باسمه تعالی

«گوشت مصنوعی» را با نامهای Fake Meat و یا Synthetic Meat نیز معرفی می‌کنند. درباره این موضوع سؤالها و ابهامات متعددی وجود دارد، که بررسی و تشریح آن‌ها ضروری است. قبل از هر چیز اول باید شرح دهیم که راجع به چه چیزی صحبت می‌کنیم.

گوشت مصنوعی گیاهی

شرکتهای متعددی سعی کرده‌اند با ترکیب گیاهان و مواد مختلف، محصولی را عرضه کنند که همان احساس خوردن گوشت یا همبرگر را داشته باشد. از این محصولات میتوان «Beyond Meat» و «Impossible Foods» را نام برد. این تولیدات بیشتر روی همبرگر و سوسیس و فیله مرغ تمرکز دارند.

شرکتهای دیگری هم هستند که با کمک 3D Printer مخصوص، با استفاده از مواد اولیه گیاهی و صنعتی، گوشت را به نحوی تولید میکنند که از نظر ظاهری و بافت کاملاً شبیه گوشت واقعی باشند.[2]

گوشتهای مصنوعی گیاهی را می‌شود با قیمت کمتری از گوشت واقعی تولید کرد. بازار مصرف این نوع گوشتها در دهه آینده حدود ۱۴۰ میلیارد دلار برآورد میشود.[3] به علاوه زمانی که ذائقه مردم به این نوع گوشتها عادت کرد، به تدریج می‌شود از مواد اولیه ارزانتر و بی‌ارزش‌تر استفاده کرده، و قیمت تولید را کاهش داد.

🔹در حال حاضر زبان انگلیسی زبان اول دنیا است، و اکثر قراردادهای بین‌المللی به این زبان نوشته میشوند. همانطور که انگلیسی توانسته مقام «زبان رسمی بودن» را از فارسی در شبه قاره هند و پاکستان بگیرد، زبانهای دیگر را نیز کنار زده است.

🔹انتقادهای زیادی به زبان انگلیسی می‌شود، و بعضی‌ها اصلاً آن را یک زبان نمیدانند. یکی از تعابیر معروف درباره زبان انگلیسی چنین است:

🔸English is not a language, it's three languages wearing a trench coat pretending to be one

🔹یعنی «انگلیسی یک زبان نیست، بلکه ۳ زبان (لاتین، آلمانی و فرانسوی) است که آن‌ها را کنار هم گذاشته‌اند، و یک پالتو روی آن پوشانده‌اند، تا بشود به عنوان یک زبان مستقل آن را جا زد».

🔹چند روز پیش مطلبی را خواندم، که خبر از تولید و صادرات «آمونیاک آبی» توسط آرامکوی عربستان میداد.[1] اولین کشتی حامل این محصول به ژاپن ارسال شده است. هدف ژاپن کاهش تولید گازهای آلاینده محیط، مانند دی اکسید کربن، است.

باسمه تعالی

اخیراً مؤسسه بین‌المللی مطالعه درد، و تعدادی از مراکز دانشگاهی معنی کلمه درد را به روز کرده‌اند. معنی قبلی که ۴۰ سال برقرار بود چنین است: «حس ناخوشایند و تجربه احساسی، که با تخریب بالفعل و یا بالقوه پوست همراه است».

در این تغییر اخیر عبارت «و یا چنین تخریبی را تداعی میکند» به آن اضافه شده است.

علت اینکه این مطلب را ذکر کردم، این است که تغییر این تعریف تبعات قانونی مهمی برای مردم دارد.

باسمه تعالی

صوت زیر از دکتر بیژن عبدالکریمی، استاد متفلسف (مدعی فلسفه) دانشگاه، است. ایشان امور را به دو دسته دینی و عرفی تقسیم کرده، و تأکید بر راه‌حل‌ها و تجربه‌های دینی را موجب محرومیت از تجربه عرفی و تاریخی بشر معرفی کرده است.

این تقسیم‌بندی اصلاً معنا ندارد، و گوینده چنین حرفی یا هیچ درکی از علم و فلسفه و دین ندارد، و یا «قلم‌ به مزدی» است که برای استحمار مخاطبین ترهات میبافد.

برای نشان دادن غلط بودن این تقسیم‌بندی، چند دوگانه دیگر را بررسی میکنم.

فرض کنید کسی بخواهد امور را به عاقلانه و عرفی تقسیم کند. یعنی کارهایی که بر اساس عقل و منطق و علم انجام میشوند، را در مقابل آن کارهایی که بر اساس تجربه عرفی مردم انجام میشوند،‌ قرار دهد.

آیا چنین تقسیم‌بندی معنا دارد؟ آیا میتوان فرض کرد که مردم برخلاف عقل و علم کاری کرده‌اند که از قضا درست درآمده و به عنوان راه‌حلی در مقابل علم و عقل ثبت شده است؟ اگر مردم کاری بکنند که با درک آن‌ها از علم و عقل مطابق نیست، و درست بودن آن بعداً ثابت شود،‌ به معنی این است که باید درک خود را از علم و یا عقل بهبود بدهند. معنی آن این نیست که تجربه عرفی آن‌ها به عنوان راهی جدید در مقابل علم و عقل قرار داشته باشد.

باسمه تعالی

یکی از توهمات دوره معاصر این است که بشر به مرتبه‌ای از علم و تکنولوژی رسیده، که بعضی از دستاوردهای علمی کاملاً اثبات شده، و دیگر خدشه‌پذیر نیستند. چرخش زمین به دور خورشید، قرار داشتن منظومه شمسی در کناره کهکشان راه شیری، قرار داشتن راه شیری در گوشه‌ای از جهان شناخته شده، و امثالهم، برای بعضی‌ها مسلم فرض میشوند. اما واقعیت این است که هیچ یک از تئوری‌های علم تجربی را نمیتوان اثبات شده دانست.

آقای رنه گنون،René Guénon، در نیمه اول قرن بیستم کتابی نوشته بود به نام «The Reign of Quantity and the Signs of the Times». این کتاب در ایران با نام "سیطره کمیت و علائم آخرالزمان"، حدود ۳۵ سال پیش ترجمه شده بود. حرف این کتاب این بود که «رویه علم فیزیک مدرن این است که تحلیل ساز و کار عالم را بر مبنای مدل‌های ریاضی انجام دهد، و شناخت را با کمیت جایگزین کند. واضح است که با مدل‌های ریاضی نمیتوان به شناخت درستی از جهان رسید. این رویه، جوامع بشری را وارد یک دوران تاریک کرده، که پایان آن زیاد دور نخواهد بود».

این واقعیت، که کوس رسوایی فیزیک مدرن را بالاخره همه خواهند شنید، از صد سال پیش هم معلوم بود.

باسمه تعالی

یکی از دوستان محترم فیلمی را فوروارد کردند که نشان میداد با هلی‌کوپتر مواد آتش‌زا پخش میکنند. عده‌ای هم ممکن است تصور کنند که این کار برای گسترش عمدی آتش است.[2]

اکثر آتش‌سوزی های اخیر ایالات ساحل غربی آمریکا عمدی بوده، اما این کارها قاعدتاً باید توسط مزدورهایی خارج از سیستم دولتی انجام شده باشد. آتش زدن عمدی با امکانات دولتی، مثل هلی‌کوپتر، خیلی سریع پیگیری و مجازات میشود.

در لینک [1] چنین توضیح داده که یکی از راههای مقابله با آتش، خود آتش است. این اصطلاح «آتش را باید با آتش جواب داد» بعضی مواقع معنی واقعی دارد.

باسمه تعالی

هرولد ترنر، که خود فردی اطلاعاتی بوده، ادعا میکند که دیروز همکاران سابقش به او اطلاع دادند که رادار آب و هوا در مکزیک را با دقت زیر نظر بگیرد.[1]

سایتهای متعددی هستند که اطلاعات آب و هوا را جمع‌آوری و عرضه میکنند؛ و لینکهای [2,3] نمونه‌هایی از این قبیل هستند. یکی از گزینه‌های آن‌ها نمایش اطلاعات Weather Radar است. این رادارها برای رصد بارش و بادها بکار میروند.

چیزی که هرولد یافت این بود که در خارج از شهر مکزیکو سیتی، برای تست تجهیزات 5G تازه نصب شده، قدرت آن را تا حداکثر بالا برده بودند. میزان قدرت 5G بقدری بوده، که روی رادار آب و هوا بطور واضح مشخص شده است. عکس‌های زیر بخوبی این موضوع را نشان میدهند.

باسمه تعالی

در چند هفته اخیر اخبار متعددی از ایمپلنت واسط مغز و رایانه، توسعه داده شده توسط یکی از شرکتهای استارت‌آپ ایلان ماسک، به نام Neuralink، پخش شدند.[1] خبر دیگری نیز حاکی از کشف ماده جدیدی بود که یکپارچه سازی قطعات الکترونیکی با بدن، برای ادغام هوش مصنوعی با مغز را ممکن میکرد.

قبلاً در این وبلاگ، درباره این ایمپلنت توضیح داده بودم.[2]

باسمه تعالی

آزاداندیشی را نباید رها و یاوه بودن معنی کرد. بلکه آزاداندیشی واقعی این است که انسان بتواند برای تمام عقاید و باورهای خود حجت بالغه و برهان قاطع و شاهد و بیّنه بیاورد. آدم باید بداند که چطور به یک باور رسیده، و باید بتواند هر زمانی که از او خواسته شود،‌ تمام ادلّه عقلی رسیدن به آن باور را ارائه کند. آزاداندیشی این است که انسان حرفی را، فقط به خاطر اینکه فلان شخصیت معروف گفته، قبول نکند؛ بلکه راستی‌آزمایی خودش را شرط هر باوری بداند.

هر جامعه‌ای به حاکم و رهبر نیاز دارد؛ و رهبری که کسی از او تبعیت نکند، در اداره امور جامعه موفق نمیشود. اما باید بین حفظ ساز و کار جامعه، با‌ شخصیت پرستی و تبعیت محض از رهبر و حاکم فرق گذاشت.

در همه تاریخ کنار گذاشتن آزاداندیشی به مفهوم فوق، عامل به اسارت ذهنی کشیده شدن انسان‌ها بوده است. وقتی حرفی را بدون دلیل منطقی، و فقط برای اینکه فلان شخص معروف گفته، باور کنیم ذهن خود را در معرض سوءاستفاده دیگران قرار داده‌ایم. ما باید مستمرا مراقب باشیم که باورهایمان تحت تأثیر دیگران به ما القاء نشده باشد. اگر چنین نباشد، باید انتظار بردگی فکری خود را داشته باشیم.

در همه تاریخ پیروان همه عقیده‌ها و مذاهب در معرض چنین خطری بوده‌اند. حتی کسانی که خود را پیرو هیچ مذهبی نمیدانند، از این امر مستثنی نیستند؛ و ذهن آن‌ها را مانند بقیه پیروان مذاهب، و بلکه راحت‌تر، میتوان به اسارت گرفت.