باسمه تعالی

در چند هفته اخیر اخبار متعددی از ایمپلنت واسط مغز و رایانه، توسعه داده شده توسط یکی از شرکتهای استارت‌آپ ایلان ماسک، به نام Neuralink، پخش شدند.[1] خبر دیگری نیز حاکی از کشف ماده جدیدی بود که یکپارچه سازی قطعات الکترونیکی با بدن، برای ادغام هوش مصنوعی با مغز را ممکن میکرد.

قبلاً در این وبلاگ، درباره این ایمپلنت توضیح داده بودم.[2]

تصور اکثر مخاطبین چنین اخباری این است که این اخبار، آخرین تحولات دنیای علم و تکنولوژی هستند. در حالی که اکثر چنین خبرهایی در‌واقع بازیافت اخبار قدیمی هستند. این اتفاق به کرّات رخ میدهد که عده‌ای در آرشیو خبرهای قدیمی علم و تکنولوژی جستجو کرده، و چیزی را که دهها سال پیش کشف شده را به عنوان Cutting edge تکنولوژی معرفی میکنند. مخاطبین کم‌حافظه، و یا جوانهایی که برای اولین بار چنین چیزی را میشنوند، نیز این حرفها را باور میکنند.

واقعیت این است که اکثر خبرهای اینچنینی از دهها سال پیش در مجامع علمی و فنی مطرح بودند. خبرهای واقعی پیشرفتهای تکنولوژی و علم معمولاً با تأخیر زیاد به رسانه‌ها و مردم میرسد.

به عنوان نمونه در نمایشگاه Comdex سال ۱۹۹۴ در لاس‌وگاس، شرکت سونی یک واسطه مغز و ماشین را معرفی کرد که میتوانست بطور مستقیم با کنسول بازی ارتباط داشته باشد. هدف سونی این بود که راهی برای حذف joystick و کی‌برد برای بازی‌های کامپیوتری را معرفی کند. این واسطه هیچ الکترودی برای نصب روی سر نداشت، و فقط مثل کلاهی بود که روی سر گذاشته میشود. این واسطه از روی سیگنال‌های مغز تشخیص میداد که چه حرکتی در بازی مورد نظر فرد است.

بعد از آن هیچ خبر دیگری از این واسطه سونی شنیده نشد. ظاهراً سازمان‌های اطلاعاتی و نظامی با معرفی چنین تکنولوژی‌هایی به مردم در آن زمان، مخالف بودند.

ایمپلنت شرکت Neuralink از نظر تکنولوژی ادامه همان کارهای قدیمی است. البته قرار دادن ایمپلنت در جمجمه، باعث می‌شود که ارتباط واسطه با مغز بطور دائمی برقرار باشد.

🔗[1] https://t.me/Digiato/46416

🔗[2] اینترنت کوانتومی https://shakeri.net/5451