باسمه تعالی

بعضی سایتهای اینترنتی و کانال‌های تلگرام را دیده‌ام که تمام همّ و غمّ آن‌ها افشای اسناد دله دزدی آقازاده‌ها و وابستگان به نظام است. طبعا مخاطبین این مطالب هم زیاد هستند، و مردم چنین اخباری را پیگیری میکنند.

در حالی که فساد اصلی همان چیزی است که در جلوی چشم همه هست، و بقدری گسترده و واضح است که کسی نسبت به آن حساسیت نداشته، و عکس‌العمل نشان نمیدهد. برای مقابله با فساد کافی است که توجه مردم به همان چیزهایی که در جلوی چشم آن‌ها هست، و فقط بخاطر زیاد دیدن، برایشان عادی جلوه میکند، جلب شود.

نکته مهم این است که فساد سیستمی واضحتر از آن است که کسی بخواهد درباره آن افشاگری کند. افشاگری درباره فساد، با مدارک مخدوش و ادعاهای غیرقابل اثبات در دادگاه، نتیجه‌ای جز ناامیدی و سر‌خوردگی ندارد.

باسمه تعالی

در هفته‌های اخیر موضوع پیشنهاد ترامپ برای خرید گرینلند از دانمارک، در رسانه‌ها بازتاب زیادی داشت؛ و همچنین مورد تمسخرهای فراوان قرار گرفت. چون گرینلند سرزمینی با وسعت 2.2 میلیون کیلومتر مربع است، و صدها هزار برابر کل املاکی است که ترامپ در کار خصوصی خود معامله کرده است.

بهرحال این مسأله نکات بسیاری دارد، که در این مقاله فقط به مختصری از آن می‌شود اشاره کرد.

باسمه تعالی

در دنیا هر روز خبرهای جدیدی رخ میدهد و معادلات بسیاری تغییر میکند. دنبال کردن و تحلیل تحولات هم کار راحتی نیست. اما طبیعت آدم این است که، زمانی که درک خود را از اوضاع جهان کامل یافت، و به این نتیجه رسید که ساز و کار سیاسی عالم را فهمیده است، با دوربین مغز خود یک عکس، یا به اصطلاح snapshot، از آن میگیرد و آن را مبنای همه تحلیل‌های آینده قرار میدهد. این پدیده را در سالهای دور در یک سریال تلویزیونی به نام «دائی جان ناپلئون» به تصویر کشیده بودند. این سریال درباره فردی بود که از نظر دید سیاسی هنوز در دوران ناپلئون به سر میبرد، و متوجه نبود که یک قرن از آن زمان گذشته است.

همه کسانی که این فیلم را دیدند، به حال دائی جان، و اینکه نمیتواند خود را با زمانه تطبیق دهد، تأسف میخوردند. اما کمتر کسی متوجه این حقیقت است که این قصه، داستان تک‌تک خود ما است و همه ما کم و بیش دچار چنین وضعیتی میشویم. افرادی که بتوانند تحولات جاری دنیا را، بدون پیش‌داوری خاطرات گذشته خود درک کنند، خیلی نادر هستند.

متأسفانه در این دوران با این پدیده خیلی بیشتر از گذشته برخورد داریم. دلیل آن هم این است که اگر در ذباله‌دان تاریخ جستجو کنید، دهها هزار فرد صاحب‌نام و به اصطلاح متفکر درجه ۳ و ۴ را میتوانید بیابید، که ظاهر حرفهای آن‌ها جذاب باشد؛ اما باید ماهها و یا سالها وقت خود را تلف کنید، تا متوجه تاریخ مصرف گذشته بودن آن‌ها بشوید. افراد سرشناس علمی و استادان دانشگاهی زیادی را خواهید یافت، که هنوز در ذباله‌دان تاریخ کندوکاو میکنند؛ و اطلاعات به‌روز، جایی در تحلیل‌های آن‌ها ندارد.

جوانترها هم، که کمتر با این پدیده آشنا هستند، ابهت این «دائی جان ناپلئون»ها آن‌ها را میگیرد و مجبور می‌شوند بخش عمده‌ای از وقت خود را برای درک تاریخ مصرف گذشته بودن اطلاعات و تحلیل‌های آن‌ها تلف کنند.

باسمه تعالی

یکی از دلایلی که آقای خامنه‌ای اجازه مذاکره مستقیم با آمریکا را نداد، این بود که آمریکایی‌ها به تعهدات خودشان پایبند نیستند. ایشان چند ماه پیش در دیدار با نخست‌وزیر ژاپن گفت:

«جمهوری اسلامی ایران به مدت پنج، شش سال در موضوع هسته‌ای با آمریکا و اروپایی‌ها در قالب ۱+۵ مذاکره کرد و به یک نتیجه هم رسید، اما آمریکا زیر این توافق و قرارداد قطعی زد، بنابراین کدام فرد عاقلی است که دوباره با کشوری که زیر تمام توافقها زده، مذاکره کند؟»

اولاً برجام یک قرارداد نبود و بیشتر به یک تفاهم‌نامه شبیه بود. چون هیچ‌یک از رهبران کشورهای حاضر در مذاکرات زیر چیزی را امضا نکردند و در هیچ‌کدام از مجلسین آن کشورها این توافق به رأی گذاشته نشد. قراردادی که در آمریکا به عنوان قرارداد غیر قابل تخطی شناخته شود، را Treaty مینامند و باید در مجلسین این کشور به تأیید نمایندگان برسد. برجام هیچکدام از مشخصات یک قرارداد دو یا چند جانبه را نداشت.

به علاوه برجام را می‌شود یک تعهد یک‌جانبه نامید. چون تنها در مجلس ایران، تعهد به آن تصویب شد. اگر نمایندگان مجلس ایران از متن محرمانه آن مطلع نشدند، تنها دولت گلوبالیست ایران را نمیشود مقصر دانست، بلکه این مطلب نشان از این دارد که مجموعه نظام تحت کنترل گلوبالیست‌ها است.

باسمه تعالی

در بین مردم مشهور است که فردی ژاپنی به نام Satoshi Nakamoto ایده اولیه ارز دیجیتال، یا cryptocurrency، را داده است؛ و این ارزها بر اساس یک الگوریتم متن‌باز، و سیستم حفظ اطلاعات غیرمتمرکزی که قابل هک کردن نیست، مدیریت میشود.

در سالهای گذشته افراد مختلفی ادعا کرده‌اند که مخترع واقعی ارزهای دیجیتال هستند؛ و نام Satoshi Nakamoto فقط یک نام مستعاری بوده که برای حفاظت خود انتخاب کرده اند. از میان این افراد میتوان James Bilal Kahil Caan پاکستانی و Craig Wright استرالیایی را نام برد. حتی شبکه BBC مصاحبه چند سال پیش فرد اخیر، که در‌ آن چنین ادعایی کرده، را پخش کرده است.

لینک زیر مدارکی را نشان میدهد که خلاف این ادعا را ثابت میکند. اولاً Patent رسمی ارزهای دیجیتال به Philip J. Venables و Paul Walker از مدیران بانک Goldman Sachs اعطا شده، و Venables ادعا کرده که مخترع اولیه آن بوده است. در‌واقع این Patent به معنی این است که حقوق معنوی بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال در واقع متعلق به بانک Goldman Sachs است. آقای Venables در زمانی که مشاور رسمی اوباما بود، این Patent به نام او ثبت شد.

باسمه تعالی

غرب‌زدگی در دو قرن گذشته، خاطرات تلخی برای ایرانیان بجای گذاشته؛ و به همین دلیل احساس نیاز به خودباوری و ایستادن در مقابل غرب و علی‌الخصوص آمریکا، در ایران فراگیر شده است.

در ۱۷ دقیقه سعی کرده‌ام این مطلب را توضیح دهم که غرب‌زدگی تنها مشکل ایران نیست. تکیه بر دشمنی با آمریکا و نشان دادن این کشور به عنوان تنها دشمن، برای پرت کردن حواس مردم از این مطلب است که ایران، بجای درآمدن از چاله غرب‌زدگی، در حال افتادن به چاه گلوبالیسم و شرق‌زدگی است.

زمانی ابلیسک روبروی کاخ سفید نماد قدرت نظامی شیطان بود و به همین دلیل آمریکا شیطان بزرگ لقب گرفت. حالا مقر اصلی شیطان به چین و اروپا انتقال پیدا کرده است. اما گلوبالیستها، با مخفی کردن این واقعیت سعی دارند هنوز دشمنی مردم را به سمت آمریکا متوجه کنند، تا در خفا اهداف شیطانی خود را پیش ببرند.

شخصا هیچ نفعی در دفاع از آمریکا ندارم، اما وظیفه خود میدانم که درباره افتادن به چاه گلوبالیسم هشدار بدهم.

باسمه تعالی

خبرهای جنگ تجاری آمریکا و چین، تنش در بازارهای مالی، و ورشکستگی بانکها، که از سراسر دنیا شنیده می‌شود، نزدیکی یک بحران فراگیر مالی جهانی را نشان میدهد. اما جزئیات دیگری نیز وجود دارند که همه آن‌ها ناامید کننده نیستند. احتمال این نیز وجود دارد که پس از فرونشستن گرد و غبار بحران اخیر، شاهد این باشیم که زرسالارانی مانند روچیلدها و سوروس‌ها، و سیستم بانکداری ربوی، در کل دنیا از بین رفته‌اند.

برنده جنگ تجاری آمریکا و چین کیست؟

بعضی مقامات ایرانی روی شکست آمریکا در جنگ تجاری با چین شرط‌بندی کرده‌اند. از آن رو که مقامات ایرانی به جناح چپ گلوبالیست بیشتر تمایل دارند، به اظهار نظر مقامات سابق و تحلیلگران متمایل به آن جناح بیشتر اهمیت میدهند. واقعیت این است که هنوز مشخص نیست که کدام طرف برنده نهایی خواهد بود. تا همین مرحله، هرچند هر دو طرف صدماتی را متحمل شده‌اند، ورشکستگی بانکهای چینی نشان از این دارد که چین وضعیت شکننده‌تری دارد.

دولت چین در طی ۳ ماه اخیر ۳ بانک بزرگ چینی را، برای نجات از ورشکستگی، ملی اعلام کرده است.[1] بعد از بانک Baoshang و Jinzhou، اخیراً بانک Heng Feng، با ۲۰۰ میلیارد دلار دارایی، ملی اعلام شده است. این خبر نشانه این است که چین فشار اقتصادی شدیدی را تحمل میکند. وضعیت در چین بجایی رسیده که بانکها دیگر به هم اعتماد ندارند و هر لحظه احتمال ورشکستگی همدیگر را میدهند.[2]

باسمه تعالی

چند روز پیش ترامپ درباره لزوم مجازات اعدام برای «کشتار جمعی» و «جرم تنفر» صحبت کرد. او همچنین از تدوین قانون برای کنترل سلاح و دور نگه داشتن آن از دست بیماران روانی دفاع کرد.

برای مردم آمریکا واضح است که تنها تا زمانی میتوانند جلوی سلطه کامل گلوبالیسم را بگیرند که سلاح‌های خود را حفظ کنند. همین حرفهای او موجی از نگرانی و اظهارنظرهای تند را به همراه داشت، که بعضی از آن‌ها در ایران نیز بازتاب داشت. مثلاً یکی از دوستان محترم، با استناد به تحلیل یک شبکه خبری مسیحی [1]، نوشته بود که:

باسمه تعالی

هر تحول تکنولوژیک باعث تغییراتی در رفتار و ماهیت انسان‌ها میشود. به عنوان نمونه تا قبل از ظهور کامپیوتر، خوش‌نویسی یکی از هنرهای متداول بود و افراد زیادی تمرین خوش‌نویسی میکردند؛ اما به تدریج هنر تایپ کردن جای آن را میگیرد. در گذشته نه چندان قدیم، چنین معمول بود که هر کسی تعداد زیادی بیت شعر بلد باشد تا بتواند با دیگران مشاعره کند. ولی با رواج کامپیوتر و فضای مجازی، حافظه‌ها و قدرت تمرکز فکر به شدت ضعیف شده، و کمتر کسی توان و حوصله حفظ شعر را دارد.

تحولات تکنولوژیک فراوان دیگری نیز رخ داده، و یا در شرف رخ دادن است، که آن‌ها هم تغییرات مهمّی را باعث خواهند شد. هر کدام از این تغییرات تعریفی که از انسان داریم را میتواند کم و بیش متحول کند. به همین دلیل یک زمینه فکری برای بررسی و شناخت انسان آینده و تأثیر پیشرفت‌های تکنولوژیک بر مفهوم انسانیت، بوجود آمده که مباحث مطرح شده در این زمینه، زیر چتر نام Transhumanism یا «مرحله بعدی انسانیت» مطرح میشوند.

بررسی این تحولات از چند جهت ضروری است:

باسمه تعالی

دیروز وزارت خزانه داری آمریکا «محمدجواد ظریف» وزیر امورخارجه ایران را در فهرست تحریم های ایالات متحده آمریکا قرار داد. اظهار نظرهای فراوانی درباره اینکه تحریم ظریف به معنی بستن درهای دیپلماسی از طرف آمریکا است، بیان شد.

در یکی از کانال‌ها دیدم که چنین اظهارنظر کرده بودند:

«در واقع آمریکایی‌ها نه فقط ظریف بلکه تفکر و مدل او را نیز تحریم کردند تا نشان دهند در منظومه فکری و رفتاری آن‌ها، مذاکره و گفتگو هیچ جایی ندارد و منطق_دیکته حاکم است.»

«تحریم ظریف چهره آمریکای بدون روتوش است.‌ سال‌ها طول کشید تا ظریف نیز باور کند چهره واقعی آمریکا ، نه پیاده‌روی با جان کری در خیابان‌هاست و نه مذاکره و نه حتی برجام. آمریکا عبارت است از: تحریم، خروج یکطرفه از تعهدات و نهایتا تحریم فردی که خود به‌دنبال لغو تحریم‌ها است.»

«آمریکایی‌ها ابتدا به‌دنبال #تحقیر ظریف از طریق مذاکره بودند هنگامی‌که برخلاف محاسبات آن‌ها ، از آغاز مجدد مذاکرات ناامید شدند، از تحقیر به تحریم بسنده کردند.»

چنین اظهارنظرهایی نتیجه نفرت‌پراکنی و پروپاگاندای خود گلوبالیستها است.