باسمه تعالی

خبر مرگ رابین ویلیامز (Robin Williams) را هفته گذشته همه شنیده اند. فیلم های کمدی بسیاری از ایشان در سه یا چهار دهه اخیر پخش شده که مورد استقبال اکثر مردم واقع شده بودند. رابین مانند همه هنرپیشه ها و خواننده های معروف، سالها گرفتار اعتیاد به مواد مخدر و الکل بود و اخیرا هم بیماری پارکینسون او را آزار میداد. بنابراین خودکشی او چندان امر غیر منتظره ای نبود.

اما چند نکته در این ماجرا وجود دارد که ارزش آن را دارد که بازگو کنیم.

در روزهای قبل از خودکشی رابین، در بعضی شبکه های اجتماعی بحثی در گرفته بود درباره اینکه با توجه به مشکلات جسمی و روحی او، چه زمانی باید انتظار مرگ او و یا خودکشی اش را داشت. در قسمتی از سریال کارتونی Family Guy که در همان شب خودکشی او پخش شده بود، تمام موضوع برنامه درباره رابین ویلیامز بود و در آن شخصیت اصلی کارتون اقدام به خودکشی میکند. این شواهد حاکی از این است که احتمال اینکه به نوعی او را برای تسریع در خودکشی برنامه ریزی کرده باشند، وجود دارد. اصطلاحی که برای این کار بکار برده میشود، Predictive Mind Programming یا برنامه ریزی روانی برای اقدام به عملی مشخص و یا رسیدن به یک نتیجه مشخص است. قبلا هم در نوشته دیگری درباره این مطلب بحث کرده بودم.

باسمه تعالی

بسیاری از مباحث این چنینی هنوز در بعضی جمع ها و حلقه ها بحث میشود. نه از آن جهت که موضوع حل نشده و جواب قانع کننده ای برای پیدا نشده، بلکه دلیل آن این است که همه اهل مطالعه و تحقیق نیستند. مثلا در بحث جبر واختیار، علیرغم آنکه ائمه هدی در این باره روشنگری فراوان کردند و علمای امامیه بر آن اساس کتابهای فراوانی نوشتند، هنوز بعد از 13 قرن کسانی را میتوانید بیابید که در این باب ساعتها بحث کنند.

جواب دادن به سئوال فوق حقیقتا کار سختی است. نه به این دلیل که موضوع مبهم است، بلکه قضیه بسیار ساده و پیش پا افتاده است و همه ما تجربه دست اولی از آن داریم. چه کسی هست که بتواند ادعا کند که تا بحال وسوسه نشده کاری که میداند بر اساس معیارهای اخلاقی خود فرد و عقل او خلاف است، را انجام بدهد؟ همه ما هم که نظام علت و معلولی را قبول داریم. یعنی قبول داریم که هر معلولی حتما علتی دارد، چه آن علت را بشناسیم و چه نشناسیم. آیا کسی میتواند ادعا کند که چون من علت یک معلول را نمیشناسم و با دستان خود لمس نکرده ام، علت داشتن آن معلول را انکار میکنم؟ پس اگر عامل و علتی که باعث وسوسه ما میشود را، صرفنظر از اینکه چه ماهیتی دارد، شیطان بنامیم تا به اینجای کار نه دچار خرافات شدیم و نه خطا کرده ایم. در علوم تجربی هم همین روش اعمال میشود وبا مشاهده یک پدیده جدید، اولین کاری که میکنیم این است که نامی برای آن پدیده انتخاب کنیم و آنچه را که از آثار آن میدانیم ثبت کنیم.

سختی کار بحث درباره شیطان، توضیح دادن تمام شگردهایی است که برای مخدوش کردن بحث و به بیراهه کشاندن ذهن مردم و علی الخصوص جوانترها بکار برده میشود.

باسمه تعالی

غرب روایت خاص خود را از جهان و بطور اخص از علم، تاریخ و تمدن دارد و اصرار فراوانی در این دارد که روایت خود را برای تحلیل وقایع عالم کافی و روشنگر نشان دهد. طبیعتا غرب برای بسط سلطه فرهنگی و سیاسی خود احتیاج به این دارد که به بقیه عالم بقبولاند که با الگوهای فکری و علمی غربی میتوان درک بهتری از حقایق عالم داشت. بنابراین با تمام وجود از روایت خود از علم و تاریخ دفاع میکند. البته هر از چند گاهی پدیده ای یا شاهدی پیدا میشود که روایت غرب عاجز از تحلیل آن است. لذا اینگونه شواهد که با روایت رسمی غرب همخوانی نداشته باشند، یا سانسور میشوند و یا اگر خبر پخش شد و سانسور آن مقدور نبود، آنرا با حیله های مختلف بی اعتبار و مخدوش جلوه میدهند.

شخصا موارد فراوانی را در سالهای اخیر برخورد کرده ام که محققی در گزارش یافته های خود، چیزی را گزارش کرده که روایت متداول غرب را نقض میکند و این گزارش به از دست دادن شغل محقق و حتی تعطیلی مرکز تحقیقاتی می انجامد.

در خبری که امروز مشاهده کردم، داستان محققی شاغل در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا را آورده بود که در مقاله خود ذکر کرده بود که در آزمایشاتی که بر روی بقایای متعلق به یک دایناسور انجام داده، بافت های نرم پیدا کرده است. ایشان در مقاله خود فقط به این بسنده کرده بود که این مطلب باید بیشتر پیگیری شود، اما از مقاله او میشد نتیجه گرفت که فسیل مذکور که بنا بر باورهای معتقدان به تئوری تکامل باید دهها میلیون سال عمر داشته باشد، متعلق به دوره اخیر است.

باسمه تعالی

چند روز پیش یعنی دقیقا هفدهم جولای که خبر هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافربری خطوط هوایی مالزی که از آمستردام به مقصد کوالالامپور پرواز میکرد را شنیدم، برایم واضح بود که این حادثه در اثر یک اشتباه و یا اتفاق رخ نداده و باید برنامه ریزی قبلی و اهدافی در پشت این حادثه باشند که به تدریج روشن شوند. به یاد این شعر معروف "که من نمیشنوم بوی خیر از این اوضاع" افتادم، اما چند روز صبر کردم تا شواهد بیشتری درباره این حادثه برملا شود تا بتوان با حدس و گمان کمتری حرف زد.

باسمه تعالی

در مقاله قبلی سعی داشتم این مطلب عمومی را شرح دهم که با توجه به حجم افکار و عقاید غلط و شیطانی که در حال حاضر جریان دارد، کار تصمیم گیری و تفکر درست برای همه و علی الخصوص جوانها سخت است. شاید نشان دادن غلط بودن بعضی از این باورها چندان اولویتی نداشته باشد. اما وقتی مساله سرنوشت نسل های بعدی یک ملت است و دشمنان آن همه به امید روزی نشسته اند که جمعیت رو به پیری رود و دیگر قدرت دفاع از خود را نداشته باشد، باید در مورد این مساله روشنگری جدی تری بشود.

چند باور غلط است که زوج های جوان را به تاخیر در بچه دار شدن تشویق میکند که همه آنها غلط است و در اینجا این موارد را قصد دارم تشریح کنم:

باسمه تعالی

قبلا در دو مقاله تحت عنوان نکاتی در باب تصمیم گیری مطالبی را آورده بودم. این مقاله در واقع ادامه همان بحث است.

اگر از هر آدم بالغی، چه جوان و چه پیر، بپرسید که تصمیمات خود را چگونه می گیرند، اکثر قریب به اتفاق آنها پاسخ میدهند که خودشان با عقل خودشان مطالب را بررسی کرده و تصمیم حساب شده میگیرند. شاید باور داشته باشید که دروغ گویی جزء مشخصه های آدمها است. شاید هم قائل به این باشید که آدمها معمولا مرز بین راست و دروغ را تشخیص نمیدهند و متوجه نیستند که وقتی درباره یک واقعیت موجود در جهان خارج از ذهن، از آنها سئوال میشود، تصورهای ذهنی مطلوب خود را نباید ناخودآگاه به جای واقعیت ارائه کنند. بهر حال فرقی در اصل مساله نمیکند که ادعای فوق نمیتواند درست باشد.

باسمه تعالی

در اخباری که این روزها به گوش میرسد، به کرات کلمات القاعده، سلفی، وهابی، تکفیری، تروریست و داعش بکار برده میشود و معمولا این کلمات را جوری استفاده میکنند که در ذهن مخاطب چنین تداعی میشود که همه اینها مترادف هم هستند. این رویکرد که بعضا جنبه تبلیغاتی و پروپاگاندا نیز دارد، تصویر غلطی را در ذهن مردم ایجاد میکند و عوارض این تصویر غلط در طولانی مدت مخرب است. لذا باید شناخت بهتری از اینها پیدا کرد

باسمه تعالی

جمعه گذشته رهبر داعش، ابوبکر البغدادی در یکی از مساجد موصل امامت نماز جمعه را به عهده گرفت. منابع عراقی فرد ظاهر شده در فیلم پخش شده این مراسم را ابوبکر الخاتونی معرفی کردند. ولی بعدا هویت رهبر داعش توسط آمریکایی ها تایید شد و ظاهرا خود او خطبه های نماز را خوانده است. در خبرگزاری های ایرانی خبر هایی مبنی بر اینکه فن خطابه توسط عوامل موساد به او آموزش داده شده، دیدم که بیشتر به پروپاگاندا شبیه بود. چون این فرد فارغ التحصیل دکترای علوم اسلامی دانشگاه بغداد است و قبلا تدریس و امامت جماعت را ظاهرا به عهده داشته است. اما البغدادی چه پیامی را با این خطبه و حضور خود قصد داشت برساند؟

باسمه تعالی

امروز خبر خروج آخرین محموله سلاح های شیمیایی سوریه از این کشور شنیده شد و همانطور که پیش بینی میشد و در این باره در در مقاله های قبلی توضیح داده بودم، خروج این سلاح ها شروع مرحله جدید فشار به سوریه را به دنبال خواهد داشت. از دست دادن این سلاح ها برای سوریه باعث کم شدن قدرت بازدارندگی اش شده و اسرائیل نگرانی کمتری درباره عکس العمل سوریه خواهد داشت. آمریکا و اسرائیل تا زمانی که سوریه همه این سلاح ها را تحویل نداده بود، باید در محاسبات خود این مطلب را لحاظ میکردند که هرگونه ماجراجویی جدید آنها میتواند به پشیمان شدن سوریه از تحویل این سلاحها و احتمالا بکارگیری آنها منجر شود.

احتمالا در خبرها شنیده اید که اسرائیل به تلافی کشته شدن یک نوجوان عرب در بلندی های جولان به دلیل هدف قرار گرفتن خودرو پدرش توسط نیروهای سوری، اقدام به بمباران 9 هدف نظامی کرده اند و حداقل 10 سرباز سوری کشته شده اند.

باسمه تعالی

قبلا در مقاله ای درباره جایگاه روسیه در صحنه بین الملل توضیح داده بودم که دولت کنونی روسیه توان ایفای نقش در حد یک ابرقدرت را ندارد و دلیل سرمایه گذاری غرب روی پروژه اوکراین این است که آنها میدانند که روسیه توان مدیریت همزمان چند بحران و درگیری در چند جبهه را ندارد و بنابراین مسئله اوکراین روسیه را به حدی به خود مشغول میکند که دیگر دست از حمایت سوریه بردارد و یا مجبور به معامله بر سر آن شود.

رهبران روسیه قبلا هم ثابت کرده اند که بر سر هر چیزی میشود با آنها معامله کرد و خط قرمزی ندارند. ماجرای فروش موشکهای S-300 به ایران فقط یک نمونه از این قضایا است. بنابراین نمیشود در هیچ موردی آنها را به عنوان شریک و یا متحد به حساب آورد. درباره سوریه هم ظاهرا نشانه هایی از تمایل روسیه به معامله، آشکار شده است.