باسمه تعالی

دنیا یک دوره تحول و انقلاب عجیبی را دارد طی میکند. شخصا به خبرهای بسیار مهم و استراتژیکی برخورد میکنم که زمان کافی برای تشریح و تحلیل، و یا حتی انعکاس ۱۰٪ آن را هم ندارم. حیران مانده‌ام که چرا هیچ کدام از این خبرها در رسانه‌های ایران بازتابی ندارند.

استعفای ژنرال متیس از وزارت دفاع با حاشیه‌های زیادی همراه بود، و در مقاله قبلی کمی درباره این موضوع توضیح داده بودم. اما موضوع فردی که به عنوان جانشین او مطرح شده، خیلی مهم‌تر از حاشیه‌های استعفای این ژنرال است.

موضوعی که تعجب بسیاری از کشورهای دیگر را به همراه داشته، معرفی Patrick M. Shanahan به عنوان وزیر دفاع بعدی است. او قرار است از روز اول ژانویه کار خود را شروع کند. نکته تعجب برانگیز این قضیه این است که شاناهان یک مهندس مکانیک و طراح هواپیما در بوئینگ بود و سابقه نظامی ندارد. انتصاب او به جانشینی وزیر دفاع در جولای سال گذشته، سئوالهای زیادی را باعث شد، که چطور با وجود این همه نظامی‌های باسابقه، چنین فردی را برای این منصب برگزیده‌اند.

ظاهراً این فرد سالهای زیادی را در مطالعه و تحقیق سیستم‌های ضدجاذبه صرف کرده است. انتصاب او به این منصب ممکن است به این معنی باشد که پیشرفت‌هایی در این زمینه رخ داده، قرار است استفاده نظامی از این تکنولوژی شروع شده، و اخبار مربوط به آن به تدریج از حالت محرمانه خارج شود.

چند ماه پیش ترامپ اعلام کرد که قرار است نیروی مستقل فضایی تشکیل شود؛ و در همین وبلاگ درباره آن توضیحاتی داده بودم.[1] در عمل مشخص شد که طی مراحل قانونی ایجاد این نیرو زمان زیادی را نیاز دارد. با توجه به اینکه ترامپ قصد دارد سریعاً چنین نیرویی را ایجاد کند، چند روز پیش دستور داد واحدی به نام Space Command‌ بوجود بیاید که دیگر نیاز به تأیید کنگره نباشد. خود همین امر به تنهایی زنگ هشدار را باید به صدا درآورد که دلیل این همه عجله آن‌ها چیست؟

دهها سال است که خبرهایی درباره تکنولوژی ضدجاذبه و سفینه‌های دیسک شکل، که به Saucer معروف هستند،‌ شنیده میشود. درباره اینکه ارتش نازی آلمان در زمان هیتلر،‌ این تکنولوژی را توسعه داده بود، اما فرصت استفاده از آن در جنگ را پیدا نکرد، مطالب فراوانی میتوانید پیدا کنید. هرچند این مطالب هیچ‌وقت راستی‌آزمایی نشد و سندی دال بر وجود چنین سفینه‌هایی وجود ندارد، چنین داستان‌هایی در غرب طرفداران زیادی دارد و مردم آن را باور میکنند. به همین دلیل وقتی یک شرکت اسباب‌بازی، مدل پلاستیکی آنرا برای بازی کودکان ساخته بود، آن شرکت را مجبور کردند که این اسباب‌بازی را از قفسه‌های فروشگاه‌ها جمع کند.[2]

اگر به داستان‌های موجودات فضایی و انواع و اقسام نژادهای آن‌ها علاقه داشته باشید،‌ با اطمینان میتوانم عرض کنم که میتوانید کل عمر خود را در این زمینه صرف کنید و به انتهای این دریای عمیق نرسید؛ و هنوز حرف برای شنیدن وجود داشته باشد. شخصاً هنوز هیچ سندی دال بر وجود موجوداتی که از سیارات دیگر آمده باشند، پیدا نکرده‌ام. در روی زمین موجودات بسیار باهوشی وجود دارند که ما از میزان هوش آن‌ها برآورد درستی نداریم. به عنوان نمونه ثابت شده که هشت‌پاهای دریا از میمون باهوش‌تر هستند. بنابراین احتمال دارد در بین میلیون‌ها نوع موجودی که روی زمین و یا زیر دریا زندگی میکنند و برای ما ناشناخته هستند، موجوداتی پیدا شوند که یا به اندازه ما هوشمند بوده، یا از ما باهوش‌تر باشند. اینکه هر موجود باهوشی بیابیم، که صاحب تکنولوژی باشد، لزوماً نمیتوانیم به سرعت ماوراء زمینی بودن‌ آنها را نتیجه بگیریم.

دهها سال است که افرادی در این دو زمینه سفینه‌ها و موجودات فضایی، ادعاهای باطل و اغراق‌آمیز دارند. این افراد و ادعاهای آن‌ها را می‌شود به این صورت دسته بندی کرد:

دسته اول:

کسانی هستندکه میخواهند شهرت و نامی برای خود دست و پا کنند. بعضی از این افراد فقط قصد جلب توجه دارند و بعضی دیگر به دنبال کسب درآمد از این راه هستند. اگر به قیمت domain سایتهای در زمینه UFO‌ توجه کنید، به رقم‌های چند صد هزار دلاری برخورد خواهید کرد، که نشان دهنده این است که اقبال عمومی به این زمینه زیاد است؛ و این سایتها درآمدزا هستند.

دسته دوم:

بعضی از مدعیان علم نیز هستند که با ادعاهای گزاف خود توانسته‌اند کلاه‌برداری‌های بزرگی بکنند، و حتی سر بعضی دولتها را کلاه بگذارند. به عنوان نمونه «مهران توکلی کشی» صاحب بنیاد کشی ادعا دارد که تکنولوژی او همزمان میتواند هم به عنوان ضدجاذبه کاربرد داشته باشد و هم همه بیماری‌ها را درمان کند. چنین ادعاهایی را فقط کسانی که با علم آشنایی ندارند، ممکن است باور کنند.

دسته سوم:

فرض کنید کشوری به یک تکنولوژی دست پیدا کند که بخواهد آن را مخفی کند. طبعا مخفی کردن یک راز، در طی چند دهه، شدنی نیست. به این دلیل که افرادی که دست‌اندرکار پروژه هستند، بازنشسته می‌شوند و بالاخره این موضوع را برای اطرافیان خود تعریف میکنند. اولین کاری که سازمان‌های اطلاعاتی میکنند، این است که عده‌ای را، از جنس کسانی که در دو دسته فوق هستند، فعال میکنند که اطلاعات غلط را پخش کنند. در نتیجه کسانی که به این زمینه‌ها علاقه‌مند هستند، خسته شده، به این نتیجه می‌رسند که اصل موضوع خرافات است.

روش دیگری که این سازمان‌های اطلاعاتی پیش میگیرند این است که بخشی از اطلاعات واقعی را، همراه با اطلاعات غلط، به نحوی قاطی کنند که هیچ نتیجه درستی از آن نشود گرفت. بعد این اطلاعات را به مامورین سابقه‌دار و شناخته شده خود میدهند تا آنها به اسم دانشمند پناهنده و یا جاسوس به کشورهای رقیب منتقل کنند. طبعا با چنین اطلاعاتی نتیجه‌ای نمیشود گرفت و فقط وقت رقبا تلف میشود. به این مدل عملیات Limited Hangout‌ میگویند.

جمع بندی

این نکته را نیز باید در نظر داشت که وقتی حجم اطلاعات غلط و گمراه‌کننده زیاد میشود، به معنی این است که کسی میخواهد اطلاعات واقعی را پنهان کرده، حواس بقیه را از پیگیری قضیه و تحقیق بیشتر منحرف کند.

به همین دلیل، همه کسانی را که در زمینه صنایع هوافضا و مهندسی و علوم پایه فعالیت دارند، دعوت میکنم بطور جدی اخبار تحولات تکنولوژیک در این زمینه را پیگیری کنند. تصورم این است که به زودی با یک سونامی اخبار در این زمینه روبرو خواهیم شد و ممکن است عدم آمادگی برای چنین شرایطی، هزینه‌های زیادی را باعث شود.

[1] ماجرای نیروی فضایی آمریکا https://shakeri.net/3608

[2] Nazi UFO toy model pulled from shelves https://boingboing.net/2018/06/20/nazi-ufo-toy-model-pulled-from.html