طبیعت فساد مخفی نیست و افشاگری نیاز ندارد

باسمه تعالی

بعضی سایتهای اینترنتی و کانال‌های تلگرام را دیده‌ام که تمام همّ و غمّ آن‌ها افشای اسناد دله دزدی آقازاده‌ها و وابستگان به نظام است. طبعا مخاطبین این مطالب هم زیاد هستند، و مردم چنین اخباری را پیگیری میکنند.

در حالی که فساد اصلی همان چیزی است که در جلوی چشم همه هست، و بقدری گسترده و واضح است که کسی نسبت به آن حساسیت نداشته، و عکس‌العمل نشان نمیدهد. برای مقابله با فساد کافی است که توجه مردم به همان چیزهایی که در جلوی چشم آن‌ها هست، و فقط بخاطر زیاد دیدن، برایشان عادی جلوه میکند، جلب شود.

نکته مهم این است که فساد سیستمی واضحتر از آن است که کسی بخواهد درباره آن افشاگری کند. افشاگری درباره فساد، با مدارک مخدوش و ادعاهای غیرقابل اثبات در دادگاه، نتیجه‌ای جز ناامیدی و سر‌خوردگی ندارد.

تصور عموم این است که اختلاس چند میلیاردی از بانک نشانه فساد است. در حالی که چنین فسادهایی در قبال اصل وجود بانک، ارقام قابل صرفنظر به حساب می‌آیند.

ارز بدون پشتوانه و سیستم بانکی موجود، برای دزدی اموال مردم و زیاد کردن فاصله طبقاتی بین فقیر و غنی طراحی شده است. بانکهای ربوی با بهره بالا، سالانه صدها هزار میلیارد تومان از ثروت مردم را از جیب مردم در می‌آورند و به جیب صاحبان بانکها می‌ریزند. اگر همین خبر را در کانالهای افشاگری بنویسند، همه مخاطبین با تمسخر از آن عبور میکنند؛ در حالی که اصل فساد همین است. گشتن دنبال یک آقازاده آفتابه‌دزد که چند میلیارد اختلاس کرده، حواس مردم را از ام‌الفساد اصلی پرت میکند و به آن‌ها آدرس غلط میدهد.

اساساً طبیعت فساد مخفی نیست و افشاگری نمیخواهد

نمونه دیگری که میتوانم به عنوان شاهد برای این مدعا بیاورم، داستان رئیس قبلی دستگاه قضایی، صادق لاریجانی، است. ایشان در نامه خود به آقای یزدی چنین گفته بود:

« بنده سینه‌ام خزانه الاسرار اتهامات مجموعه‌ای از معاونان، قائم مقامان و آقازاده‌های مسئولان و شخصیت هاست»

آنچه که گفته همان چیزی است که در اصطلاح سیاسی به آن Insurance Policy میگویند. این کلمه به معنی مدارک و شواهدی است که یک نفر پیش خود نگه میدارد، تا دشمنانش هوس آزار او را نداشته باشند؛ و با این کار خود را بیمه کند.

چنین کاری را از هر کسی می‌شود انتظار داشت، بجز قاضی. چون وظیفه قاضی این است که بر اساس مدارک فساد، دادگاه تشکیل دهد و متهمین را عادلانه محاکمه و مجازات کند. عدم انجام این کار به معنی شراکت در جرم توسط رئیس قضا است.

بنابراین اگر فرض کنیم در سینه مخزن‌الاسرار صادق لاریجانی ۳۰۰ مدرک جرم از مسئولین و افراد مرتبط به آن‌ها نگهداری شده، باید حداقل ۳۰۰ حکم اعدام برای او صادر شود.

فساد اصلی این است که ایشان علنی اعلام میکند که مدارکی را برای بیمه کردن خود نگه داشته تا کسی با او کاری نداشته باشد. اثبات جرم این فرد هم ساده است و خود او علنا به جرم خود اعتراف دارد. او چند سال پیش هم چنین حرفی را زده بود؛ و اگر قرار بود که بخاطر این جرم علنی محاکمه شود، سالها پیش باید این اتفاق می‌افتاد.

پرت کردن حواس مردم از فسادهای اصلی و مشغول کردن ذهن آن‌ها به جرائمی که بعضا در دادگاه قابل اثبات و محاکمه نیست، یکی از شگردهای خود اهل فساد است.