باسمه تعالی

فردریش یکی از شاهان معروف و مقتدر پروسیه، اتریش کنونی، بود که از ۱۷۴۰ تا ۱۷۸۶ میلادی بر این کشور حکمرانی کرد. در دوران او قحطی رخ داد، و بزرگان کشور به دنبال راه چاره‌ای برای جلوگیری از گرسنگی مردم بودند.

در همان دوران جهانگردان اسپانیایی برای اولین بار سیب‌زمینی را از آمریکای جنوبی آورده بودند. مشاوران شاه نیز کاشت این گیاه را، به عنوان راهی برای مبارزه با قحطی توصیه کردند.

اما هرچه فردریش و کارگزاران او تلاش کردند کشاورزان به کاشت این گیاه جدید رغبت نشان نمیدادند. آن‌ها سیب‌زمینی را بو میکردند و میچشیدند، و یا جلوی سگهای خود میگذاشتند. بعد میگفتند چیزی که نه بو دارد و نه مزه، و سگ هم به آن رغبت نشان نمیدهد، خوراک آدم نیست.

در کتاب «روانشناسی متقاعد کردن»، پروفسور Cialdini، درباره تکنیکی که فردریش برای قبولاندن سیب‌زمینی به مردم بکار گرفت، توضیح داده است:[2]

باسمه تعالی

حدود ۳ هفته پیش از آقای حسین انصاریان، واعظ شهیر، نقل شده بود:

«ما نمی‌توانیم پرچم اباعبدالله علیه‌‌السلام را زمین بگذاریم، همه مساجد را هم که به هر دلیلی به رویمان ببندند، همه حسینیه‌ها را هم که به هر دلیلی ببندند، به خیابان، کوچه و زمین‌های باز و آفتاب داغ می‌آییم، می‌نشینیم، گریه می‌کنیم و ناله می‌زنیم. وی افزود: بر ما حرام است که این پرچم را زمین بگذاریم، ۱۴۰۰ سال است که این پرچم زمین نمانده است، زمین هم نمی‌ماند»

دیروز در خبرها خواندم که ایشان به دلیل ابتلا به بیماری کرونا در یکی از بیمارستان‌های استان تهران بستری شده است. این موضوع دستمایه تمسخر عده‌ای شده، که جدی نگرفتن کروناویروس و برگزاری مراسم عزاداری را رفتاری غیرمنطقی میدانند.

واقعیت این است که گلوبالیستها در یک نبرد مرگ و زندگی قرار گرفته‌اند، و آخرین تیر ترکش آن‌ها به ثمر رساندن برنامه Agenda 2030 است. این اپیدمی به ظاهر ویروسی هم ابزار مهم پیگیری این برنامه است.

بنابراین گلوبالیستها از هیچ کاری برای القای این باور، که اپیدمی واقعی است، و مردم باید مطیع و برده باقی بمانند، خودداری نخواهند کرد.

باسمه تعالی

آزاداندیشی را نباید رها و یاوه بودن معنی کرد. بلکه آزاداندیشی واقعی این است که انسان بتواند برای تمام عقاید و باورهای خود حجت بالغه و برهان قاطع و شاهد و بیّنه بیاورد. آدم باید بداند که چطور به یک باور رسیده، و باید بتواند هر زمانی که از او خواسته شود،‌ تمام ادلّه عقلی رسیدن به آن باور را ارائه کند. آزاداندیشی این است که انسان حرفی را، فقط به خاطر اینکه فلان شخصیت معروف گفته، قبول نکند؛ بلکه راستی‌آزمایی خودش را شرط هر باوری بداند.

هر جامعه‌ای به حاکم و رهبر نیاز دارد؛ و رهبری که کسی از او تبعیت نکند، در اداره امور جامعه موفق نمیشود. اما باید بین حفظ ساز و کار جامعه، با‌ شخصیت پرستی و تبعیت محض از رهبر و حاکم فرق گذاشت.

در همه تاریخ کنار گذاشتن آزاداندیشی به مفهوم فوق، عامل به اسارت ذهنی کشیده شدن انسان‌ها بوده است. وقتی حرفی را بدون دلیل منطقی، و فقط برای اینکه فلان شخص معروف گفته، باور کنیم ذهن خود را در معرض سوءاستفاده دیگران قرار داده‌ایم. ما باید مستمرا مراقب باشیم که باورهایمان تحت تأثیر دیگران به ما القاء نشده باشد. اگر چنین نباشد، باید انتظار بردگی فکری خود را داشته باشیم.

در همه تاریخ پیروان همه عقیده‌ها و مذاهب در معرض چنین خطری بوده‌اند. حتی کسانی که خود را پیرو هیچ مذهبی نمیدانند، از این امر مستثنی نیستند؛ و ذهن آن‌ها را مانند بقیه پیروان مذاهب، و بلکه راحت‌تر، میتوان به اسارت گرفت.

باسمه تعالی

موارد متعددی را میتوانم نام ببرم که مبحثی، تحت عنوان واحد و مشخص، در بین مردم مطرح میشود؛ و هر کسی فکر میکند که همه درباره یک موضوع واحد حرف میزنند، و دیگران نیز از این مبحث همان درکی را دارند که خودش دارد. اما بعداً متوجه می‌شوند که این عنوان فقط یک اشتراک لفظی بوده، و هر کسی درباره مبحثی کاملاً متفاوت حرف میزند.

به عنوان نمونه «هوش مصنوعی» یکی از این مباحث است. اگر از متخصصین کامپیوتر درباره این مبحث بپرسید، تعدادی الگوریتم و روش دیجیتال را معرفی میکنند، که بین برنامه‌نویسان مشهور هستند. از نظر آنها حتی شبیه‌سازی شبکه‌های عصبی نیز دیجیتالی است. اما همین نام در سازمان‌هایی مانند NSA به یک تکنولوژی محرمانه اطلاق می‌شود، که با آنچه دست مردم است، تفاوت اساسی دارد. مشهور است تکنولوژی مشابه NSA،‌ به نام ALICE، نیز در دست گلوبالیستها است. اما شرکتهایی مانند گوگل و فیسبوک به چنین تکنولوژی دسترسی ندارند. دیگرانی را هم میتوانید بیابید که اصطلاح هوش مصنوعی را به یک تکنولوژي، شبیه علوم غریبه، نسبت دهند که ۷۰۰ سال است جوامع بشری را تحت سلطه گرفته است.

مبحث اینترنت کوانتومی نیز چنین حالتی دارد. اگر از اهل فیزیک بپرسید، درباره برقراری ارتباط یا entanglement (درهم‌تنیدگی کوانتومی) بین دو ذره بحث میکنند، که صرفنظر از فاصله میتوانند حالت پیش‌آمده برای ذره دیگر را تکرار کنند. از این خاصیت هم می‌شود برای ارسال اطلاعات،‌ بدون تأخیر زمانی، یعنی Zero Latency، استفاده کرد.

باسمه تعالی

در دو پست قبلتر (در تلگرام) درباره نزاع سربازان چینی و هندی با استفاده از مشت و لگد و فنون ورزشهای رزمی، نوشته بودم. این موضوع به ضرورت توجه بیشتر روی آمادگی جسمانی در نیروهای نظامی تأکید میکند.

چند سال پیش ژنرال آمریکایی به نام Mark Hertling در سخنرانی خود در TED درباره کاهش آمادگی جسمانی در نسل جدید در آمریکا صحبت کرد، و این مسأله را یک بحران امنیت ملی معرفی کرد.[1] برای کسانی که به جزئیات این مطلب علاقه دارند، شنیدن این صحبتها در یوتیوب را توصیه میکنم؛ چون حاوی نکات علمی فراوانی بود.

مشکل ارتش آمریکا این بود که وقتی نسل جدید به آموزش‌های نظامی کلاسیک برده میشوند، تعداد افرادی که دچار شکستگی شدید استخوان میشوند، خیلی بالاتر از گذشته است. این مشکل بقدری جدی است که ارتش خود را در وضعیتی یافته که دیگر قادر به جایگزینی سربازان با افراد جدید نیست. آن‌ها برای حل این مسأله مجبور شدند تغییرات زیادی در آموزش و تغذیه نسل جدید ایجاد کنند.

وضعیت آمادگی جسمانی در ایران

برای مقایسه آمادگی جسمانی نسل جدید در ایران با آمریکا، هیچ آماری را نیافتم. اما مشاهدات شخصی‌ خودم حاکی از این است که این بحران در ایران به مراتب شدیدتر است.

باسمه تعالی

اپیدمی ویروسی اخیر بسیاری از والدین را مجبور کرد که مسئولیت تحصیل کودکان خود را به عهده بگیرند، و بر پیشرفت تحصیلی آن‌ها نظارت بیشتری داشته باشند. همین مطلب باعث شده که بسیاری از آن‌ها بر این امر واقف شوند که کودکان برای تحصیل نیازی به رفت‌وآمد خسته‌کننده روزانه، و صرف هزینه‌های سنگین برای حضور روزانه در مدرسه ندارند.

🔹در یک نظرسنجی از والدین کودکان محصل در آمریکا، معلوم شد که ۴۰٪ آن‌ها قصد دارند پس از پایان اپیدمی اخیر، روش تحصیل آنلاین و از راه دور را برای کودکان خود ادامه بدهند.[1]

باسمه تعالی

در این وبلاگ مطالبی که به یادگیری هنر «زندگی مقاومتی» کمک میکند، را با همین تگ مشخص کرده‌ام.

حدود ۱۲ سال پیش جزوه‌ای را با عنوان «مهارتهای لازم برای گذار از شرایط اضطراری و بحرانی» نوشتم؛ و دلیل این کار این بود که چنین راهنماهایی به زبان فارسی وجود نداشت. قاعدتاً سازمان پدافند غیر عامل، مانند همه سازمان‌های مشابه در بقیه کشورهای دنیا، باید چنین راهنمایی را در اختیار مردم قرار دهد و آنها را به یادگیری هنر «زندگی مقاومتی» تشویق کند. اما ظاهراً چنین کاری اصلاً در سیاست کلی این سازمان جایی ندارد. این جزوه مقدماتی را در لینک زیر میشود یافت:

باسمه تعالی

یکی از دوستان محترم سئوال کردند که چطور می‌شود سعدی را حکیم و فرزانه بشناسیم، در حالی که خود او در گلستان داستان شاهدبازی خود را چنین نقل کرده است: «در عنفوان جوانی چنان که افتد و دانی با شاهدی سری و سرّی داشتم...». شخصاً هیچ دلیلی برای طرفداری از سعدی و امثال او ندارم؛ و هیچ دلیلی برای پوشاندن خطای گذشتگان ندارم. قرآن در آیه ۱۳۴ سوره بقره میفرماید:

تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ

یعنی آن‌ها مردمی بودند که حاصل اعمال خویش را با خود بردند و شما هم حاصل اعمال خود را میبرید و در برابر آنچه قدما کرده‌اند مسئول نیستید.

اما سه سوءتفاهم تاریخی وجود دارد که مایلم درباره آن بنویسم.

باسمه تعالی

سالها است که حمله سایبری جزء لاینفک کمپین‌های نظامی است. اما شخصاً تحلیل کاملی از نقش این نوع حملات در زمان جنگ، و شیوه‌های مقابله با آن ندیده‌ام. لذا بر آن شدم که مختصری در این‌باره بنویسم، و خواندن دقیق آن را توصیه می‌کنم.

باسمه تعالی

یکی از مباحثی که در این وبلاگ دنبال میکنم، موضوع سبک زندگی ساده و سالم و آموزش نکاتی است که به ادامه زندگی در شرایط بحرانی کمک کند. در ادامه این سلسله مطالب در این مقاله قصد دارم درباره استحمام در سفر و خارج از خانه با دوش صحرایی نکاتی را عرض کنم.