روند حوادث طبق دلخواه جنگ‌طلبان پیش نمی‌رود

باسمه تعالی

قبلاً دراین باره زیاد بحث کرده‌ام که این فرض که «همه فعالیت‌هایی که نظامی‌ها و سیاست‌مداران هر کشوری می‌کنند، توسط دولت مرکزی هدایت و برنامه‌ریزی میشود»، فرض قابل اتکایی نیست. در هر کشوری جریان‌های سیاسی متنوعی وجود دارند که بعضی از آن‌ها کاملاً مستقل عمل می‌کنند. این مطلب در مورد آمریکا نیز صادق است و ترامپ، حتی پس از دو سال که اداره دولت را بدست گرفته، نتوانسته افراد سرکش ارتش، مثل ژنرال Votel که مخالف دستور او عمل میکند، را رسما برکنار کند. بعضی از اعضای دولت و ارتش آمریکا هنوز به نئوکان‌ها تمایل دارند و حذف همه آنها زمان‌بر خواهد بود.

گلوبالیست‌ها در این مدت تلاش زیادی کردند که جنگ جهانی راه بیاندازند، تا در گرد وغبار جنگ بتوانند شرایط را به نفع خود عوض کنند و از قلع و قمع افراد خود در آمریکا توسط ملی‌گرایان جلوگیری کنند. در ماه گذشته تلاش زیادی شد که با منفجر کردن پل تنگه کرچ بین روسیه و کریمه، بین اوکراین و روسیه جنگ راه بیاندازند و ناتو را درگیر این جنگ کنند، تا آمریکا چاره‌ای جز دخالت در این جنگ نداشته باشد. اما روسیه در عمل نشان داد که چنان آماده این جنگ است که اگر جنگی رخ دهد، براحتی میتواند کار را در مدت زمان کوتاهی یک‌سره کند.

وقتی مشخص شد که چیزی نصیب اوکراین در این جنگ نخواهد شد، گلوبالیست‌ها دست از تحریک اوکراین برای شروع درگیری برنداشتند، تا روسیه مجبور شود که تمرکز خود از سوریه را به اوکراین منتقل کند. فرض آن‌ها این بود که در این صورت فرصتی پدید می‌آید که با بمباران نیروهای ایرانی در سوریه، عملاً ایران را از معادلات سوریه حذف کنند.

حمله اخیر اسرائیل به سوریه، برای ضربه زدن به نیروهای ایرانی، یک شکست کامل بود. در مجموع اسرائیل ۵۵ سلاح، از جمله پهپاد و موشک کروز و موشک هدایت شونده، بکار برد. ۶ هواپیمای F-16 در مجموع ۱۶ موشک هدایت شونده GBU-39 حمل کردند که فقط ۲ عدد آن‌ها توانستند به هدف برسند و پدافند سوریه بقیه را نابود کرد. جنگنده‌های اسرائیلی خود را در پشت هواپیماهای مسافربری مخفی کردند تا در امان بمانند. به همین دلیل پدافند سوریه از همه امکانات خود استفاده نکرد، و با این حال توانست ۸۸٪ سلاح‌های شلیک شده را هدف قرار دهد. این به این معنی است که در شرایط جنگی، که هواپیماهای مسافربری در آسمان نیستند، اسرائیل روی بیش از ۵٪ موفقیت نمیتواند حساب کند.

سوریه، به تلافی حمله فوق‌الذکر، از جنوب دمشق موشکی به منطقه‌ای بین حیفا و هادرا شلیک کرد. پدافند اسرائیل، علیرغم همه تبلیغاتی که درباره نفوذناپذیری گنبدآهنی و سامانه پاتریوت کرده، نتوانست این موشک را هدف قرار دهد. تنها کاری که اسرائیل توانست بکند، این بود که دستور سانسور این خبر در رسانه‌های اسرائیلی را صادر کرد.

این دو اتفاق در کنار هم نشان داد که اگر درگیری بین سوریه و اسرائیل شدیدتر شود، بازنده قطعی آن اسرائیل است.

ظاهراً شکست اسرائیل چنان مشخص و روشن بود که گلوبالیست‌ها را از ادامه درگیری در اوکراین، برای مشغول کردن روسیه و دور کردن آن از سوریه، ناامید کرد. نتیجه خیلی واضح بود: حتی اگر روسیه کلاً از سوریه برود، سوریه برنده جنگ بعدی با اسرائیل خواهد بود.

بنابراین هیچ دلیلی برای ادامه تنش در اوکراین باقی نماند و پوروشنکو مجبور شد که با لغو حکومت نظامی، پایان عملیات حمله به مناطق شرقی را اعلام کند. علیرغم تلاش گلوبالیست‌ها برای جنگ، روند حوادث نشان داده که اولاً چنین طرحی چندان عملی نیست؛ و دوماً به فرض شروع جنگ، گلوبالیست‌ها بازنده آن خواهند بود.

[1] Poroshenko Fails To Start New Conflict In Eastern Europe, Declares End Of Martial Law https://southfront.org/poroshenko-fails-to-start-new-conflict-in-eastern-europe-declares-end-of-martial-law/