باسمه تعالی

بعضی از دوستان محترم از عرضه کم اطلاعات ناب در این کانال گله کرده، و اشتیاق فراوانی به چنین مطالبی نشان میدهند. اما تجربه‌ام در این چند ساله این است که جامعه ایرانی به تبلیغات بیشتر نیاز دارد تا اطلاعات. برای اکثر افراد مهم این است که بدانند با این اطلاعات چه کاری می‌شود کرد؟، و تحلیل اطلاعات خام برایشان کار ساده‌ای نیست.

در همه جای دنیا، عده‌ای مترصد این هستند که به اطلاعات جدیدی دست پیدا کرده، تا آن را دستمایه ساخت دین و آئین جدید، و معرکه‌گیری و مریدپروری کنند. اما این موضوع در ایران خیلی پررنگ‌تر است. اگر رد پای اکثر عقاید انحرافی، مانند صوفیگری و بهایی‌گری و افکار شبه‌عرفانی و غیره را دنبال کنیم،‌ در نهایت به ایران میرسیم.

اگر اطلاعات جدید به درد معرکه‌گیری و ساخت نحله‌ فکری نخورد،‌ عملا کسی به آن توجه نمیکند و دور ریخته میشود. در همین کانال مطالب بسیاری را میتوان یافت که،‌ واقعاً قابل راستی‌آزمایی هستند، اما چنان سریع فراموش شده‌اند که گفتنش با نگفتنش فرقی نداشت.

به عنوان نمونه علم نجوم، Astrology، در غرب یک علم سکولار است؛ و هر قضیه‌ای در این علم، مانند همه علوم دیگر، باید موضوع و محمول و رابطه داشته باشد. اهل این علوم در غرب هم زیاد هستند،‌ و در کار خود بسیار خبره. کسی هم که به یک پزشک و یا منجم رجوع میکند،‌ از او درباره دین و عقایدش سؤال نمیکند.

اما وقتی همان مطالب غربیها دست عده‌ای در ایران میرسد، مفاهیم یک علم سکولار را با مفاهیم دینی و شبه‌دینی قاطی میکنند و از آن ملقمه‌ای میسازند، تا با‌ آن معرکه‌گیری کنند. نمونه آن هم کانال «پایان دوران» است، که برای گند زدن به مفاهیم دینی، آن‌ها را با برج‌های نجومی تطبیق داده، و تفسیرهایی از آن‌ها ارائه میکند که در قوطی هیچ عطاری در عالم پیدا نخواهد شد.

جملات زیر نمونه‌ای از ترکیب مفاهیم دینی با آسترولوژی، در این کانال است:

باسمه تعالی

هرولد ترنر، که خود فردی اطلاعاتی بوده، ادعا میکند که دیروز همکاران سابقش به او اطلاع دادند که رادار آب و هوا در مکزیک را با دقت زیر نظر بگیرد.[1]

سایتهای متعددی هستند که اطلاعات آب و هوا را جمع‌آوری و عرضه میکنند؛ و لینکهای [2,3] نمونه‌هایی از این قبیل هستند. یکی از گزینه‌های آن‌ها نمایش اطلاعات Weather Radar است. این رادارها برای رصد بارش و بادها بکار میروند.

چیزی که هرولد یافت این بود که در خارج از شهر مکزیکو سیتی، برای تست تجهیزات 5G تازه نصب شده، قدرت آن را تا حداکثر بالا برده بودند. میزان قدرت 5G بقدری بوده، که روی رادار آب و هوا بطور واضح مشخص شده است. عکس‌های زیر بخوبی این موضوع را نشان میدهند.

باسمه تعالی

در ۲ سال گذشته خبرهای متعددی درباره «ریست اقتصاد دنیا»، سیستم مالی کوانتومی یا QFS، و GESARA را در کانال تلگرام و این وبلاگ بازتاب داده بودم. برای بیشتر این خبرها نمیشد سند و مرجع معتبری یافت، و معمولاً با آن مثل یک تئوری توهم توطئه برخورد میشد.

اما چند وقتی است که این بحثها در مجامع اقتصادی بطور جدی مطرح میشوند. فیلم زیر دو ماه پیش توسطWorld Economic Forum یا #WEF، تهیه شده، و در آن شخصیت‌های سیاسی و اقتصادی دنیا، درباره ضرورت ریست سیستم اقتصادی دنیا، صحبت میکنند. این فیلم را در یوتیوب در لینک [2] میتوان یافت.

حدود ۳ هفته پیش #WEF مطلبی را درباره طرح The Great Reset خودشان منتشر کرد که ۴ پیش‌نیاز را شرح میداد:[1]

باسمه تعالی

هفته پیش سازمان CDC گزارشی در مورد آمار تلفات کووید۱۹ در آمریکا ارائه کرد. اما هیچ بازتابی از این خبر در رسانه‌ها و کانا‌ل‌های ایرانی ندیدم. لذا اهم مطالب آن را عرض خواهم کرد.

تا بحال در آمریکا حدود ۱۸۰ هزار نفر گواهی فوت کووید۱۹ صادر شده است. اما کروناویروس جدید فقط در ۶٪ موارد تنها عامل مرگ بوده است. در بقیه ۹۴٪ موارد، بطور متوسط ۲.۶ علت دیگر در کنار کروناویروس، برای مرگ وجود داشتند.[1]

معنی این حرف این است که آمار واقعی تلفات کووید۱۹ در آمریکا در‌واقع حداکثر ۱۰۸۰۰ نفر است؛ و بالا بردن آمار فقط نتیجه یک هیاهو بوده است.

باسمه تعالی

یکی از دوستان محترم مقاله‌ای را با عنوان «چرا ژاپن اسلامی نشدیم؟» فوروارد کردند.[3] به نظرم پیام اصلی مقاله این بود که «مسئولین ایرانی نیز باید استعفا دادن را یاد بگیرند». درباره این پیام بحثی ندارم، چون واقعاً صحیح است. اما این مقاله برای رسیدن به این نتیجه، ادعاهایی کرده که جای تأمل دارند.

این مقاله اینطور شروع شده:

« پانزده سال پیش، حداد عادل گفت: ایران ژاپن اسلامی می‌شود. شعاری که مانند هزاران شعار در ۴۰ سال گذشته هرگز عملی نشد، چون ساختار حکمرانی در کشور ما اجازه اسلامی شدن یا ژاپن شدن را به ما نمی‌دهد.»

امیدوارم حداد عادل این حرف را از روی بی‌اطلاعی و ناآگاهی زده باشد. چون واقعیت ژاپن با آن تصویری که در ذهن مردم ایران ترسیم شده،‌ خیلی متفاوت است.

باسمه تعالی

در چند هفته اخیر اخبار متعددی از ایمپلنت واسط مغز و رایانه، توسعه داده شده توسط یکی از شرکتهای استارت‌آپ ایلان ماسک، به نام Neuralink، پخش شدند.[1] خبر دیگری نیز حاکی از کشف ماده جدیدی بود که یکپارچه سازی قطعات الکترونیکی با بدن، برای ادغام هوش مصنوعی با مغز را ممکن میکرد.

قبلاً در این وبلاگ، درباره این ایمپلنت توضیح داده بودم.[2]

باسمه تعالی

فیلم زیر را یکی از دوستان محترم فرستادند، که عنوان «خیریه مردمی آرزوها، حامی کودکان محروم» را داشت.

از چه زمانی القای حس محرومیت، حسادت و عقده، و کاشتن آرزوهای دراز و پوچ در دل کودکان، کار خیریه محسوب میشود؟

طبعا راه‌های زیادی برای ارتقاء سطح زندگی و استفاده بهتر از مواهب خداداده وجود دارند. آموزش این راهها به کودکان محروم هم کار خوبی است. اما آنچه در فیلم زیر شاهد هستیم فقط القای حس بدبختی و محرومیت است. آیا هر کدام از ما برای اینکه هنرپیشه نشدیم و درآمدهای آنچنانی نداریم باید احساس بدبختی کنیم؟

ما برای خوشبختی هیچ احتیاجی به داشتن آرزوهای بزرگ،‌ و به اصطلاح طول اَمَل، نداریم. خوشبختی یک احساس درونی است، که از ذات و روح سالم فرد خبر میدهد. نمیدانم چطور این مطلب در ذهن اولیاء این مؤسسه به اصطلاح خیریه جا افتاده که کاشتن آرزوهای بزرگ در دل کودکان، موجب خوشبختی آن‌ها میشود؟

باسمه تعالی

دو روز پیش در خبرها آمده بود که در شهری در ایالت ویسکانسین، پلیس مردی سیاه‌پوست را بدون دلیل کشته است.[1]

ماجرا از این قرار بود که دو زن با هم دعوا میکردند و این مرد خواسته بود که آن دو را از هم جدا کند. وقتی پلیس سر میرسد، شاهد ورود این مرد به دعوای زنانه میشود. بنابراین اول سعی میکنند که مرد را دستگیر کنند. اما این مرد سیاه‌پوست، که خود را مقصر نمیدانسته، سعی میکند سوار ماشین خود شود، که پلیس بخاطر عدم تمکین به او تیراندازی میکند. بعد از آن هم طرفداران Black Lives Matter سعی میکنند از این اتفاق سوءاستفاده سیاسی کنند.

از فیلم صحنه تیراندازی چنین برمی‌آید که این پلیسها بخاطر خشونت غیر قابل توجیه محکوم شوند.[1] اما اینکه چرا محکوم کردن پلیس در چنین مواردی کار آسانی نیست، نیاز به توضیح دارد.

باسمه تعالی

حدود ۳ ماه پیش فیلمی از خیابانهای مانهاتان منتشر شد، که نشان میداد تمام فروشگاه‌های بزرگ و صاحب‌نام این شهر پنجره‌های خود را با صفحات چوبی پوشانده بودند. ظاهراً مردم معترض، در جریان اغتشاش بعد از مرگ جرج فلوید، تمام شیشه‌های این فروشگاه‌های بزرگ را شکسته بودند. این فروشگاه‌های بزرگ نماد ثروتمندان مانهاتان بود.

لینک [1] عکس‌های زیادی از مرکز شهر سان‌فرانسیسکو را آورده، که نشان میدهند این شهر تقریباً تعطیل شده است.

لینک [2] صف ۴۰۰ متری مردم فقیر را در نیویورک،‌ که در صف دریافت غذا ایستاده‌اند، نشان میدهد.

هرچند ورشکستگی اقتصادی و بحران در این شهرها نشان از بحران کلی در آمریکا دارد، شهرهای تحت نفوذ و سلطه دموکراتها بیشتر تأثیر پذیرفته‌اند. ورشکستگی شهرهای تحت مدیریت دموکراتهای گلوبالیست از این خبر میدهد که دموکراتها بزودی بطور کلی از صحنه سیاسی آمریکا حذف خواهند شد.

باسمه تعالی

هیچ دلیل و شاهدی بر اینکه شیوع کروناویروس جدید چنان تلفات سنگینی داشته، که دنیا را دچار یک اپیدمی ویروسی کرده، نمیشود یافت. تلفات هرچه باشد، هنوز در حد یک اپیدمی واقعی نیست. اما محدودیت‌هایی که بخاطر این اپیدمی فرضی و مصنوعی اعمال شده، تا بحال صدمات فراوانی بر اقتصاد همه کشورهای عالم وارد کرده است. هنوز معلوم نیست که این خسارات چه موقع تمام خواهد شد.

اولین اثر رکود شدید اقتصادی، از دست دادن مشاغل و درآمدها است، که به بالا رفتن میزان خودکشی منجر خواهد شد. اما بخش عمده عواقب آن در آینده،‌ تلفات در اثر گرسنگی و قحطی خواهد بود.

فرض کنید کل جوامع بشری با یک اپیدمی واقعی روبرو باشند، و تصمیم بگیرند که آن را نادیده گرفته، زندگی عادی خود را ادامه داده، و در کل X نفر تلفات بدهند. میزان تلفات قحطی ناشی از ادامه دادن محدودیت‌هایی که بخاطر اپیدمی اعمال شده، به مراتب از X بیشتر خواهد بود. این نکته نشان‌دهنده این است که گلوبالیست‌هایی که بر ادامه محدودیت‌ها اصرار دارند، برای حفظ جان مردم این کار را نکرده، و برنامه دیگری در سر دارند.

مدیر سازمان World Food Program (WFP) وابسته به سازمان ملل، ادعا میکند تا پایان سال جاری میلادی، تعداد افراد دچار سوء تغذیه، ۸۰٪ بیشتر خواهد شد.[1] واضح است که این شرایط به افزایش مهاجرت و تنش‌های اجتماعی منجر شده، و خود همین موارد به پیچیده‌تر شدن مسأله کمک خواهد کرد.