باسمه تعالی

 

وابستگان به سازمان‌های اطلاعاتی دنیا این روزها با تمام توان مشغول پخش disinformation و یا اطلاعات قدیمی هستند، تا حواس مردم دنیا را از وقایع مهم‌تر پرت کنند. داستان‌های مربوط به فرازمینی‌ها، فرود مریخ‌نورد روی مریخ، و GESARA، از این قبیل مطالب هستند؛ که هدف از طرح آن‌ها در این مقطع زمانی سرگرم کردن مردم است.

یکی از مطالبی که ماموران اطلاعاتی، مانند charlie ward، این روزها زیاد روی آن تأکید میکنند، تکنولوژیی است که به Med Bed مشهور است.

درباره وجود Medical Pod ها و تکنولوژی بازسازی بافتهای اندام، در دهه‌های گذشته زیاد مطلب پخش شده است. این تکنولوژی، که به Quantum Healing نیز مشهور است، بر اساس این فرض است که بدن تعریفی از مدل سالم و کامل جسم خودش را دارد. پس میتوان از خود بدن پرسید که چه چیزی در بدن هست که متعلق به تعریف بدن نیست؛ و چه چیزی از تعریف بدن گم شده، تا بازسازی شود.

ادعا می‌شود که با این تکنولوژی می‌شود کاری کرد که تمام مواد سمی، و غدد سرطانی و حتی خوش‌خیم، از بدن دفع شوند. به علاوه میتوان به بدن کمک کرد که اندام قطع شده، و صدمه‌دیده را بازسازی کند.

بحث درباره این تکنولوژی دهها سال است که وجود دارد، و ادعا می‌شود این تکنولوژی توسط انجمن‌های مخفی و ارتش‌های بزرگ دنیا مخفی نگه داشته شده، و فقط تعداد محدودی از سران آن‌ها توان استفاده از این تکنولوژی را دارند. این افراد هم با کمک این تکنولوژی توانسته‌اند عمر خود را طولانی و روند پیر شدن را متوقف کنند.

یکی از ادعاهای ماههای اخیر این بود که ارتش آمریکا قصد دارد پس از قلع و قمع انجمن‌های مخفی شیطانی، این تکنولوژی را در کنار دهها تکنولوژی دیگر، در اختیار عموم قرار دهد. معرفی این تکنولوژی در فیلم‌های سینمایی نیز بخشی از عملیات روانی ایجاد آمادگی ذهنی در مردم دنیا است. به عنوان نمونه در فیلم elysium (۲۰۱۳) چنین تکنولوژی نشان داده شده است. البته داستانهایی که از Med Bed های واقعی نقل شده، شباهت کمی به آنچه در این فیلم نشان داده شده، دارند.

آنچه قبلاً در این باره شنیده‌ام چنین است که مثلاً برای دفع یک غده سرطانی، بیمار باید چندین بار، و هر بار برای چندین ساعت در این دستگاه باشد، تا به تدریج آن غده اضمحلال یابد، و یا بافتی ترمیم شود. اما در فیلمها این عمل را خیلی سریع نشان میدهند.

درباره اینکه این تکنولوژی از کجا آمده، نیز زیاد بحث شده است. عده‌ای معتقدند که این تکنولوژی از اکتشافات باستانی، از تمدن‌های خیلی قدیمی، بدست آمده است. اگر عکس‌هایی از تابوت‌های فراعنه مصر را دیده باشید، میدانید که هم شکل این تابوتها خاص است، و هم مهندسی خاصی دارند. اکثر این تابوتها سنگی بوده، و با دقت فوق‌العاده‌ای ساخته شده‌اند. این تابوتها را sarcophagus (سارکافیکِس) می‌نامند.

مهندسی خاص این تابوتها باعث شده که عده‌ای به این احتمال برسند که این تابوتها درواقع نوعی Med Bed، برای بازسازی بدن و رَجعت مرده هستند. در فیلمهای فضایی، مانند سریال Star Gate، چنین نشان داده شده که نقش سارکافیکِس درواقع جوان و سالم نگه داشتن بدن است.

نظر شخصی:

بیماریهایی که در دوران معاصر جوامع بشری را گرفتار کرده، بیماریهای لاعلاجی نیستند. بخش عمده مشکلات پزشکی مردم بخاطر سلطه شرکتهای دارویی بر امور پزشکی، و خیانت مافیای پزشکی است که حفظ ثروت و قدرت خود را در همیشه مریض و وابسته نگه داشتن مردم میدانند. شگرد مافیای پزشکان این است که همیشه مردم را در ترس مرگ نگه دارند.

فروپاشی این مافیا کار سختی نیست؛ و کافی است که اولاً برای مردم اطلاع‌رسانی درستی انجام شود، و دوماً انحصار مسائل پزشکی را از دست این مافیا درآوردند. حذف مواد صنعتی سرطان‌زا از تغذیه مردم، و کمک به رفع آلودگی‌های محیطی، هم کمک زیادی به کاهش بیماریهای پرتلفات میکند.

بنابراین عرضه تکنولوژی Med Bed تا زمانی که مسائل فوق‌الذکر لاینحل باقی‌مانده باشند، راه خوبی برای حل مشکلات پزشکی بشر نیست. اول باید عوامل بیماری مردم، و سوءاستفاده مافیای پزشکی از آن، رفع شوند، و بعد برای کنترل بیماری‌ها راه چاره‌ای پیدا شود.

به علاوه فرض کنید واقعاً چنین تکنولوژی وجود داشته باشد، و بتوان آن را با هزینه کم در اختیار عموم مردم قرار داد. در این صورت با افزایش ناگهانی امید به زندگی، و طولانی شدن عمر جامعه، روبرو خواهیم شد. فاجعه‌ای که بشر در اثر چنین تحولی با آن روبرو خواهد شد، به مراتب از فجایع کنونی خطرناک‌تر است.

در ذهن خود تصور کنید که جوامع بشری یکباره با این معضل روبرو شوند که میلیاردها مفت‌خور بی‌خاصیت، که هر کدام صدها سال عمر میکنند، و هیچ راهی برای خلاص شدن از دست آن‌ها نیست، روی دست این جوامع بماند.

طولانی شدن عمر عوام، در عمل به عدم توان سرمایه‌گذاری روی آموزش و تربیت نسل‌های جدید، و تکامل جامعه، منجر خواهد شد. در این صورت جوانها مجبور خواهند بود بخش عمده‌ای از فرصت‌های خلاقیت و نوآوری خود را از دست داده، و به نگهداری پیرها اختصاص دهند.