باسمه تعالی

یکی از توهمات دوره معاصر این است که بشر به مرتبه‌ای از علم و تکنولوژی رسیده، که بعضی از دستاوردهای علمی کاملاً اثبات شده، و دیگر خدشه‌پذیر نیستند. چرخش زمین به دور خورشید، قرار داشتن منظومه شمسی در کناره کهکشان راه شیری، قرار داشتن راه شیری در گوشه‌ای از جهان شناخته شده، و امثالهم، برای بعضی‌ها مسلم فرض میشوند. اما واقعیت این است که هیچ یک از تئوری‌های علم تجربی را نمیتوان اثبات شده دانست.

آقای رنه گنون،René Guénon، در نیمه اول قرن بیستم کتابی نوشته بود به نام «The Reign of Quantity and the Signs of the Times». این کتاب در ایران با نام "سیطره کمیت و علائم آخرالزمان"، حدود ۳۵ سال پیش ترجمه شده بود. حرف این کتاب این بود که «رویه علم فیزیک مدرن این است که تحلیل ساز و کار عالم را بر مبنای مدل‌های ریاضی انجام دهد، و شناخت را با کمیت جایگزین کند. واضح است که با مدل‌های ریاضی نمیتوان به شناخت درستی از جهان رسید. این رویه، جوامع بشری را وارد یک دوران تاریک کرده، که پایان آن زیاد دور نخواهد بود».

این واقعیت، که کوس رسوایی فیزیک مدرن را بالاخره همه خواهند شنید، از صد سال پیش هم معلوم بود.

آقای Wolfgang Smith تلاش کرده که این واقعیت را به اطلاع عده بیشتری برساند، و این مباحث طی یک فیلم مستند، به نام The end of quantum reality در اوایل سال میلادی، عرضه شده‌اند.[2] در این فیلم سید حسین نصر نیز صحبت کرده است. این فیلم به تازگی در یوتیوب نیز قابل مشاهده شده است.[1] آقای اسمیت اعلام کرده که «سیطره کمیت» پایان یافته، و عدم کارآیی روش‌های فیزیک مدرن بر همگان مشخص شده است.

هر یک از تئوری‌های فیزیک مدرن را که در نظر بگیرید، در جوامع علمی و از بین فیزیکدانان افراد زیادی یافت می‌شوند که شواهدی بر غلط بودن آن تئوری ارائه کنند. مثلاً پدیده جاذبه را همه ما تجربه کرده‌ایم. اما اینکه فرض کنیم این پدیده در اثر نیرویی به نام جاذبه رخ میدهد، فقط ارزش کاربردی دارد و هیچ قابل اثبات نیست. وجود نیروی مغناطیس را می‌شود با آزمایش‌های تجربی ثابت کرد، اما علیرغم همه تلاشها، هنوز هیچ اثبات علمی برای وجود نیروی جاذبه نمیتوان یافت.

حتی بر اساس مشاهدات نجومی اخیر عده‌ای دوباره معتقد شده‌اند که زمین مرکز عالم است.[3] فیزیک مدرن تلاش زیادی کرد تا این فرضیه قدیمی را با نظریه چرخش زمین به دور خورشید، و قرار داشتن خورشید در انتهای یکی از بازوهای کهکشان راه شیری، جایگزین کند. اما ادعا می‌شود که مشاهدات جدید نشان میدهند که کهکشانها در ۷ لایه کروی به مرکزیت زمین پخش شده‌اند، و هر لایه با لایه قبلی ۲۵۰ میلیون سال نوری فاصله دارد.

🔗[1] The end of quantum reality: Wolfgang Smith https://youtu.be/nphCfBDqV0Q

🔗[2] https://philos-sophia.org/about-the-film/

🔗[3] Earth May Be the Center of Universe! http://reach-unlimited.com/p/1039043492