باسمه تعالی

دیروز ماجرای اعترافات مایکل کوهن، وکیل سابق ترامپ، در برابر کنگره، در صدر اخبار رسانه‌ها بود. اصل خبر اهمیت چندانی ندارد؛ و درباره علت این امر قبلاً توضیح داده‌ام.[1] اما دلایل انتخاب این زمان برای چنین نمایشی، قابل بررسی است.

اصل قضیه اعترافات چیست؟

چندی پیش عکس‌هایی از کوهن منتشر شد که او را شکنجه کرده بودند تا حاضر به اقرار بعضی مطالب برعلیه ترامپ بشود. نحوه شکنجه این روزها خیلی هوشمندانه است. مثلاً وقتی این فرد به دکتر برای معالجه کتف خود مراجعه کرده بود، عملیات جراحی بدون بیهوشی و به نحوی انجام شده بود که مقاومت او شکسته شود. بعد از اتمام کار هم بقیه کار جراحی انجام شده و هیچ مدرکی دال بر صدمه جسمی بجای نمیماند. اما ظاهراً آن شکنجه باعث این اقرارها نشده؛ و کوهن در برابر آن مقاومت کرده بود.

یکی از کسانی که با ترامپ و کوهن ارتباط نزدیکی دارد، به نام Lynn Patton، ادعا میکند که Mueller کوهن را تهدید کرده که همسر او را به جرم کلاه‌برداری به ۳۰ سال زندان محکوم میکند. چون کوهن و همسرش با هم در زیاد نشان دادن دارائی‌های خود برای گرفتن وام از بانک شریک بودند. همین مطلب باعث شده که کوهن با مولر معامله کند و حاضر به این شهادت شود.

البته شهادت او در برابر کنگره در نهایت فقط به ضرر خود او خواهد بود و Perjury یا دروغ محسوب میشود. با هیچکدام از این اعترافات نمیشود کسی را در دادگاه محکوم کرد؛ و فقط نقش ترور شخصیت دارد. Giovanni Gambino وارث مافیای فامیلی این خانواده، ادعا میکند که به محض ورود کوهن به زندان، او کشته خواهد شد؛ چون زندانی‌ها خائنین را دوست ندارند.

چرا این زمان برای شهادت در برابر کنگره انتخاب شده؟

سر و صدایی که رسانه‌های گلوبالیست در رابطه با شهادت دروغ کوهن در کنگره به پا کردند، دو دلیل مهم داشت:

دلیل اول:

چند روز پیش نمایندگان دموکرات سنا، جلوی تصویب با ۶۰٪ آراء لایحه الزام پزشکان به کمک پزشکی به «نوزادان زنده به دنیا آمده» پس از سقط چنین را گرفتند.[3] فلسفه این لایحه این بود که وقتی نوزادی زنده به دنیا می‌آید، حتی اگر مادرش او را بخواهد سقط کند، یک انسان است؛ و قتل او قتل نفس محسوب میشود. اما دموکرات‌ها چنین چیزی را نمیتوانند قبول کنند. هرچند باور چنین چیزی برای عوام سخت است، دلیل اصلی قانونی کردن سقط جنین حتی در روز آخر بارداری، (مثلا در نیویورک) تأمین نوزاد برای قربانی در مراسم شیطانی و برطرف کردن نیاز شیطان‌پرستهایی است که به خوردن نوزادان عادت کرده‌اند. تصویب قانون حمایت از نوزادان زنده به این برنامه لطمه میزند و دموکرات‌ها نمیتوانند از چنین چیزی حمایت کنند. نکته عجیب این واقعه این بود که تعدادی از جمهوری‌خواهان نیز، که به این جمع‌بندی رسیده‌اند که ترامپ شکست خواهد خورد، به این لایحه رأی منفی دادند.

کار دیگری که دموکرات‌ها سالها است که آرزوی آن را داشتند و تابحال موفق نشده بودند، اعمال محدودیت روی مالکیت اسلحه بود.[2] دموکرات‌ها از قیام مردمی هراس دارند و مدتها است که دنبال جمع‌آوری سلاح از دست مردم هستند. آنها هر از چند گاهی یک برنامه قربانی انسان راه می‌اندازند و در رسانه‌ها چنین تبلیغ میکنند که علت آن وجود اسلحه در دست مردم است. چندی پیش نماینده کنگره از کالیفرنیا، به نام Eric Swalwell، بیان داشت که سلاح‌های گرم باید از دست مردم جمع شود و تهدید کرد که شهرهایی که با این مطلب مخالفت کنند، در آینده هدف حمله اتمی دولت خواهند بود.[4]

انتخاب این زمان برای اعترافات کوهن و تمرکز رسانه‌ها بر این ماجرا، برای سرپوش گذاشتن بر این دو خبر بود. با این تمهید فرصت تبلیغات ملی‌گرایان و افشای برنامه‌های شیطانی گلوبالیست‌ها را از آن‌ها گرفتند.

دلیل دوم:

زمان اعترافات کوهن به نحوی تنظیم شد که با مذاکره ترامپ و کیم‌جون‌اون هم‌زمان باشد. اگر چنین نمیشد رسانه‌های چپ مجبور بودند اخبار مذاکرات را گزارش کنند و همین مطلب یک فرصت تبلیغات برای ترامپ به حساب می‌آمد.

اما اتفاق مهم‌تر این بود که کیم‌جون‌اون به این جمع‌بندی رسیده که وضعیت داخلی آمریکا هنوز روشن نیست؛ و مشخص نیست ترامپ برنده این دعوا باشد. امضای قرارداد، تعهداتی یک‌طرفه را برای آن‌ها ایجاد میکند؛ و با برکناری ترامپ دیگر مزایایی که توافق به همراه باید بیاورد، را نمیشود انتظار داشت. بنابراین همین مطلب باعث شد که مذاکرات شکست بخورد.

ادعای گلوبالیست‌ها این است که بزودی ترامپ را impeach یا استیضاح و برکنار میکنند. تبلیغات آن‌ها سنگین است و حتی تعدادی از رهبران جمهوری‌خواه کنگره نیز در دفاع از ترامپ به تردید افتاده‌اند. آن‌ها ادعا میکنند که مدارک و فیلم‌هایی از ترامپ در دست دارند که به محض پخش کردن آن، او را به زندان میفرستد و همین مطلب باعث شده که ملی‌گرایان نتوانند عکس‌العملی در برابر حملات جناح چپ نشان دهند. رهبران کشورهای دیگر هم حداقل در اینکه ترامپ بتواند برنده انتخابات 2020 باشد، شک دارند. بنابراین ملی‌گرایان برای جلوگیری از شکست‌‌های خارجی و داخلی بیشتر، راهی جز اینکه سریعاً وارد عمل شوند و بیش از این تأمل نکنند، ندارند.

دلیلی که ملی‌گرایان برای صبر خود می‌آورند این است که ادعا میکنند کار آن‌ها به مثابه دادن طناب به کسی است که میخواهد خود را دار بزند، است. همه کسانی که کوهن را با شکنجه مجبور به دروغ کرده‌اند، از جمله بعضی از نمایندگان کنگره‌، در‌واقع متهم به پرونده‌سازی برای خیانت به رئیس‌جمهور، یا Sedition، هستند. دادن فرصت به آن‌ها باعث می‌شود که مدارک جرم بیشتری از آن‌ها بدست آید. این ادعا هرچند درست است، اما تنها زمانی میشود روی آن حساب کرد که ملی‌گرایان از سلطه خود بر دپارتمان قضایی مطمئن باشند. در حال حاضر این دپارتمان تحت کنترل ویلیام بار است و این فرد معلوم نیست که خیانت نکند. بنابراین در حال حاضر نمیشود برنده این دعوا را پیش‌بینی کرد.

جمع‌بندی

یکی از تصورات رایج این است که دعوای جاری در آمریکا یک دعوای زرگری است و هر دو جناح توسط یک گروه واحد اداره میشوند. هر روز به خبری یا تحلیلی از مصالحه دو جناح برخورد میکنم. مثلاً دیروز خبری را دیدم که ادعا میکرد انتخاب ویلیام بار به ریاست دپارتمان قضایی نشان از معامله ملی‌گرایان با خانواده بوش دارد؛ و قرار نیست هیچ‌کس از بزرگان سیاسی گلوبالیست‌ها به زندان گوانتانامو فرستاده شود. حتی بعضی‌ها خبر میدهند که ترامپ با جناح چپ توافق کرده که او را به زندان نفرستند و در ازای آن در انتخابات بعدی حضور پیدا نکند.

چنین ادعاهایی روی خیلی از اهل سیاست در آمریکا اثر گذاشته و باعث شده که تعدادی از نمایندگان و سناتورها به جبهه مقابل ملحق شوند. اما هیچ سندی برای این درستی این ادعاها وجود ندارد.

سران دموکرات، تمام کارهای مربوط به اداره مملکت را کنار گذاشته‌اند و مثل گرگهای هار فقط در حال آماده شدن برای جنگ هستند. آن‌ها میدانند که برای ماندن به رأی مهاجرین غیرقانونی نیاز دارند؛ بنابراین با چنگ و دندان برای جلوگیری از ساخت دیوار حائل فعالیت میکنند. جناح چپ میداند که صبر مردم تمام خواهد شد و آن‌ها قیام مسلحانه کرده، و بساط شیطان‌پرستها را جمع خواهند کرد؛ بنابراین برای محدود کردن سلاح اقدام کرده‌اند. وقتی تمام تمرکز دموکراتها روی آمادگی برای جنگ داخلی و برکناری ترامپ است، و روی هیچ لایحه دیگری وقت نمیگذارند، نشان از این دارد که مبارزه نمایشی نیست و باید یک درگیری سنگین و خونین را در آینده نزدیک انتظار داشت.

[1] ماجرای اعترافات مدیران کمپین انتخاباتی ترامپ https://shakeri.net/3622

[2] House passes most sweeping gun control legislation in decades https://www.politico.com/story/2019/02/27/house-passes-bill-to-require-universal-background-checks-on-gun-sales-1193043

[3] Dems Block Senate GOP Bill on Infants Surviving Abortions https://www.usnews.com/news/health-news/articles/2019-02-25/gop-sensing-campaign-issue-pushes-abortion-vote-in-senate

[4] California Democrat Threatens "Nukes" If Americans Don't Hand Over Their Guns https://www.zerohedge.com/news/2018-11-16/california-democrat-threatens-nukes-if-americans-dont-hand-over-their-guns

باسمه تعالی

با توجه به کمبود وقت و مشغله‌های خود، واقعاً تمایل دارم که بحث درباره مطالب سیاسی را به اهلش واگذارکنم و در این زمینه سکوت کنم. اما تحلیل جامعی درباره دیدار اخیر رهبران آمریکا و کره‌شمالی، در رسانه‌های ایرانی نیافتم و بسیاری از سئوالها هنوز بیجواب مانده است. دیروز یکی از بستگان، چنین اظهار نظر میکرد که «حتی کره‌شمالی هم فهمید که باید صنعت هسته‌ای خود را واگذار کند و ایران هم راهی جز صرفنظر کردن از این صنعت ندارد.» به همین دلیل برآن شدم که مختصری درباره این موضوع بنویسم.

یکی از سیاسیون روسی به نام Sergey Stankevich با توجه به حال و هوای جام جهانی، سعی کرد نتیجه این دیدار را مثل مسابقه فوتبال امتیاز بدهد. تحلیل ایشان این بود که این دیدار ۳-۱ به نفع کیم جونگ اون تمام شد. ترامپ تنها یک امتیاز در این دیدار، به خاطر وعده توخالی خلع سلاح هسته‌ای کره‌شمالی کسب کرد. این نتیجه هرچند ارزش چندانی ندارد، اما ترامپ قصد دارد با تبلیغات روی این موضوع، اوضاع داخلی را به نفع خود سامان داده، وجهه خود را بهبود دهد.

اما امتیازهایی که کیم‌جونگ‌اون کسب کرد به این شرح است:

باسمه تعالی

در خبرهای امروز آمده بود که ساعت ۶ صبح دوشنبه به وقت محلی، کره‌شمالی موشکی را شلیک کرده که از فراز خاک ژاپن عبور کرده و پس از آن در دریا سقوط کرده است. البته بعضی خبرگزاریها زمان این واقعه را سه‌شنبه صبح ذکر کرده‌اند که احتمال میدهم اشتباه باشد. بهرحال کره‌شمالی با این اقدام نشان داد که احتمال اقدام نظامی علیه خود را جدی دانسته، قصد کرنش در برابر دشمنان خود را ندارد و در دفاع از خود مصمم است.

باسمه تعالی

خبر تصادم ناو USS Fitzgerald با کشتی باربری ACX-Crystal در ساعات اولیه روز ۱۷ ژوئن از طریق همه خبرگزاریهای دنیا پخش شد. خبر رسمی این بود که در یک مسیر شلوغ و پررفت‌و‌آمد کشتیها، سوء‌تفاهمی بین ناو فیتزجرالد و کشتی باربری درباره حق تقدم عبور و حق سبقت‌گیری پیش می‌آید که منجر به تصادم میشود. ظاهر خبر شاید برای عوام چندان سئوال برانگیز نباشد و این قصه را خیلی‌ها باور کنند، اما دقت در جزئیات نشان میدهد که خبر چندان هم ساده نیست.

باسمه تعالی

احتمالا تا بحال درباره تیم تفنگداران دریایی ۶ یا به اصطلاح SEAL Team 6 شنیده‌اید. این گروه زبده‌ترین تفنگداران آمریکایی هستند که ماموریت‌های سری را به آنها واگذار میکنند. دستگیری و قتل اسامه‌بن‌لادن در ابوت‌آباد در سال ۲۰۱۱ نیز کار همین تیم بود. البته اکثر اعضای شرکت‌کننده در عملیات مذکور، چند ماه بعد در سقوط هلی‌کوپتر در افغانستان کشته شدند. در آن زمان شایع بود که حذف آنها به این منظور بود که اسرار مربوط به بن‌لادن بعدا جایی درز نکند. قبلا در همین وبلاگ خبری در مورد حضور این تیم در نزدیکی کره‌شمالی، به منظور اجرای عملیات قتل کیم‌جونگ‌اون، رهبر کره‌شمالی، آورده بودم.

سایت نووروسیا دیروز خبری منتشر کرد مبنی بر اینکه احتمالا این تیم عملیاتی ناموفق را در کره‌شمالی انجام داده، که به قتل عام همه تفنگداران منجر شده است. نقل و انتقال این گروه توسط یک زیردریایی به نام USS Michigan انجام میشده است. ظاهرا نیروهای نظامی روسیه مکالماتی را ضبط کرده‌اند که نشان میدهد این گروه پس از عملیات در کره‌شمالی و تحمل تلفات، سکوت رادیویی را شکسته و درخواست کمک کرده‌اند.

باسمه تعالی

سه‌شنبه هفته گذشته دونالد ترامپ در مصاحبه با فاکس‌نیوز اعلام کرد که ناوگان سوم شامل ناو هواپیمابر کارل وینسون را به ساحل کره‌شمالی فرستاده و اخطار کرد که دوران صبر استراتژیک آمریکا به پایان رسیده و هرگونه آزمایش اتمی و یا موشکی جدید به عنوان تهدیدی محسوب میشود که حمله پیش‌دستانه را به همراه دارد. او تاکید کرد که علاوه بر آن زیردریایی‌هایی را همراه این ناوگروه فرستاده که قدرت خیلی بالاتری از ناوهواپیمابر دارند. پیام خیلی روشن بود و خبر از آمادگی امریکا برای حمله اتمی تمام عیار میداد. امکان بالایی داشت که مقامات کره‌شمالی این تهدید را به عنوان اعلان جنگ تلقی کنند و بنابراین خود به حمله پیش‌دستانه اقدام کرده و در قدم اول شهر سئول را هدف قرار دهند و میلیونها انسان را از بین ببرند.

طبق محاسبات کارشناسان نظامی این ناوگروه باید تا حداکثر دوشنبه به آبهای کره میرسید. کره شمالی اگرچه با انجام ندادن آزمایش اتمی سعی در آرام کردن اوضاع داشت، اما پرتاب موشکی را روز یکشنبه تست کرد که ناموفق بود. بهرحال همین پرتاب موشک هم عبور از خط قرمز حساب میشد و شروع جنگ چندان دور از انتظار نبود. اما هیچ اتفاقی نیافتاد و هیچکدام از طرفین اقدام عملی نکردند.

باسمه تعالی

در جنگ کره بین سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ حدود ۵ میلیون کره‌ای کشته شدند و تقریباً تمام زیربناهای اقتصادی و صنعتی آن‌ها تخریب شد. چین در آن زمان برای جلوگیری از تسلط آمریکا بر همه شبه‌جزیره وارد جنگ شد و بنا بر آمار خودشان حدود ۴۳۰ هزار، و بنا بر آمار دیگران حدود ۹۰۰ هزار، کشته و زخمی را متحمل شد. از آن زمان به بعد هم کره شمالی در محاصره اقتصادی به سر برده و بنا براین امکان توسعه چندانی نداشته است.

مردم این کشور برای تغذیه خود مجبور هستند که خود کشاورزی کنند و روی واردات غله نمیتوانند حساب کنند. حدود ۱۷ درصد از زمینهای کره‌شمالی قابل کشاورزی است و به علت آب و هوای نامساعد، زمان محدودی برای کشت دارند. هر سال درست در فصل کاشت و همچنین برداشت محصول برنج، آمریکا و کره جنوبی مانورهای بزرگی را برگزار میکنند. در هنگام اجرای مانورها ارتش یک میلیون و دویست هزار نفری کره‌شمالی باید در حال آماده‌باش باشد. چون همیشه چنین بوده که برای مخفی کردن عملیات نظامی، تحرکات را به عنوان مانور معرفی میکنند. کشاورزی کره‌شمالی هم صنعتی نیست و برای کاشت و برداشت همه کسانی که در ارتش خدمت میکنند باید کمک کنند. زمان انجام مانورهای آمریکا طوری تنظیم شده که بیشترین ضربه را به کره‌شمالی بزند.

باسمه تعالی

جهان روزهای پرتنشی را میگذراند. خبرهای ۱۰ روز پیش حاکی از این بود که آمریکا در حال آماده شدن برای حمله مستقیم به دمشق از دو مسیر بیروت و مرز اردن در جنوب است. آمارهای مختلفی برای تعداد سربازی که قرار بود در سوریه وارد جنگ شوند ارائه شد. بعضی‌ها، به نقل از مقامات آمریکایی، تعداد سربازی که بنا بود در عملیات حمله به دمشق و شکست داعش شرکت کنند را ۵۰ هزار ذکر کرده بودند. ترامپ در کنفرانس خبری مشترک با عبدالله اردنی قول داده بود که عملیات آتی نظامی خیلی ساده‌تر و سریعتر از آنچه همه فکر میکنند به نتیجه برسد و دولت بشار اسد ساقط شود. اما با شکست عملیات موشک‌پرانی و نتیجه ضعیفی که از آن گرفتند، معلوم شد که این برآورد درست نیست. همین مطلب ترامپ را به تردید انداخته و در آخرین اظهارنظر خود گفته که قرار نیست نیروی نظامی عمده‌ای به سوریه اعزام کند.