باسمه تعالی
امروز سرویس فیسبوک و اینستاگرام قطع بود؛ و دلیل آن این است که فرصتی پیدا کنند تا تمام دیتای مربوط به Lifelog را از سرورهای خود پاک کنند.
اخیراً QAnon درباره ارتباط فیسبوک با سازمان DARPA مطالبی را گفته که همه ما سالها بود که آن را میدانستیم:
باسمه تعالی
دو روز پیش دولت ونزوئلا موفق شد دو نفر آمریکایی را، که در حال هک شبکه‌های مخابراتی برای پخش ویروس در شبکه برق، بودند دستگیر کند. این اتفاق بسیار مهم بود؛ به این دلیل که امکان راه‌اندازی مجدد حدود ۷۱٪ از شبکه برق، در ظرف یک روز، را فراهم کرد. اگر حملات تروریستی به تأسیسات برق را بشود کنترل کرد، در چند روز آینده میزان پوشش شبکه برق به ۸۵٪ میرسد. هنوز مشخص نیست که آیا ترانسفورمرهای ۵۰ مگاواتی بزرگ در آتش‌سوزی Sub Station ها سوخته‌اند و یا ترانسفورمرهای دیگر؟ اگر ترانسفورمرهای اصلی نسوخته باشند، در دو هفته آینده میشود ۹۵٪ شبکه برق را راه‌اندازی کرد.
حمله‌ای که انجام شد، تنها سایبری نبود. بلکه خرابکاری و بمب‌گذاری در تأسیسات نیز رخ داده است. حتی گزارش شده که پهپادهای کوچک و ارزان، برای ریختن رشته‌های سیم نازک و هادی جریان برق، روی کابل‌های فشار قوی و ترانسفورمرهای اصلی، بکار گرفته شده بودند. وقتی این رشته‌ها به کابلها برخورد کنند، باعث اتصال کوتاه کابلها و جرقه بین آنها میشوند. این حادثه فشار زیادی روی ترانسفورمرها می‌آورد و باعث آتش‌سوزی آنها میشود. اگر سیستم‌های ایمنی توسط ویروس‌ها از کار افتاده باشند، احتمال خسارات بیشتر میشود.
باسمه تعالی
در این وبلاگ مطالبی که به یادگیری هنر «زندگی مقاومتی» کمک میکند، را با همین تگ مشخص کرده‌ام.
حدود ۱۲ سال پیش جزوه‌ای را با عنوان «مهارتهای لازم برای گذار از شرایط اضطراری و بحرانی» نوشتم؛ و دلیل این کار این بود که چنین راهنماهایی به زبان فارسی وجود نداشت. قاعدتاً سازمان پدافند غیر عامل، مانند همه سازمان‌های مشابه در بقیه کشورهای دنیا، باید چنین راهنمایی را در اختیار مردم قرار دهد و آنها را به یادگیری هنر «زندگی مقاومتی» تشویق کند. اما ظاهراً چنین کاری اصلاً در سیاست کلی این سازمان جایی ندارد. این جزوه مقدماتی را در لینک زیر میشود یافت:
باسمه تعالی
قطعی سراسری برق در ونزوئلا، در اثر حمله سایبری، وارد روز چهارم شده است. هیچ‌کس باور نمیکرد که حمله سایبری بتواند تا این مقدار مخرب باشد؛ چون فرض بر این بود که میشود به سرعت راه مقابله را پیدا کرد و یا با اقدام تلافی‌جویانه، مهاجم را پشیمان کرد. ۶ سال پیش که در مقاله‌ای درباره ضعف‌های ذاتی تکنولوژی مدرن نوشته بودم، آن مطالب خیلی بدبینانه به نظر می‌آمد.[1] اما وقایع ونزوئلا نشان دهنده این است که باید آن مطالب را جدی گرفت و پیدا کردن راه‌های مقابله با چنین شرایطی را در اولویت اول قرار داد.
خلاصه وضعیت جاری، به نقل از Hal Turner، چنین است:[2]
باسمه تعالی
تصویری که رسانه‌های دنیا به عموم مردم القاء میکنند، این است که مشکل ونزوئلا دولت سوسیالیستی است که توان رسیدگی به امور این کشور را ندارد؛ همه تجهیزات قدیمی و کهنه است، و کسی نیست که کشور را نوسازی و آباد کند.
درحالی که این تصویر اصلاً درست نیست. مشکل ونزوئلا این است که سعی کرده تمام شبکه برق خود را با پیشرفته‌ترین تجهیزات مدرن جایگزین کند. همین مطلب باعث شده که امکان حمله سایبری گسترده به این شبکه بوجود بیاید.
باسمه تعالی
قطعی برق در ونزوئلا، در اثر حمله سایبری، به بیش از ۴۰ ساعت رسیده است. نحوه عمل ویروس‌هایی که در این حمله سایبری استفاده شده، مانند Stuxnet است. این ویروس فقط بعضی از ورودی و خروجی های سیستم کنترل را هدف قرار میدهد و باعث میشود بخاطر غلط خواندن اطلاعات سنسورها، و یا فرمان کنترل غلط، سیستم از کنترل خارج شده، صدمه ببیند. از حدود ۷ سال پیش که این ویروس را اسرائیل بر علیه تأسیسات غنی‌سازی ایران استفاده کرد، کشورهای زیادی، از جمله ژاپن، در اثر شیوع این ویروس صدمه دیده‌اند
باسمه تعالی
حدود ۲ سال پیش در مقاله‌ای درباره مجموعه افشاگری‌های ویکی‌لیکس با عنوان Vault 7 مطلبی نوشته بودم.[1] در طی این مدت اطلاعات خیلی زیادی درباره این ماجرا پخش شد؛ و مشخص شد که سازمان سیا، برای دور زدن قانون در آمریکا، این افشاگری را طرح‌ریزی کرده بود.
سازمان سیا، از بدو تاسیس تحت کنترل گلوبالیست‌ها بود؛ و عملاً هیچ تبعیتی از دولت مرکزی نداشت؛ و با قتل جان کندی، به روسای‌جمهور بعد از او فهماند که در کار این سازمان دخالت نکنند. در مقالات قبلی دراین‌باره زیاد توضیح داده‌ام که فرض اینکه آمریکا توسط یک دولت و یک مدیریت اداره میشود، فرض درستی نیست؛ بلکه مجموعه‌های مختلفی در این کشور با هم رقابت دارند و بعضا تنش‌ها و درگیری‌های سنگینی بین آنها رخ میدهد.
باسمه تعالی
سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های هالیوودی زیادی را میشود یافت که موضوع آن مباحثی است که جزء اسرار علمی و نظامی، و یا افشاگری مفاسد، محسوب میشوند. طرح این مباحث در این فیلم‌ها دو دلیل عمده دارد:
دلیل اول disinformation است. روش اصلی این است که تعداد زیادی نسخه مختلف از یک واقعیت درست کنند، که هر کدام با درصدی از اطلاعات غلط قاطی شده است. هر صنفی از مردم یک نسخه از آن را، مطابق سلیقه خود، باور میکنند. بعداً با روش‌های دیگر غلط بودن آن نسخه را نشان میدهند. وقتی غلط بودن تعدادی از نسخه‌ها به مردم ثابت شد، جمع‌بندی مردم این است که کل قضیه پوچ است و دیگر کسی حتی آن نسخه اصلی و واقعی را هم باور نمیکند.
دلیل دوم این است که رسانه‌ها و هالیوود و شبکه‌های تلویزیونی تحت سلطه گلوبالیست‌ها، با ارائه تصویر مبهمی از یک واقعیت، نحوه برخورد دلخواه خودشان با آن را به ذهن مخاطب القا میکنند.
در ویدیو کلیپ ذیل سعی کرده‌ام با ذکر مثال در این‌باره بحث کنم.
این ویدیو کلیپ حدود ۱۰ دقیقه و با حجم حدود ۱۲ مگابایت است.
باسمه تعالی
مدتی است که شاهد هستم میزان اخبار واقعی در رسانه‌ها در حال کاهش است؛ و اخبار بی‌ارزش و پروپاگاندا بخش مهمی از مطالب پخش شده در رسانه‌ها را تشکیل میدهند. دلیل این مطلب را هم این میدانم که تعمد در عوامی بار آوردن مردم، در سراسر دنیا، وجود دارد و اوضاع روزبه‌روز بدتر میشود.
شاهد این ادعا اخبار مربوط به درگیری‌های هند و پاکستان است. اخبار بسیاری از نبردهای هوایی، جنگ توپخانه‌ای، حملات انتحاری و تلفات بالای ناشی از آن، و مین‌گذاری جاده‌ها در کشمیر در مسیر سربازان هندی، پخش شده است. هر دو سوی درگیری اینترنت را قطع کرده‌اند، تا تسلط رسانه‌ای خود بر روایت اوضاع، یا narrative، را از دست ندهند. این اخبار، علیرغم اینکه از طریق توئیتر و بقیه شبکه‌های اجتماعی قابل دنبال کردن هستند، کمتر کسی آنها را دنبال میکند. امروز که رسانه‌های ایرانی را نگاه کردم، هیچ اشاره‌ای به این وقایع در آنها نیافتم.
به همین دلیل بر خودم لازم دیدم که سهمی در اطلاع‌رسانی اخبار واقعی داشته باشم. ولی مشکل در اینجا است که حجم اطلاعات واقعی به‌قدری زیاد است که تشریح و انعکاس همه آنها کار یک نفر نیست. هیچ‌کس دیگری هم ظاهراً رغبت به مطالعه و گزارش آنها نشان نمیدهد. بنابراین مجبورم فقط به ارائه خلاصه‌ای از اخبار بسنده کنم.
باسمه تعالی
روز شنبه صبح صدای پرواز هواپیماهای جنگی پاکستان در اطراف اسلام‌آباد و راولپندی و کراچی شنیده میشد. بخش‌هایی از آزادراه M1، بین پیشاور و اسلام‌آباد، و M2، بین اسلام‌آباد و لاهور، تحت کنترل نیروی هوایی درآمده است.به این دلیل که بخش‌هایی از این آزادراه‌ها، باند اضطراری پرواز است. در شرایطی که فرودگاه‌های نظامی بمباران شوند، این باندهای اضطراری قابل استفاده خواهند بود.
در حال حاضر روزهای پایانی ماه را میگذرانیم. در این شبهای پایانی نور ماه خیلی ضعیف است و تا ۴ شب دیگر، که ماه جمادی‌الآخر تمام شده و رجب شروع میشود، بهترین فرصت برای حملات هوایی سنگین است. از نظر تاکتیکی شب تحویل ماه بهترین شب برای شروع حمله هوایی است. جنگهای بزرگ دیگر نیز، مثل حمله آمریکا به کویت، در شب آخر ماه شروع شده‌اند. بنابراین احتمال اینکه هند بخواهد حملات هوایی اصلی خود را از چند شب دیگر شروع کند، زیاد است. زمانی که حضرت علی (ع) چنین فرموده بود که «العَجَبُ كُلُّ العَجَبِ بَينَ جُمادَى و رَجَبٍ» هیچ‌کس فکر این را نمیکرد که شب آخر ماه بهترین شب برای شروع حمله هوایی و جنگ است.
