باسمه تعالی
شیوه سازمانهای اطلاعاتی اکثر کشورهای دنیا این است که سلطه کاملی بر رسانهها داشته باشند، و حتی افراد دگراندیش و مخالف را به استخدام خود درآورند، تا توان مدیریت جریانهای مخالف حکومت را داشته باشند. در سالهای گذشته اکثر رسانهها و افراد دگراندیش مطرح در غرب، در استخدام سازمان سیا بودند؛ و در صورت عدم همکاری با سیا، به طرق مختلف از صحنه سیاسی حذف میشدند.
سازمان سیا هم پروپاگانداهای خاصی، که از طریق عادی قابل پخش نبود، را از طریق سایتهای دگراندیش وابسته به خود پخش میکرد. به عنوان نمونه برای القای ترس در دل مردم جهان سوم، اخبار اغراقآمیز مربوط به استفاده ارتش امریکا از گلولههای اورانیوم تصفیه شده، Depleted Uranium، و نقش آنها در ناقصالخلقه به دنیا آمدن کودکان عراقی، را از طریق رسانههای دگراندیش پخش میکردند. در حالی که چنین تاثیری از گلولههای DU قابل اثبات نیست، و موضوع بیشتر جنگ روانی بود.
در دهههای گذشته سازمانهای اطلاعاتی ایران نیز همین شیوه را پیش گرفتند. ایراد اصلی این سیاست این است که عملاً به گسترش عوامیگری و کاهش درک سیاسی عموم مردم منجر میشود. در سالهای گذشته شبکههای اجتماعی پر از حرفهای بی سر و ته، خرافه، پیشگویی پیشگویان، اخبار آخرالزمانی بیسند، و امثالهم بود. سطح بحثهای سیاسی هم در حد بحث درباره قیمت مرغ و هندوانه، و یا حداکثر ارقام اختلاسها و دزدیها، پایین آمد.