باسمه تعالی

مفهوم دولت-ملت سوءتفاهم مشهوری است که در دوران معاصر جا افتاده است. چنین مفهومی مجازی است و وجود خارجی ندارد. قریه و شهر، اجتماع، و رفتارهای اجتماعی در قبیله و گروه، وجود خارجی داشته، و واقعی هستند. اما دولت-ملت یک مفهوم ذهنی است و در واقعیت جایی ندارد.

استفاده اهل سیاست از مفهوم دولت-ملت، در قرون اخیر، در درجه اول به این منظور بود که یک هویت مجازی برای مردم تحت کنترل خودشان، تعریف کنند؛ تا بواسطه آن بتوانند اداره حوزه نفوذ خود را آسان کنند. در درجه دوم، با این مفهوم می‌شود یک مدل ساده از عالم به عوام ارائه کرد. اما این مدل ایرادهای اساسی دارد؛ و علاوه بر اینکه باعث گمراهی مردم میشود، خود اهل سیاست را در اتخاذ تصمیم‌های کلان سیاسی به اشتباه می‌اندازد.

عدم کارآیی مدل دولت-ملت در مورد آمریکا بیشتر از بقیه کشورها واضح است. انتظار اینکه این مجموعه مانند یک دولت عمل کند، و مثلاً قراردادهای دولت قبلی را محترم بشمارد، چندان انتظار صحیحی نیست. توضیح درباره این موضوع را با بیان حقایقی درباره جنگ دوم جهانی شروع میکنم.

فروش سلاح به آلمان نازی توسط شرکتهای آمریکایی

در زمان جنگ دوم جهانی، قبل از ورود آمریکا، مشخص بود که دیر با زود، دخالت آمریکا در این جنگ گریزناپذیر است. اما در همان زمان هنری فورد، صاحب کارخانجات اتومبیل سازی فورد، و James Mooney مدیر جنرال موتورز، به پاس خدمات ارزنده آن‌ها برای ساخت ماشین نظامی آلمان نازی، از این رژیم نشان عقاب دریافت کردند.[1] شرکتهایی مانند IBM ماشین‌های اداری مورد نیاز آلمان را، حتی در زمان جنگ، تأمین میکردند. شرکت بوئینگ نیز هواپیماهایی را به نام مسافربری می‌ساخت، و به آمریکای لاتین اعزام میکرد. در آنجا این هواپیماها را با اعمال تغییراتی به هواپیمای جنگی تبدیل میکرد و به آفریقا می‌فرستاد. در قدم بعدی این هواپیماها به آلمان فروخته میشد و از آن‌ها برای بمباران سربازان آمریکایی در اروپا استفاده میشد. شرکتهای پپسی و کوکاکولا نیز نوشیدنی‌های سربازان آلمانی را تأمین میکردند.

از همان زمان واضح بود که نمیشود چنین مجموعه‌ای را با مدل ناقص دولت-ملت مدل‌سازی کرد. واقعیت موجود این کشور این است که صاحبان سرمایه‌های بزرگ، مافیاهای بزرگ، گروه‌های شیطانی، و ماجراجویان بسیاری، از سراسر دنیا، به این سرزمین آمده‌اند؛ و از منابع سرشار این سرزمین و استعدادهای مردم آن برای پیش‌برد اهداف خود استفاده میکنند. هر کدام از این گروه‌های قدرت برای خودش کار میکند و هیچ تعهد و علقه‌ای نسبت به بقیه این مجموعه ندارد.

نقش شرکتهای بزرگ در دولت آمریکا

به عنوان نمونه پاتریک شاناهان، وزیر دفاع برکنارشده آمریکا، که قبلاً از مدیران شرکت بوئینگ بوده، در دوره تصدی خود دنبال فروش هواپیماهای بوئینگ به نیروی‌های نظامی بود.[2] جانشین بعدی وزارت دفاع، Mark Esper، قبلاً از مدیران شرکت Raytheon بود.[3] بعضی از تحلیل‌گران سیاسی، این تغییر را به عنوان معرفی کابینه جنگی دانستند و بعضی دیگر آن را اخراج افراد جنگ‌طلب معرفی کردند. اما واقعیت این است که هر دو شرکت بوئینگ و Raytheon از شرایط جنگی استقبال میکنند و در چنین شرایطی میتوانند بازار پررونقی برای محصولات بدون مشتری خود پیدا کنند.

دلیل عزل و نصبهای اخیر در آمریکا

ظاهراً دلیل اصلی این تغییر این است که ملی‌گرایان آمریکا به نیروی زمینی بیشتر از بقیه نیروها اطمینان دارند.[4,5] گلوبالیست‌ها در نیروهای دریایی و هوایی نفوذ وسیعی دارند و از دولت غیرنظامی تبعیت نمیکنند. به همین دلیل ترامپ Mark Esper که وابسته به نیروی زمینی است، را به جانشینی وزارت دفاع گمارده است.

سه‌شنبه گذشته پمپئو، وزیر خارجه، به مقر فرماندهی مرکزی عملیات ارتش، U.S. Central Command (Centcom)، رفت و با فرمانده سنتکام، ژنرال McKenzie، ملاقات کرد؛ و خبر آن از طریق رسانه‌ها پخش شد.[6] قبلاً در یک پست تلگرام درباره تلاش این فرمانده گلوبالیست برای شروع جنگ با ایران نوشته بودم.[7] پمپئو در این دیدار فرمانده سنتکام را از تخطی از دستورات رئیس‌جمهور برحذر داشت و عدم قصد ترامپ در راه‌اندازی جنگ را به او اعلام کرد.

مدل دولت-ملت عامل اشتباه در محاسبات سیاسی است

یکی از موضوعاتی که در ایران بهانه عدم مذاکره با ترامپ اعلام میشود، خروج آمریکا از برجام است، و این مطلب در مذاکرات رهبر ایران با نخست وزیر ژاپن نیز مطرح شد. فرض رهبران ایران این است که دولت کنونی آمریکا باید به قراردادهای دولت قبلی احترام بگذارد. در حالی که رهبران کنونی آمریکا، دولت قبلی را عامل گلوبالیسم و دشمن خود میدانند؛ و دنبال محاکمه و اعدام رئیس‌جمهور قبلی خود هستند. بنابراین تعهدی برای معتبر دانستن توافقات دولت قبلی ندارند.

مدل دولت-ملت اساساً اعتباری برای گروه‌های شیطانی و مافیاهای قدرت جهانی نیز ندارد. اگر منافع این گروه‌ها اقتضا کند، عملیات خود را به هر سرزمینی که لازم باشد، انتقال میدهند. حتی این گروه‌ها ممکن است در بدنه سیاسی ایران، و یا هر کشور اسلامی دیگر نفوذ کنند و از طرف دولت ایران قراردادهای تعهدآوری را امضا کنند. امکان نفوذ افراد وابسته به سازمانهای اطلاعاتی خارجی، مانند بنی‌صدر، و یا فراماسون‌ها و شیطان‌پرستها، همیشه وجود دارد. آیا قراردادهایی که چنین افرادی امضا کنند، حتی پس از عزل آن‌ها و اثبات خیانت‌بار بودن آن قراردادها، قابل ابطال نباید باشند؟

[1] WHO PAID FOR THE WWII? http://paulaliebe.com/blog/2019/04/17/who-paid-for-the-wwii/

[2] U.S. Navy official sees more orders for Boeing P-8A in coming months https://www.reuters.com/article/us-france-airshow-boeing-p8/u-s-navy-official-sees-more-orders-for-boeing-p-8a-in-coming-months-idUSKCN1TH09J

[3] Who is Mark Esper, Trump’s new acting secretary of defense pick? https://www.foxnews.com/politics/mark-esper-acting-secretary-of-defense

[4] نقش توپخانه در جنگهای آینده https://shakeri.net/4662

[5] آمریکا برای حکومت نظامی آماده می‌شود https://shakeri.net/4017

[6] Pompeo at Centcom: 'Trump does not want war' with Iran https://thehill.com/policy/defense/449109-pompeo-at-centcom-trump-does-not-want-war

[7] https://t.me/zadolmosafer/759