باسمه تعالی
این روزها آب و هوای زمین دستخوش تحولات عجیبی شده و وضعیت عادی نیست. آتش‌سوزی های شمال سیبری، به‌قدری شدید است که در منطقه‌ای به نام Yakutia برای ساعتها خورشید قابل دیدن نبود. در حالی که در این فصل مردم به حضور خورشید در آسمان، در تمام طول روز، عادت دارند. این وضعیت مردم را نگران کرده و به دعا و استغاثه واداشته است. [1]
باسمه تعالی
گوگل یکی از چندین شرکت بزرگ فعال در اینترنت است که علاوه بر جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات، وظیفه شکل‌دهی افکار عمومی را به عهده دارند. این مجموعه شرکتها حصاری دور افکار عمومی درست کرده‌اند که کم و بیش ذهن مخاطبین را تحت تاثیر قرار میدهند. به همین علت بعضی‌ها این مجموعه را Internet gulag می‌نامند. گولاگ اسم زندان معروف شوروی برای مخالفین سیاسی بود و معروف بود که کسی از آن زنده خارج نمیشود. این مجموعه تحت کنترل جناح چپ و به اصطلاح Deep State هستند. به همین دلیل مدتها است که گوگل نتایج جستجو را به نحوی سامان میدهد که نسبت به جناح راست و شخص ترامپ توهین‌آمیز باشد. البته معمولا تقصیر چنین چیزهایی را به گردن الگوریتم هوش‌مصنوعی و تلاش عده‌ای دیگر برای تاثیر بر این الگوریتم‌ها می اندازند. به عنوان نمونه اگر در قسمت Images دنبال Orange Buffoon بگردید، چنین صفحه‌ای نشان داده میشود:
باسمه تعالی
شاید اولین عکس‌العملی که از خواندن این نوشته خواهید داشت، این باشد که «چنین چیزی محال است» و یا «این فقط یک خیال پردازی است». در حالی که آنچه قصد دارم در این مقاله بیان کنم فقط یک تحلیل نیست و اخباری، هرچند غیرقابل راستی‌آزمایی، وجود دارد که خبر از برنامه‌ریزی جدی غرب برای این واقعه، و امید آنها به موفقیت این طرح دارد. نشانه‌های زیادی نیز وجود دارد که حاکی از این است که دیگر بازیگران بین‌المللی نیز به موفقیت این طرح دل بسته اند.
اما قبل از توضیح بیشتر اجازه بدهید با یک مقدمه شروع کنم.
باسمه تعالی
دیدار دونالد ترامپ و پوتین، روسای جمهور آمریکا و روسیه، در هلسینکی فنلاند در ۱۶ جولای، یک دیدار تاریخی بود و معاملات بسیاری در این دیدار به ثمر رسید. درباره حاصل این دیدار در یک مقاله مجزا انشاالله بحث خواهم کرد. فرض بر این بود که حاصل این دیدار این خواهد بود که این دو ابرقدرت همگرایی بیشتری در آینده خواهند داشت و احتمال برخورد نظامی آنها کمتر خواهد شد. اما شواهد نشان میدهد که به رغم همه توافقات انجام شده، چنین نتیجه ای را نباید انتظار داشت.
یکی از حوادثی که نگرانی روسیه را به همراه داشت، کشته شدن پیشمرگ ترامپ در سفر به اسکاتلند، قبل از این دیدار، بود. [1] این فرد ۱۹ سال سابقه کار داشت و وظیفه آزمایش غذا و لوازم بهداشتی ترامپ و همسر او را به عهده گرفته بود. خبرگزاری‌ها مرگ او را در اثر سکته قلبی گزارش کردند، اما باور این مطلب برای دیگران ساده نیست. چون تا بحال ترامپ و خانواده‌اش بارها هدف حمله قرار گرفته‌اند. همین ماه گذشته ملانیا، همسر ترامپ، برای حدود یک ماه، به علت از کار افتادن کلیه هایش، بستری بود، که احتمالاً دلیل آن مسموم شدن بود. [2]
باسمه تعالی
نمیدانم آن کسانی که در ایران مسئول سانسور و فیلتر کردن رسانه‌های غربی هستند، بر اساس چه معیاری دسترسی به یک سایت را ممنوع کرده، سایت دیگر را آزاد میگذارند. اما شواهد نشان میدهد که به جناح چپ در آمریکا و ملکه انگلیس بیشتر تمایل دارند. برای نشان دادن این مطلب کافی است که آمار رسانه‌های سانسور شده جناح چپ را با تعداد رسانه‌های سانسور شده طرف مقابل مقایسه کنیم.
باسمه تعالی
با توجه به کمبود وقت و مشغله‌های خود، واقعاً تمایل دارم که بحث درباره مطالب سیاسی را به اهلش واگذارکنم و در این زمینه سکوت کنم. اما تحلیل جامعی درباره دیدار اخیر رهبران آمریکا و کره‌شمالی، در رسانه‌های ایرانی نیافتم و بسیاری از سئوالها هنوز بیجواب مانده است. دیروز یکی از بستگان، چنین اظهار نظر میکرد که «حتی کره‌شمالی هم فهمید که باید صنعت هسته‌ای خود را واگذار کند و ایران هم راهی جز صرفنظر کردن از این صنعت ندارد.» به همین دلیل برآن شدم که مختصری درباره این موضوع بنویسم.
یکی از سیاسیون روسی به نام Sergey Stankevich با توجه به حال و هوای جام جهانی، سعی کرد نتیجه این دیدار را مثل مسابقه فوتبال امتیاز بدهد. تحلیل ایشان این بود که این دیدار ۳-۱ به نفع کیم جونگ اون تمام شد. ترامپ تنها یک امتیاز در این دیدار، به خاطر وعده توخالی خلع سلاح هسته‌ای کره‌شمالی کسب کرد. این نتیجه هرچند ارزش چندانی ندارد، اما ترامپ قصد دارد با تبلیغات روی این موضوع، اوضاع داخلی را به نفع خود سامان داده، وجهه خود را بهبود دهد.
اما امتیازهایی که کیم‌جونگ‌اون کسب کرد به این شرح است:
باسمه تعالی
گرانترین قهوه جهان قهوه‌ای است، از اندونزی، به نام Kopi Luwak و قیمت آن حدوداً صد برابر قهوه‌های معمول در بازار است. داستان این قهوه این است که گربه‌سانی به نام civet، مهارت خاصی در پیدا کردن بهترین و رسیده‌ترین دانه‌های قهوه دارد و آنها را میخورد. اما دستگاه هاضمه او نمیتواند هسته‌های قهوه را هضم کند. پس از دفع آنها، مردم مدفوع این جانور را جمع کرده، هسته‌های قهوه را از آن جدا کرده و به عنوان بهترین قهوه می‌فروشند. این نوع قهوه مزه تلخی دارد که بیشتر به دَم‌کرده مدفوع گربه شبیه است؛ اما حکمت اصلی گرانی و استقبال از این قهوه این باور مردم است که فکر میکنند حتماً دانه‌های قهوه‌ای که این گربه انتخاب کند، باید خیلی بهتر از بقیه دانه‌ها باشند.
این باور مردم حکایت از یک رویکرد کلی در بین مردم دارد که راغب به چیزی هستند که دیگران قبلاً برگزیده باشند. مثلاً در مهدکودک وقتی بچه‌ها ببینند که یک بچه دیگر با یک اسباب‌بازی شروع به بازی کند، می‌روند و آن را از دست او درمی‌آورند و خودشان با آن بازی میکنند. یا مردم معمولاً جرأت نمیکنند که لباس جدیدی را بپوشند تا زمانی که ببینند دیگران آن را پوشیده و به عنوان یک مد جدید استقبال میکنند. یا خیلی از کارتن‌خوابها عادت کرده‌اند که در زباله‌ها به دنبال غذا بگردند، حتی اگر پیدا کردن غذای تمیز آسان باشد. شاید آنها فکر میکنند باید همبرگر نیم‌خورده در سطل ذباله کیفیت خاصی داشته باشد که خریدار آن حاضر شده برایش پول بدهد. این مطلب بارها اتفاق افتاده که خانمی زیبا رضایت به همسری مردی فقیر و بدقیافه میدهد؛ و دیگر خانم‌ها به جای اینکه این مطلب را به حساب بزرگواری آن خانم بگذارند، بنا را بر این میگذارند که حتماً آن خانم چیزی میداند که دیگران از آن خبر ندارند. بعد هم دنبال این می‌روند که آن زندگی را به هم بزنند تا شاید آن مرد بدترکیب و فقیر گیر خودشان بیاید.
بطور کلی اکثر مردم حس تمیز خوب و بد و زیبایی‌شناسی مستقل ندارند و معمولا منتظر می‌مانند تا ببینند دیگران چه میگویند. مفهوم مُد دقیقاً بیانگر همین حالت مردم است.
باسمه تعالی
چندی پیش یکی از دوستان، که مقاله‌ای که ۲ سال پیش در وبلاگ تحت عنوان «چرا تا به حال فروپاشی آمریکا رخ نداده است؟» نوشته بودم را خوانده بود، چنین بحث میکرد که آمریکا با داشتن یک‌چهارم اقتصاد دنیا، هنوز فاصله زیادی با فروپاشی دارد و تا دهها سال دیگر هنوز قدرت مطرح دنیا باقی خواهد ماند. جواب من این بود که اگر فقط رسانه‌های غربی را به عنوان مرجع معتبر خبر فرض کنیم و خود را محدود به اخباری که از آنها پخش میشود کنیم، به نتیجه‌ای غیر از این نخواهیم رسید. اما اگر روایت‌های متفاوت هر خبر را از بقیه منابع خبری دنیا جمع کنیم و آن را با دقت تحلیل کنیم، به جمع‌بندی دیگری خواهم رسید.
بعضی خبرها هم شنیده میشود که قابل راستی‌آزمایی و معتبر است، اما در رسانه‌های ایرانی چندان بازتاب ندارد و درست تحلیل نمیشود. به عنوان نمونه شکست تحقیرآمیز دیپلماتیک آمریکا در نشست عصر جمعه ۱۰ خرداد شورای امنیت، بازتاب چندانی نداشت.
باسمه تعالی
ایران در طول تاریخ محل تولد و رشد آدمهای بزرگی بوده؛ و از نظر تعداد آدمهایی که در صحنه علم و عمل حرفی برای گفتن داشتند، از بسیاری از ملتهای دیگر بالاتر است. اما همین مطلب منجر به این توهّم در بین مردم شده که آنها هم سهمی از این فرهیختگی و دانش می‌برند. در حالی که زمینه‌های زیادی را میشود نام برد که وضعیت جامعه ایرانی خیلی از متوسط دنیا پایین‌تر است، به حدی که باید همه را دعوت کرد که کمر همت ببندند و سریعاً چاره‌ای بیاندیشند. موضوعی که در اینجا قصد دارم به آن بپردازم این است که نگاه به زندگی ایرانیها به اندازه متوسط مردم دنیا مسئولانه نیست.
باسمه تعالی
امروز دیدم که در تهران نمایشگاهی با نام «مجموعه تفریحی هیومن پارک» ایجاد شده است. یکی از مشخصه های عجیب ایران این است که هر آن چیزی که در غرب رخ میدهد را بلا استثناء کپی کرده و مردم هم از آن به عنوان یک دستاورد تمدن استقبال میکنند. پدیده Body Worlds نیز نمونه‌ای از این لیست بلند است. البته در کشورهای غربی معمولاً این نمایشگاه‌ها اجساد مردگان و قطعات مومیایی شده بدن انسان را نیز به نمایش میگذارند و در مجموع به تعمد احساس بدی را در بیننده ایجاد میکنند. به همین دلیل این جریان با مخالفت شدیدی روبرو شد. سال گذشته شهردار پراگ تلاش کرد که چنین نمایشگاه‌هایی را ببندد. در سالهای پیش در اسرائیل و فرانسه نیز این نمایشگاه‌ها با شکایت مردم بسته شد. اما واقعاً این جریان عالم‌گیر نمایش گسترده اعضای بدن و اجساد مردگان به دنبال چیست؟
طبعا لازم است که دانشجویان پزشکی و اهل علوم طبیعی، درک خوبی از کارکرد بدن انسان داشته باشند؛ و قاعدتا این اطلاعات را از طریق کتب تخصصی خود بهتر میتوانند کسب کنند. بنابراین واضحا جامعه هدف این نمایشگاه‌ها عوام‌الناس و کودکان و نوجوانان هستند.
