باسمه تعالی

امروز توئیتهای متعددی را دیدم که قصد تحریک احساسات استقلال‌طلبانه در آذربایجان ایران، و یا همسویی با دولت باکو، را داشتند. حتی حساب توئیتر @TractorOfficial، که ادعا میکند متعلق به باشگاه ایرانی تراکتور است، اخبار پیروزی‌ها و پروپاگاندای دولت باکو را منتشر کرده است.

بعضی‌ها هم عصبانی شده و اقدام به جواب دادن و مقابله با توهینها و رجزخوانی‌ها میکنند.

قطعاً این کارها یک عملیات روانی حساب شده هستند، که از طرف سازمان‌های اطلاعاتی بزرگ هدایت میشود. بنابراین شرکت در این قبیل تحریک احساسات، له و یا علیه هر جناحی،‌ را صحیح نمیدانم. انعکاس دادن فحش‌ها و توهین‌ها نیز نتیجه خوبی ندارد.

کسانی هم که طرفدار استقلال آذربایجان (به اصطلاح خودشان جنوبی) هستند، باید بدانند دستاوردی بیشتر از آنچه معترضین سوریه بدست آوردند نخواهند داشت.

مسأله خیلی روشن است: به محض شروع یک حرکت استقلال‌طلبانه، و یا نظامی، قدرتهای بزرگ وارد شده، و منافع خود را دنبال خواهند کرد. در نهایت یک سرزمین سوخته باقی خواهد ماند، و مشتی مردم آواره و بی‌سامان.

صحبت‌های ۵ سال پیش آقای نوری همدانی درباره قره‌باغ

حق آزادی بیان برای آقای نوری همدانی (از مراجع تقلید)،‌ مثل همه مردم دیگر،‌ محترم و محفوظ است. اما امیدوارم مخاطبین گول حرفهای ایشان را،‌ که ۵ سال پیش در سفر به جمهوری آذربایجان بیان شده، نخورند.[1]

1️⃣اولاً بیان ایشان درباره تأثیر خون و ثابت بودن رنگ خون، درباره خون مردم است، نه خون خودش. خونی قرار نیست از خودش ریخته شود، ایشان از کیسه خلیفه میبخشد.

2️⃣دوماً هر چقدر هم که خون ریخته شود، این مسأله به سادگی حل نخواهد شد. هر چقدر که ریختن خون در سوریه مسائل را حل کرد، در قره‌باغ هم حل خواهد کرد.

3️⃣سوماً اگر سابقه اظهارنظرهای آقای همدانی درباره لیبی را مطالعه کنید،‌ خواهید یافت که چرا نباید توصیه‌های ایشان را جدی گرفت.

در جریان حمله کشورهای اروپایی به لیبی، آقای همدانی، به بهانه طاغوت بودن معمر قذافی، دخالت و حتی موضع‌گیری در این جنگ را ناصواب دانست، و جنگ را جنگ دو کافر. نتیجه جنگ هم این شد که ارتش‌های اروپایی لیبی را اشغال، و ملت مسلمان لیبی را غارت و تحقیر کردند. بعد از آن هم زمینه تجزیه و فروپاشی این کشور را فراهم کرده، و صدها سال این ملت را به عقب برگرداندند. بعد از ۱۰ سال هنوز ملت لیبی درگیر جنگ داخلی و حمله ارتش‌های اجنبی است.

اگر مسئولین سیاسی و مذهبی کشورهای اسلامی، بینش سیاسی بهتری داشتند، میتوانستند مسأله لیبی را به نحوی پیش ببرند که به این فاجعه منجر نشده، و یا بحران به این اندازه عمیق نشود. اما متأسفانه امور مسلمین به دست امثال آقای همدانی افتاده است.

🔗[1] https://t.me/shia12t/2928