد. به همین دلیل Mario Monti نخست وزیر Jesuit سابق ایتالیا، چنین اظهار نظر کرده که «پیروزی پاپیولیستها در انتخابات اروپا به معنی جنگ جهانی سوم است.» این انتخابات، چه به جنگ سوم منجر بشود و یا نشود، به احتمال زیاد آخرین انتخابات اروپا خواهد بود.

باسمه تعالی

شبیه‌سازی عملیات نظامی را به اصطلاح «بازی جنگ» میگویند. فرض این است که بازی جنگ میتواند نتیجه یک جنگ را قبل از درگیر شدن واقعی در میدان، نشان دهد و به تصمیم‌سازی در مورد ورود در جنگ کمک کند. البته همیشه نتیجه بازیهای جنگ مطابق دلخواه درنمی‌آید. در بازی جنگ سپاه خودی را با آبی، و دشمن را با قرمز مشخص میکنند. یک واحد سفید هم کنترل صحنه و داوری را به عهده دارد.

در سال ۲۰۰۱ یک بازی جنگ، به نام Unified Vision 2001، اجرا شد، که هدف آن کشوری با مشخصات ایران بود، بدون اینکه نامی از ایران آورده شود.[1] در این بازی جنگ فرض بر این بود که توان نظامی دو طرف در ۵ سال آینده را فرض کنند و بر اساس آن نتیجه جنگ را مشخص کنند. دخالتهای واحد سفید در از بین بردن ۲۱ موشک بالستیک سپاه قرمز، باعث اعتراض فرمانده این سپاه، به نام ژنرال Paul Van Riper شد. سال بعد یک بازی جنگ دیگر به نام Millennium Challenge 2002 ترتیب داده شد، که تا آن تاریخ پرهزینه‌ترین بازی جنگ بود.[2] برای این بازی جنگ حدود ۲۵۰ میلیون دلار هزینه شد.

این ژنرال Marine سعی کرد خود را بجای فرماندهان ایرانی ببیند و نحوه تفکر و تصمیم‌گیری خود را به آن‌ها نزدیک کند. او حتی اسم رمز عملیات خود را «الله اکبر» انتخاب کرد. او به محض نزدیک شدن کشتی‌های جنگی آبی و عبور آن‌ها از نقطه‌ای که نشان می‌داد جنگ حتمی است، ظرف ده دقیقه ۱۶ کشتی جنگی آبی را غرق کرد و ۲۰ هزار تلفات روی دست آن‌ها گذاشت. او با تعداد زیادی از قایق‌های پر از مواد منفجره و هدف قرار دادن کشتی‌ها با آنها، همه نیروی دریای آبی را غرق کرد.

واحد سفید، که انتظار این پیروزی قاطع را برای تیم قرمز نداشت، و باید جواب ۲۵۰ میلیون دلار خرج این بازی را می‌داد، سریعاً نتیجه جنگ را برگرداند و همه کشتی‌های غرق شده را دوباره شناور کرد. حتی پس از آن، وقتی Riper فرمان هدف قرار دادن V-22 ها را داد، واحد سفید به او اطلاع داد که اجازه هدف قرار دادن آن‌ها و هواپیماهای انتقال نیروی C-130 را ندارد. به علاوه تیم قرمز را مجبور کرد که همه دفاع ضدهوایی خود را از استتار خارج کند تا تیم آبی بتواند آن‌ها را راحت هدف بگیرد.