باسمه تعالی
همه ما با پدیده غرب‌زدگی کم‌وبیش آشنا هستیم؛ و با افراد غرب‌زده‌ای برخورد داشته‌ایم که روایتهای اغراق‌آمیزی از تجربه زندگی خود در غرب، و علی‌الخصوص آمریکا، تعریف میکنند. بسیاری از این اغراق‌ها را با کمی دقت و جستجو میتوان افشا کرد. اما عامل دیگری وجود دارد که باعث میشود هم غرب‌زده‌ها و هم کسانی که از آمریکا متنفر هستند، نتوانند تصویر دقیقی از واقعیات این جوامع ارائه کنند. این عامل، آگاهی کم از اعتقادات و حتی خرافات غربیها، و عدم توجه به ظرائف زبان محاوره در غرب است.
ما در فارسی با پدیده چند لایه حرف زدن آشنا هستیم. مثلاً وقتی کسی سعی کند که با استفاده از کلمات مودبانه، متلک بگوید و یا توهین کند، کم و بیش آن را میفهمیم و نحوه جواب دادن آن را بلد هستیم. بطور کلی زبان انگلیسی ظرفیت پیچیده و چند لایه حرف زدن، به اندازه فارسی، را ندارد. به همین دلیل آمریکایی‌ها روش‌های دیگری را برای این منظور دارند که در بین خود آنها شناخته شده است؛ اما ایرانیهایی که به غرب سفر میکنند، کمتر با چنین ظرافت‌هایی آشنا هستند.
در اینجا قصد دارم با چند مثال این موضوع را روشن کنم.
