باسمه تعالی
در شروع قرن گذشته میلادی متوسط امید به زندگی در دنیا بین ۴۰ و ۵۰ سال بود. در پایان این قرن این رقم به حدود ۷۰ سال رسید. تبلیغات شرکتهای دارویی چنین بود که کشف آنتیبیوتیک و استفاده از واکسیناسیون، باعث شد که بیماریهای واگیردار زیادی، مانند مالاریا، دیفتری ، سل، تب زرد و آبله برای همیشه ریشهکن شوند. البته این ادعا هیچوقت اثبات علمی نشد و عامل کم شدن مرگ و میر در اثر این بیماریها، میتواند فقط سالمسازی آب آشامیدنی و بهبود یافتن بهداشت عمومی باشد. حتی در اواخر قرن بیستم جشنهایی برای اعلام ریشهکن شدن بعضی از این بیماریها برگزار شد.
اما به تدریج معلوم شد که این یک خیال خام است و این بیماریها به سادگی قابل حذف نیستند.