باسمه تعالی

همانطور که مطلع هستید سه شنبه شب گذشته محمدبن سلمان، جانشین ولیعهد و وزیر دفاع عربستان، مصاحبه تلویزیونی که انجام داد که در رسانه های عربستان و کشورهای خلیج فارس پوشش مستقیم داشت. هرچند در این مصاحبه اطلاعات و یا اخبار مهمی مطرح نشد و به نظر میرسد که مخاطب این صحبتها ساکنین عربستان بودند، اما به دلیل معانی و اشارات سیاسی که در آن بود، قابل بررسی است.

باسمه تعالی

استفاده‌های دارویی از ماری‌جوانا در درمان و تسکین بسیاری از بیماری‌ها، سابقه بسیار طولانی دارد. به همین دلیل شرکتهای دارویی بزرگ و تولیدکنندگان مشروبات الکلی همیشه آنرا به عنوان یک تهدید محسوب کرده‌اند و مراجع قانونی را در غیر قانونی اعلام کردن آن تحت فشار قرار داده‌اند. به حساب آوردن ماری‌جوانا به عنوان یک ماده مخدر، در ردیف تریاک و هروئین و امثالهم، از قدیم هم مورد مناقشه و اعتراض بوده است. ادعاهای زیادی می‌شود مبنی بر اینکه این گیاه مانند دیگر مواد اعتیاد آور نیست و ترک آن شدنی است. البته با ظهور نسل جدید موادمخدر مانند شیشه و کریکودیل، باید اساساً درباره تعریف ماده مخدر بازنگری شود. اما اینکه چرا دولت کانادا قانونی کردن مصرف این گیاه را بررسی میکند، مطلبی است که قابل مطالعه است.

باسمه تعالی

یکی از دوستان محترم به خبری درباره یک پیش‌گویی اشاره کردند که در رسانه‌های ایرانی بازتاب داشت. خبر چنین بود که هوراچیو ویلگاس، پیشگویی که مدعی پیام‌آوری از جانب خدا است، درباره زمان دقیق آغاز جنگ جهانی سوم چنین اظهار نظر کرده که جنگ در تاریخ 13 مه 2017، همزمان با صدمین سالگرد رویت مریم مقدس در پرتغال، شروع خواهد شد و ۶ ماه طول خواهد کشید. برای اعتبار بخشیدن به این فرد هم چنین اضافه شده که:

ویلگاس در سال 2015 پیروزی دونالد ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیشگویی کرده بود. وی همچنین مدعی شده بود این تاجر میلیاردر، جرقه آغاز جنگ جهانی سوم را روشن می‌کند. او پیش از این، حمله دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، به سوریه را نیز پیشگویی کرده بود که درست از آب درآمد. وی که مدعی است پیشگویی‌هایش بسیار دقیق هستند، پیش‌بینی کرده جنگ جهانی سوم کاملا هسته‌ای است و تا چند هفته آینده آغاز می‌شود. وی مدعی شد همزمان با صدمین سالگرد رویت مریم مقدس (فاتیما در پرتغال) این اتفاق رخ خواهد داد. این پیشگو مدعی شده است جنگ جهانی سوم به کشورهای روسیه، کره شمالی و چین نیز کشیده می‌شود.

هرچند جا دارد درباره پیش‌گویی از جنبه‌های گوناگون بحث کنیم، طبعا در یک مقاله ساده نمیشود حق مطلب را بجا آورد. لذا مختصرا در حد توان نکاتی را عرض میکنم.

باسمه تعالی

سه‌شنبه هفته گذشته دونالد ترامپ در مصاحبه با فاکس‌نیوز اعلام کرد که ناوگان سوم شامل ناو هواپیمابر کارل وینسون را به ساحل کره‌شمالی فرستاده و اخطار کرد که دوران صبر استراتژیک آمریکا به پایان رسیده و هرگونه آزمایش اتمی و یا موشکی جدید به عنوان تهدیدی محسوب میشود که حمله پیش‌دستانه را به همراه دارد. او تاکید کرد که علاوه بر آن زیردریایی‌هایی را همراه این ناوگروه فرستاده که قدرت خیلی بالاتری از ناوهواپیمابر دارند. پیام خیلی روشن بود و خبر از آمادگی امریکا برای حمله اتمی تمام عیار میداد. امکان بالایی داشت که مقامات کره‌شمالی این تهدید را به عنوان اعلان جنگ تلقی کنند و بنابراین خود به حمله پیش‌دستانه اقدام کرده و در قدم اول شهر سئول را هدف قرار دهند و میلیونها انسان را از بین ببرند.

طبق محاسبات کارشناسان نظامی این ناوگروه باید تا حداکثر دوشنبه به آبهای کره میرسید. کره شمالی اگرچه با انجام ندادن آزمایش اتمی سعی در آرام کردن اوضاع داشت، اما پرتاب موشکی را روز یکشنبه تست کرد که ناموفق بود. بهرحال همین پرتاب موشک هم عبور از خط قرمز حساب میشد و شروع جنگ چندان دور از انتظار نبود. اما هیچ اتفاقی نیافتاد و هیچکدام از طرفین اقدام عملی نکردند.

باسمه تعالی

در جنگ کره بین سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ حدود ۵ میلیون کره‌ای کشته شدند و تقریباً تمام زیربناهای اقتصادی و صنعتی آن‌ها تخریب شد. چین در آن زمان برای جلوگیری از تسلط آمریکا بر همه شبه‌جزیره وارد جنگ شد و بنا بر آمار خودشان حدود ۴۳۰ هزار، و بنا بر آمار دیگران حدود ۹۰۰ هزار، کشته و زخمی را متحمل شد. از آن زمان به بعد هم کره شمالی در محاصره اقتصادی به سر برده و بنا براین امکان توسعه چندانی نداشته است.

مردم این کشور برای تغذیه خود مجبور هستند که خود کشاورزی کنند و روی واردات غله نمیتوانند حساب کنند. حدود ۱۷ درصد از زمینهای کره‌شمالی قابل کشاورزی است و به علت آب و هوای نامساعد، زمان محدودی برای کشت دارند. هر سال درست در فصل کاشت و همچنین برداشت محصول برنج، آمریکا و کره جنوبی مانورهای بزرگی را برگزار میکنند. در هنگام اجرای مانورها ارتش یک میلیون و دویست هزار نفری کره‌شمالی باید در حال آماده‌باش باشد. چون همیشه چنین بوده که برای مخفی کردن عملیات نظامی، تحرکات را به عنوان مانور معرفی میکنند. کشاورزی کره‌شمالی هم صنعتی نیست و برای کاشت و برداشت همه کسانی که در ارتش خدمت میکنند باید کمک کنند. زمان انجام مانورهای آمریکا طوری تنظیم شده که بیشترین ضربه را به کره‌شمالی بزند.

باسمه تعالی

جهان روزهای پرتنشی را میگذراند. خبرهای ۱۰ روز پیش حاکی از این بود که آمریکا در حال آماده شدن برای حمله مستقیم به دمشق از دو مسیر بیروت و مرز اردن در جنوب است. آمارهای مختلفی برای تعداد سربازی که قرار بود در سوریه وارد جنگ شوند ارائه شد. بعضی‌ها، به نقل از مقامات آمریکایی، تعداد سربازی که بنا بود در عملیات حمله به دمشق و شکست داعش شرکت کنند را ۵۰ هزار ذکر کرده بودند. ترامپ در کنفرانس خبری مشترک با عبدالله اردنی قول داده بود که عملیات آتی نظامی خیلی ساده‌تر و سریعتر از آنچه همه فکر میکنند به نتیجه برسد و دولت بشار اسد ساقط شود. اما با شکست عملیات موشک‌پرانی و نتیجه ضعیفی که از آن گرفتند، معلوم شد که این برآورد درست نیست. همین مطلب ترامپ را به تردید انداخته و در آخرین اظهارنظر خود گفته که قرار نیست نیروی نظامی عمده‌ای به سوریه اعزام کند.

باسمه تعالی

این روزها رخدادهای مهمی در دنیا اتفاق می‌افتد و سرعت پخش اخبار زیادتر از حد نرمال است. مثلاً سه روز پیش درباره برنامه‌ریزی آمریکا برای حمله مستقیم به سوریه نوشته بودم. روز بعد از آن شاهد حمله موشکی آمریکا به پایگاه الشعیرات بودیم. روند حوادث نشان میدهد که باید انتظار خبرهای مهم دیگری را در هفته‌های آتی داشته باشیم.

باسمه تعالی

احتمالا در اخبار دیروز مشاهده کرده‌اید که دولت سوریه متهم شده که به مواضعی در استان ادلب با گاز سارین حمله شیمیایی کرده است. مرکز دیده‌بان حقوق بشر سوریه وابسته به معارضان تعداد کشته‌های این حمله را 58 نفر و ده‌ها زخمی اعلام کرد که بیشتر آن‌ها از زنان و کودکان بوده اند. قرار است سازمان ملل به درخواست فرانسه جلسه‌ای اضطراری در رابطه با اتهام دمشق به استفاده از سلاح شیمیایی تشکیل دهد. موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز بعد از این حادثه اعلام کرد که دولت بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، مسئول حمله شیمیایی در این کشور است. نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل، نیز این سازمان را به ناتوانی در برخورد با این وقایع متهم کرد و اعلام کرد که اگر این سازمان بطور جمعی با دولت سوریه برخورد نکند، ما شاید به تنهایی وارد عمل شویم.

در اینکه اخبار مربوط به حمله شیمیایی و دست داشتن دولت سوریه در آن ساختگی است، شکی نیست و شواهد زیادی درباره غیرواقعی بودن آن موجود است. اما هماهنگی اروپا و آمریکا در این مقطع زمانی و بهانه کردن حمله شیمیایی، خبر از این میدهد که آمریکا تحرکاتی را در آینده نزدیک در سوریه برنامه‌ریزی کرده است. البته اینکه آیا موفق به اجرای برنامه‌های خود خواهند شد یا نه، چیزی است که خدا میداند.

باسمه تعالی

خبر مهم ۳ روز گذشته که در رسانه‌های ایرانی چندان بازتاب نداشت این بود که ۲۷ رهبر کشورهای اروپایی در ۶۰امین سالگرد تشکیل اتحادیه اروپا به دیدار پاپ در واتیکان رفته بودند. این رهبران حدود یک ساعت در جلسه منتظر مینشینند تا پاپ وارد شود، و هنگام ورود پاپ می‌ایستند تا هنگامی که پاپ مانند شاهنشاهان بر تخت خود جلوس کند. شاید چنین خبری برای جوانترها چندان تعجب‌برانگیز نباشد. اما برای کسانی که پا به سن گذاشته‌اند و دوران اواسط قرن بیستم را به یاد دارند، این خبر عادی نیست. آن زمان مذهب کاملاً از صحنه سیاسی حذف شده بود و سکولاریسم و لائیسم در همه کشورها، حتی کشورهای غیر کمونیست، حرف اول را میزد. دیدار مقامات سیاسی با رهبران مذهبی هم بسیار محدود بود و اگر هم چنین اتفاقی رخ میداد، با دادن مبلغ مختصری صدقه تمام میشد. از عجایب روزگار این است که در طی چند ده سال چنان ورق برگشته است که ۲۷ رهبر اروپایی، از جمله صدراعظم آلمان و رئیس‌جمهور فرانسه، باید یک ساعت منتظر بنشینند و هنگام ورود پاپ بایستند تا ایشان نزول اجلال کنند. این به این معنی است که اتحادیه صلیبی اروپا، یا همان ظهور مجدد امپراطوری روم تحت فرمان کلیسا، که همیشه منتظر آن بودیم، در حال شکل‌گیری است.

باسمه تعالی

البته نه به این صراحت، بلکه در لفافه! انستیتوی مطالعات جنگ که یک اتاق فکر است در گزارش اخیر خود، که در ۱۴ مارس منتشر شد، راهکار کنونی آمریکا در سوریه را ناکارآمد توصیف کرده و سعی کرده راهی برای جبران ضعفهای آن پیدا کند. این گزارش بهترین راهکار پیش روی آمریکا را این دانسته که تمام برنامه‌های خود را بر این متمرکز کند که قبایل جنوب سوریه را متحد و از آن‌ها پشتیبانی کند تا بتوانند ارتشی سنی را تشکیل دهند که با عقاید وهابیت و سلفی‌گری و همچنین شیعیان دشمن باشند و با هر دو جریان در عراق و شام بجنگند. آنچه که آن‌ها بیان کردند دقیقاً تعریفی است که ما از قدیم درباره سفیانی و یاران او داشتیم.

اینکه آیا دولت جدید آمریکا همین نسخه را اجرایی کند، هنوز معلوم نیست، اما همین نکته که متفکرین آمریکایی به اینجا رسیده‌اند که باید همان سناریویی که از ۱۴ قرن پیش درباره آن شرح و تفصیل زیادی بیان شده را اجرایی کنند، خود جالب توجه است.