ماجرای جنین های سقط شده در بیمارستان های غرب

باسمه تعالی

معمول است که برای جلوگیری از گسترش بیماریها هر بیمارستان زباله های بیمارستانی مثل سرنگ ها و باندهای مصرف شده را میسوزاند. یکی از خبرهای روزهای اخیر این بود که در دو سال اخیر حدود 15000 جنین سقط شده در بیمارستان های انگلیس در کوره های سوزاندن زباله های بیمارستانی سوزانده شده اند. قاعدتا چنین عملی در بسیاری از کشورهای دیگر غربی نیز انجام میشود.

قاعدتا بیمارستانها باید از مادر و پدر بچه های سقط شده سئوال کنند که با جنازه بچه چه میخواهند بکنند. اما معمولا به خاطر جوان بودن پدر و مادر و شرایط روحی نامناسب آنها در چنین شرایطی، فرصت پیگیری و تفکر مناسب ندارند و اگر بعدا هم به بیمارستان برای تحویل پرفتن جنازه رجوع کنند، جوابی که دریافت میکنند این است که جنازه قبلا سوزانده شده است.

تا جایی که خاطرم هست، در سالهای دور خبرهایی از مصرف این جنازه ها در ساخت کرم های گران قیمت پوست شنیده بودم. اما بعدا مبارزه سنگینی برای جلوگیری از آن شد که البته فکر نمیکنم کاملا متوقف شده باشد.

اما آنچه که معمولا از دید عوام مغفول می ماند، دلیل شیطانی سوزاندن این جنین ها است. در هزاره های پیش قربانی کودک در پیش پای بتها رایج بوده و علی الخصوص سوزاندن کودکان برای تقرب به بت بعل رایج بود. بت بعل همان بتی است که در آمریکا به نام Moloch معروف است و سری شبیه جغد دارد. این بت در شمال ایالت کالیفرنیا در محلی به نام Bohemian Grove قرار داشته و هر ساله افراد بارز طبقه حاکم در آمریکا در این محل جمع میشوند و مجسمه یک کودک را در پای این بت میسوزانند. البته بعضی ها ادعا میکنند که قربانی کودک هنوز در پای این بت انجام میشود.

قربانی کودک اگرچه در قدما حتی در بین موحدین مرسوم بود، اما از زمانی که به ابراهیم دستور داده شد که اسماعیل را قربانی کند و رب جلیل چاقو را بر گلوی اسماعیل کند کرد و نگذاشت اسماعیل قربانی شود و به جای آن گوسفندی را برای قربانی فرستاد، پایان این رسم اعلام شد و دیگر پس از آن قربانی کودک مجاز نبود. این اتفاق آن قدر مهم بود که 4000 سال است آنرا در عید قربان گرامی میداریم و مراسم حج را در همین زمان برگزار میکنیم.

مرسوم شدن دوباره سوزاندن جنازه های کودکان را نمیشود غفلت نامید و یا فقط دلایل بهداشتی را عامل آن دانست و قاعدتا باید عاملان آن از سابقه تاریخی این عمل آگاه باشند. آنچه جالب توجه است این است که غرب هرچه به نام مدرنیسم و سکولاریسم از آموزه های توحیدی فاصله گرفته، بیشتر در دام سنت های جاهلی قدیم و رسوم شیطانی افتاده است.