باسمه تعالی

آمار رسمی سقط جنین در آمریکا بین یک میلیون تا یک میلیون و دویست هزار نفر مورد است. سازمانی در آمریکا وجود دارد به نام Planned Parenthood که خدمات مختلفی را در زمینه مشاوره بارداری، آزمایش بیماریهای مقاربتی، و غیره ارائه میدهد. یکی از کارهای این سازمان، سقط جنین های ناخواسته است. آمار سال 2013 این سازمان حاکی از آن است که حدود 327000 سقط جنین توسط کادر این سازمان انجام شده است. چند ماهی است که افشاگری هایی درباره فروش سیستماتیک اعضای جنین های سقط شده توسط این سازمان انجام شده است. فیلم های زیادی پخش شده که مشتری لیست سفارش خود را آورده و درباره قیمت و زمان تحویل بحث میکند. این در حالی است که در آمریکا هرگونه فروش اعضای بدن به هر نحوی غیر قانونی است. اینکه چطور سازمانی که با بودجه و حمایت دولت آمریکا اداره میشود، به راحتی قوانین را نادیده میگیرد، خود جای تعجب است.

باسمه تعالی

پیش فرض عموم این است که هر چیزی که از نظر تکنولوژی پیشرفته تر و مدرن تر است، باید لزوما بهتر هم باشد. به همین دلیل از هرچیزی که مدرن باشد استقبال میکنند، حتی اگر تاثیر مستقیم بر سلامتی آنها داشته باشد و اثرات طولانی مدت آن بر بدن نامشخص باشد. ایکاش میتوانستیم به نحوی این نگرش مردم به تکنولوژی و علاقه آنها به چیزهای مدرن را عوض کنیم. قاعدتا باید رویکرد مردم این باشد که از هیچ چیز جدیدی استقبال نکنند؛ مگر اینکه قبل از آن برای دهها سال در جوامع دیگر آزمایش شده باشد و روی اثرات و عواقب آن مطالعات جامعی صورت گرفته باشد.

یکی از این تغییرات یک قرن گذشته این بود که خیابان های شهرها در شب نورپردازی شد و روشن بودن خیابان ها در شب به یکی از مطالبات جدی شهرنشینان تبدیل شد. حتی میزان روشن بودن شهرهای یک کشور در شب به عنوان شاخص پیشرفت و توسعه شناخته میشود. به عنوان نمونه عکس ذیل، برای مقایسه توسعه یافتگی کره شمالی با کره جنوبی، زیاد استفاده شد.

باسمه تعالی

این مقاله به بررسی تاثیر رنگ خوراکی ها بر روی حس چشایی پرداخته و منابع داده های خود را نیز ذکر کرده است.

بنابر نقل مقاله مذکور، انسانها از همان بدو تولد چیزهای شیرین و خوشمزه را دوست دارند. اما اطلاعات رنگ غذاهای خوشمزه مادرزادی نیست و بر اثر تجربه به دست می آید. یعنی آدمها برای ساده تر کردن روش انتخاب خوراکیهای خوشمزه، از روی تجربه ی چشائی که قبلا داشته اند، خوراکی را بر اساس رنگ آن گزینش میکنند.

همین عامل مترادف فرض کردن رنگ خوراکی با میزان خوشمزه بودن آن، در نهایت گول زننده است و میشود با دستکاری در آن، حس چشائی آدمها را فریب داد. به عنوان مثال در آزمایشاتی که انجام شده، دریافته اند که آدمها معمولا نمیتوانند بدون اطلاعات رنگ نوشیدنی، وجود عصاره بعضی میوه ها مانند پرتقال را حس کنند. اگر هم آب لیمو را با رنگ پرتقالی به آنها بدهید، آنرا به اشتباه آب پرتقال فرض میکنند. با زردتر کردن ظرف آب لیمو نیز میشود احساس لیمویی بودن نوشیدنی را بالا برد. حتی متخصصان با تجربه در زمینه شیر که با نوشیدن آن میتوانند میزان چربی شیر را تخمین بزنند، با چشمهای بسته به اشتباه می افتند.

باسمه تعالی

لطفا زود قضاوت نکنید. نه قصد توهین به کسی را دارم و نه قصد شوخی! بلکه درباره یک مسئله پزشکی میخواهم بحث کنم.  hydrocephalus یک مشکل مغزی است که بخشی از مغز پوک شده و مایعات مغزی جای آنرا میگیرد. احتمالا خیلی از بیماران هم تا وقتی که عکس برداری نکنند، متوجه مشکل نمیشوند. اما بعضی موارد حاد باعث شده که دانشمندان رشته های مختلف را به حیرت وادارد. مثلا سالها پیش یک نفر که جزء ممتازترین فارغ التحصیل های ریاضی از دانشگاه بود برای یک بیماری جزئی به پزشک مراجعه میکند. پزشک به اندازه سر او که بزرگتر از معمول بود، مشکوک میشود و دستور عکس برداری میدهد. نتیجه عکس برداری نشان میدهد که 95 درصد از حجم مغز او با مایع پر شده و فقط یک لایه نازکی از بافت مغز در سطح آن وجود دارد. پیش فرض همه این است که با چنین حجم کمی از سلول های مغزی باید این فرد حیاتی گیاهی داشته باشد. اما برخلاف انتظار، او ریاضی دان قابلی با IQ معادل 126 بود و در بقیه جنبه های زندگی هم زندگی متعادلی داشت.

باسمه تعالی

قبلا در نوشته دیگری درباره اینترنت اشیاء و یا Internet Of Things مطلبی را آورده بودم. خبر امروز درباره تجهیزات پزشکی است که متصل به اینترنت هستند. حکمت وصل این تجهیزات به شبکه این است که پزشکان و پرستاران بتوانند هر لحظه که بخواهند، وضعیت هر کدام از بیماران را از دور کنترل کنند و در صورت لزوم میزان تزریق دارو و تنظیمات دیگر تجهیزات را تغییر دهند. تا اینجای کار خیلی خوب به نظر می آید. دستگاههای پزشکی متصل به بیمار، پزشک را از طریق اینترنت در جریان وضعیت بیمار قرار میدهد و پزشک بدون حضور فیزیکی و یا نیاز به تماس تلفنی با پرستار، آنچه را که لازم است خود انجام میدهد.

باسمه تعالی

در خبری که در سایت فوربس دیدم، فروش سالانه داروهای سرطان را صد میلیارد دلار، و رشد این رقم تا 4 سال دیگر را 50% برآورد کرده بود. همین ارقام سنگین سود شرکتهای بزرگ دارویی، برای ناامید کردن مردم از پیدا شدن راه حلی ساده برای درمان سرطان کافی است.

باسمه تعالی

سیلیکون ولی (Silicon Valley) منطقه ای است که در حومه شهر سان فرانسیسکو قرار دارد و قطب فعالیتهای شرکتهای فنی آمریکا است و دفتر مرکزی اکثر شرکتهای بزرگ در آن منطقه قرار دارد. اما آنچه که واقعا در آنجا میگذرد با تصور عموم مردم کاملا متفاوت است.

تصوری که دستهای استعماری در گذشته در ایران تلاش داشتند که القا کنند این بود که تحقیقات دانشمندان و محققین در چنین شرکتهایی صرفا به منظور حل مشکلات بشر است. البته چنین تصویری هنوز در ذهن بسیاری از افراد باقی مانده است، بطوریکه برای بعضی ها هنوز این سئوال پیش می آید که توماس ادیسون با این همه خدمت به بشریت چرا به بهشت نخواهد رفت. مطلبی که هر صاحب عقل سلیمی که در این زمینه مطالعه کند، به سرعت درخواهد یافت این است که اساسا چیزی به نام خدمت به بشریت در قاموس این شرکتهای بزرگ وجود ندارد و مساله فقط تبدیل ارقام میلیونی به ارقام میلیاردی است.

باسمه تعالی

یکی از باورهای غلطی که همیشه رایج بوده، این است که انسان فقط درصد کمی از توان مغزی خود را استفاده میکند و افراد باهوش تر کسانی هستند که قسمت بیشتری از مغز آنها فعال است. بنابراین تصور عمومی این بود که اگر انسان یاد بگیرد مغز خود را بهتر به کار بگیرد، هوشمندتر میشود. آنچه که باعث شده بود که چنین تصوری به وجود آید، این بود که بخش هایی از مغز بود که هیچ کس نمیدانست چه کاری انجام میدهند، مثل Frontal Lobe و یا Parietal Areas که اگر بخش هایی از آن هم صدمه بخورد، هیچ اثر ظاهری بر روی حس های پنج گانه و حرکات فرد ندارد. حدود 120 سال پیش ویلیامز جیمز اعلام کرد که بیشتر انسانها هیچ احتیاجی به توان بالقوه مغز خود ندارند. اگر چنین چیزی درست بود، قاعدتا باید در گذر زمان و چرخش نسل ها این بخش های مغز کوچک و کوچکتر میشد. در حالی که چنین نشد. بنابراین واضح بود که چنین نتیجه گیری حتما غلط است.

باسمه تعالی

معمول است که برای جلوگیری از گسترش بیماریها هر بیمارستان زباله های بیمارستانی مثل سرنگ ها و باندهای مصرف شده را میسوزاند. یکی از خبرهای روزهای اخیر این بود که در دو سال اخیر حدود 15000 جنین سقط شده در بیمارستان های انگلیس در کوره های سوزاندن زباله های بیمارستانی سوزانده شده اند. قاعدتا چنین عملی در بسیاری از کشورهای دیگر غربی نیز انجام میشود.

باسمه تعالی

جلو کشیدن ساعت در حدود اوائل بهار و برگرداندن آن به وضعیت قبلی در اوائل پائیز، در اصطلاح انگلیسی به Daylight Saving یا به اختصار DST معروف است، و ساعت معمولی که در پائیز و زمستان استفاده میشود را Standard Time مینامند. چند ده سالی است که اجرای این برنامه در دنیا معمول شده است. در ایران هم چند سالی است که این کار انجام میشود.آنچه که باعث شده ایرانی ها به چنین کاری روی آورند این است که کشورهای به اصطلاح پیشرفته دهها سال پیش از ایران این برنامه را اجرا کرده اند و قاعدتا اگر نتیجه بدی گرفته بودند، باید تا بحال از ادامه آن منصرف میشدند. و چون غربی ها به این کار ادامه میدهند، پس حتما نتیجه مثبتی داشته است. اما آیا واقعا چنین برنامه ای به پشتوانه تحقیقات علمی انجام میشود؟