باسمه تعالی

تصور سنتی این است که اطلاعات خاص و اسرار مگو باید از طریق کانال‌های ارتباطی رمزنگاری شده رد و بدل شود. اما استفاده از چنین روش‌هایی در دنیای امروز چندان قابل اعتماد نیست. چون سازمان‌های اطلاعاتی رقیب تلاش میکنند که به این کانال‌های اطلاعاتی دست یابند و آن‌ها را کشف رمز کنند. بنابراین هیچ‌کس نمیتواند روی امنیت اطلاعات خود حساب کند. لذا کسانی که میخواهند اسراری را بین خود مبادله کنند، به این روش روی می‌آورند که زبان محاوره‌ای ابداع کنند که خودشان بتوانند مفهوم آن را درک کنند و مردم عادی هیچ متوجه قضایا نشوند.

این روند باعث شده که آنچه در صحنه سیاسی آمریکا میگذرد، در جلوی چشم همه و عیان باشد. آن‌ها که به عمق قضایا میتوانند نگاه کنند، برداشتی متفاوت از عوام و افراد سطحی‌نگر دارند. بقول یکی از نویسندگان همه‌چیز «right in front of the eyes of the aware, but behind the backs of the unaware» است.

باسمه تعالی

پدیده عوامی‌گری در آمریکا نیز گسترده است و در بین اقشار تحصیل‌کرده و دانشگاهی به اندازه مردم عادی شیوع دارد. درباره تشریح علت پدیده عوامی‌گری در بین تحصیل‌کرده‌ها زیاد می‌شود بحث کرد؛ اما بطور خلاصه میتوانم عرض کنم که علم مقابل جهل محسوب نمیشود؛ بلکه آن چیزی که جهل را مغلوب میکند عقل است. مثلاً می‌شود پزشکی را یافت که به ضرر مواد مخدر عالم باشد، ولی علیرغم علم داشتن معتاد به این مواد باشد.

برای نشان دادن این مطلب لینک مقاله‌ای را به عنوان نمونه آورده‌ام.[1] در این مقاله چنین استدلال کرده که «ترامپ با بسیاری از بانکداران همکاری داشته و عدم ورشکستگی خود را مدیون آن‌ها بود. بعد از ریاست‌جمهور نیز به بعضی از آن‌ها پست‌هایی در دولت داده است. کسانی مانند جان بولتون نیز، که وابسته به CFR هستند، هنوز در دولت پیدا می‌شوند و روی تصمیمات تأثیر میگذارند. بنابراین در نهایت ترامپ نیز، چه بخواهد و چه نخواهد و چه بداند و چه نداند، بازیکن تیم بانکدارها است.»

احتمالاً با این نوع تحلیل قضایا همه ما زیاد برخورد داشته‌ایم. ایراد اساسی این تحلیل‌ها این است که روی بعضی واقعیت‌ها تأکید میکنند تا از واقعیت‌های دیگر صرفنظر کنیم.

باسمه تعالی

درباره علل تعطیلی دولت آمریکا، قبلاً در مقالات متعدد بحث کرده‌ام. مقالاتی که در زیر لینک آن را آورده‌ام، علل این واقعه را از زاویه دیگری شرح میدهند. ظاهر دعوای ترامپ و جناح چپ، بر سر 5.7 میلیارد دلار بودجه ساخت دیوار حائل است. پایین بودن این رقم نشان‌دهنده این است که اختلاف نمیتواند روی چنین مسائل کوچکی باشد. حجم تجارت دارو و موادمخدر غیرقانونی در آمریکا،‌ که از مرزهای جنوبی وارد میشوند، سالانه 500 میلیارد دلار است. ساخت دیوار میتواند چند برابر کل بودجه خود، روی حجم این تجارت اثر بگذارد.

ترامپ با دعوت غیرمترقبه رسانه‌ها به جلسه خود با سران کنگره، کاری کرد که موضوع به قول معروف حیثیتی شود؛ و آنها مجبور شوند که روی مواضع خود اصرار کنند. از آن به بعد سران حزب دموکرات تلاش دارند که خود را قوی و قادر به مقابله با ترامپ نشان دهند. آن‌ها حتی طرح استیضاح ترامپ را به جریان انداخته‌اند؛ در حالی که مطمئن هستند که چنین کاری بی‌نتیجه است.

بعضی از حرکات سران جناح چپ مرا به یاد سعید الصحاف، وزیر اطلاع‌رسانی صدام در زمان حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، می‌اندازد. او با استحکام به یاد ماندنی، حتی تا زمانی که تانکهای آمریکایی به بغداد رسیده بودند، از پیروزی خود و شکست آمریکایی‌ها حرف میزد. سران جناح چپ ظاهراً متوجه نیستند که چه دامی برای آن‌ها انداخته شده است.

باسمه تعالی

در حالی که تظاهرات جلیقه زردها وارد هفته نهم خود میشود، معترضان فرانسوی قرار بود از شنبه گذشته با هجوم به بانکها و خروج سپرده‌های خود، بانکها را مستأصل کنند. بانکهای فرانسوی، به بهانه‌های مختلف، مانند تعمیرات دستگاه‌های خودپرداز، سرویس خود را محدود کردند تا جلوی این اتفاق را بگیرند.[1] اما هراس از اینکه این حادثه باعث ترس مردم کشورهای دیگر دنیا شود، و آن‌ها هم بخواهند پول‌های خود را از بانکها بیرون بکشند، کشورهای دیگر مثل کانادا و ایرلند را واداشت که محدودیت‌هایی در عملیات بانکی ایجاد کنند.[2] همین مطلب نشان از نگرانی کشورهای دنیا از یک حادثه مالی فراگیر دارد.

باسمه تعالی

این روزها زیاد درباره تقلبی بودن QAnon بحث میشود؛ و دلیل آن این است که بعضی از وعده‌هایی که داده بود، انجام نشده است. Q وعده داده بود که با شروع زمستان، ترامپ مسأله دیوار حائل با مکزیک را بهانه کرده و دولت آمریکا را تعطیل میکند. این وعده واقعاً انجام شد. اما قرار بود متعاقب آن وضعیت اضطراری و حکومت نظامی برای چند روز اعلام شده، تا عملیات دستگیری دهها هزار نفر از عوامل Deep State‌ شروع شود؛ و پس از آن محاکمه‌های نظامی، تحت مدیریت افرادی که تازه از دولت جدا می‌شوند، انجام شود. همه چیز نشان میداد که ترامپ واقعاً قصد دارد، به بهانه دیوار حائل، وضعیت اضطراری اعلام کند. طبعا انتظار میرفت که عدم پرداخت حقوق کارکنان دولت به اعتراض مردم و درگیری منجر شود و همین مطلب بهانه اعلام حکومت نظامی شود؛ تا فرصت دستگیری‌های گسترده پیش آید.

اما هیچ‌کدام از این اتفاق‌ها هنوز رخ نداده است. بنابراین صحبت‌های قدیمی درباره تقلبی بودن Q دوباره از سر گرفته شده است.

باسمه تعالی

جریانی که امروزه به عنوان گلوبالیسم شناخته میشود، در‌واقع همان گروه‌های شیطان‌پرستی هستند که هرم فرعون و بت بَعَل را به عنوان سمبل خود برگزیده‌اند و انواع و اقسام ایسم را اختراع کردند؛ تا گسترش هرکدام از این ایسم‌ها در نهایت به سلطه رهبران‌شان بر عالم منجر شود. یکی از شگردهای گلوبالیستها تقویت صهیونیسم و حمایت از ایجاد کشور اسرائیل بود؛ تا با دمیدن بر کینه و دشمنی بین اسلام و یهود، زمینه محو همه ادیان الهی از خاورمیانه را فراهم کنند. بخشی از این برنامه، جریان‌هایی است که در ایران راه افتاده، تا یهود را تنها دشمن و حتی خود شیطان معرفی کنند، و از بین بردن اسرائیل را اولویت اصلی ایران نشان دهند. ایران اسلامی، از نظر تعداد تهدیدهای استراتژیک، احتمالاً رتبه اول را در دنیا دارد و با این حال توانسته با همه این تهدیدها همزیستی داشته باشد. نشان دادن یهود، با جمعیتی حدود یک درصد کل مسلمین عالم، به عنوان دشمن اصلی که باید به هر قیمتی آن را از بین برد، نمیتواند بدون غرض باشد.

پروژه اسرائیل به اهداف طراحی شده نرسید و عملاً به پایان خود نزدیک میشود. فرض اول گلوبالیستها این بود که حداقل اسرائیل به عنوان پایگاه نظامی آن‌ها برای سلطه بر خاورمیانه عمل میکند. بنابراین تجهیز نظامی ارتش اسرائیل و تفوق دادن این ارتش بر بقیه ارتش‌های منطقه را در دستور کار قرار دادند. اما گذر زمان نشان داد که روحیه جنگاوری را در بین یهودی‌ها نمیشود توسعه داد. فرض دیگر این بود که اسرائیل به دنبال گسترش کشور بین نیل تا فرات خواهد رفت و بنابراین رخداد جنگ بزرگ با مسلمین حتمی خواهد بود. اما در عمل معلوم شد که چنین همت و انگیزه‌ای را در بین اسرائیلی‌ها نمیشود یافت. اسرائیل هرچند تلاش زیادی کرد تا نقش تفرقه‌افکنی و تضعیف کشورهای منطقه را داشته باشد، اما خود این کشور بیشتر از بقیه دچار تفرقه و مشکلات اجتماعی است. اگر سیل کمک‌های مالی و نظامی کشورهای بزرگ‌تر به این کشور قطع شود و بنا بر این باشد که اسرائیل روی پای خود بایستد، مهاجرت معکوس از این کشور شدت خواهد گرفت و خیلی سریع این رژیم فروپاشی میکند.

بهرحال آنچه مشخص است، این است که پروژه اسرائیل سودی برای اربابان گلوبالیست خود نداشته و ادامه آن توجیه‌پذیر نیست. دلیل اصلی شکست این پروژه مشخصات خود یهودی‌ها است.

باسمه تعالی

در مقاله‌ای که چند روز پیش با عنوان «اخبار ماه ژانویه ۲۰۱۹» نوشته بودم، خبر از تغییرات بزرگ مالی در دنیا داده بودم. اما هیچ‌یک از مخاطبین این وبلاگ درباره جزئیات این تغییرات سئوال نکرد. شخصا از این که مطالب ارائه شده به عنوان توهم توطئه فرض شود، ناراحت نشده، بلکه احساس آرامش میکنم؛ چون احساس تعهد کمتری نسبت به صرف وقت و ارائه جزئیات بیشتر خواهم داشت.

گذشته از این مطلب، ادعایی که درباره این تغییرات مالی جهانی میشود این است که سیستم بانکی موجود، که تماما در مالکیت زرسالاران بزرگ دنیا مانند روچیلدها است، به پایان کار خود رسیده و همه اقتصادهای بزرگ دنیا را به ورطه ورشکستگی کشانده است. گلوبالیست‌ها برای جایگزین کردن این سیستم برنامه دیگری داشتند؛ و در یک مقاله در دو ماه پیش در این‌باره توضیح داده بودم.[1] اما ظاهرا مقاومت‌هایی در برابر برنامه آنها صورت گرفته است. برنامه ملی‌گرایان آمریکا این است که کاری کنند که همه بانک‌ها و اموال زرسالاران در همه کشورهای دنیا ملی شود. بنا بر نقل آنها، حتی بانک مرکزی ایران نیز در حال حاضر ملی نیست و متعلق به روچیلدها  و تحت کنترل آنها است. احتمال زیاد میدهم دلیل اصلی که هیچ کدام از دولت‌های ایران نتوانستند مسئله ربا در بانک‌ها را حل کنند، این باشد که اساسا بانک مرکزی خارج از حوزه اختیار آنها است. 

باسمه تعالی

آفریقای جنوبی از سال 2014 تدریس زیان Mandarin را در مدرسه‌های خود آغاز کرده است. اوگاندا نیز تدریس این زبان را در دبیرستان اجباری خواهد کرد. در کنیا نیز ار سال ۲۰۲۰ قرار است از کلاس ۴ به بالا این زبان جزء برنامه درسی قرار داده شود.

چین کارخانه‌های زیادی در آفریقا ساخته و به بهانه کمبود کارگر، نیروی کار چینی را به کشورهای آفریقایی مهاجرت داده است. به همین دلیل آفریقایی‌ها تلاش دارند با یادگیری زبان چینی، توان ارتباط با اربابان جدید را پیدا کنند و بخشی از نیاز آنها به نیروی کار را تامین کنند.

باسمه تعالی

در مقاله‌ای که حدود ۳ هفته پیش، با عنوان «تاریخ شروع عملیات ملی‌گرایان مشخص شد»، نوشته بودم، مواردی را که ملی‌گرایان قصد دارند پس از شروع تعطیلی دولت انجام دهند، لیست کرده بودم.[1] هرچند برنامه‌ آن‌ها با تعطیلی دولت شروع شد، همه موارد لیست در همان ۱۰ روز اول زمستان انجام نشد. خبرها حاکی از این است که در آن مدت دستگیری‌های زیادی انجام شد و کشتی‌های مخصوص حمل زندانی، بارها بین آمریکا و گوانتانامو رفت‌وآمد کردند. دادگاه‌های نظامی از ۲ ژانویه شروع شده‌اند و با توجه به دستورات اجرایی اخیر ترامپ، مجازات اعدام نیز برای مجرمین صادر خواهد شد.

باسمه تعالی

این روزها کامنت‌هایی دریافت کردم که خیلی ناامید کننده بود. در بین کامنت‌ها یکی من را به جانبداری از ملی گراهای آمریکا متهم کرد؛ و دیگری به ساده‌لوحی، که باور میکنم ترامپ واقعاً ضد گلوبالیست است. در حالی که اصلاً نه چنین قصدی داشتم و نه از کسی جانبداری کرده‌ام.

در این چند ماه اخیر، تحولات دنیا سرعت بیشتری گرفته است و بسیاری از اخبار دنیا در رسانه‌های ایرانی هیچ بازتابی ندارد. همین مطلب عامل نگرانی مضاعف است؛ چون به نظر می‌آید که دستهایی درکار است که مردم فقط روایت رسانه‌های گلوبالیستی را دریافت کنند و از نظر سیاسی دچار جهل، در مقابل عقل، شوند. جهل سیاسی را به اصطلاح میشود عوامی‌گری نامید.

شخصاً عامل اصلی انحراف همه حرکت‌های اجتماعی و سیاسی را عوامی‌گری مردم میدانم. به همین دلیل تلاش میکنم که با اطلاع‌رسانی، سهم خودم را در مبارزه با آن ادا کنم. اما هرچه بیشتر تلاش میکنم، بیشتر می‌یابم که بعضی‌ها واقعاً عوامی‌گری را دوست دارند، هاله‌ای مقدس دور آن ترسیم میکنند، و با فاصله گرفتن از آن دچار نوستالژی میشوند.

پدیده عوامی‌گری را باید شناخت و درباره اینکه چطور به اشکال‌ مختلف میتواند جلوی درک حقیقت را بگیرد، باید مطالعه کرد.