باسمه تعالی

رسانه‌ها و اتاق‌های فکر زیادی را می‌شود یافت، که خیلی سریع در جواب این سؤال میگویند که «آمریکا مدتی است که بازنده شده و نتیجه تغییر نمیکند». البته همه این رسانه‌ها و اتاق‌های فکر وابسته به گلوبالیسم و جناح چپ آمریکا هستند. متأسفانه در ایران مطالب منتشر شده توسط رسانه‌ها و اتاق‌های فکر جناح چپ بیشتر مورد توجه قرار میگیرد؛ و حتی اکثر تحلیل‌های سیاسی دانشگاهیان و شخصیت‌های مطرح مستقل، متأثر از این مطالب است.

در حالی که باید به علائق سیاسی و وابستگی این رسانه‌ها و اتاق‌های فکر نیز توجه شود. بخش عمده مطالب منتشر شده توسط آن‌ها فقط در حد یک پروپاگاندا است.

آنچه در بین چین و آمریکا در حال رخ دادن است، یک جنگ تمام‌عیار است و هدف نامگذاری «جنگ تجاری» برای آن، فقط کم کردن حساسیت مردم دنیا و نگرانی آنها، و کاهش تنش بین‌المللی است. آمریکا در این مدت با تهدیدهای فراوان چین مقابله کرده و برگهای برنده متعددی را از دست آن‌ها درآورده است. درباره تهدیدهای چین در خاک آمریکا قبلاً طی چند مقاله توضیح داده بودم. اخبار رقابت‌های این دو قدرت در زمینه‌های دیگر، از جمله سلاح‌های مستقر در مدار زمین، کمتر بازتاب دارد.

به فرض اگر جنگ را فقط در زمینه تجاری محدود بدانیم، اقتصاد آمریکا توان بیشتری از چین، برای گذراندن تنش‌های جاری و برنده شدن این جنگ دارد. حتی کارشناسانی را می‌شود یافت که معتقدند آمریکا تا همین جا برنده نهایی این جنگ است.[2,3]

اقتصاد چین ضعفهای فراوانی دارد که توان این کشور در این نبرد را محدود میکند:

- حباب در بازار سهام و قیمت ملک و زمین

- آلودگی شدید آب و هوا و محدودیت آب قابل شرب و کشاورزی

- فساد شدید در همه ارکان جامعه

- عدم کنترل دولت مرکزی بر دولتهای محلی

- اختلاف طبقاتی شدید

- انفجار جمعیت و عدم توان تغذیه آن

- سیاست ظالمانه دولت چین در تصرف اراضی و املاک مردم

- از بین رفتن دارائی سازمانهای متولی بازنشستگی

- بدهی پنهان بانکها.

در کل بدهی چین نسبت به GDP این کشور بین 350٪ تا 400٪ است.[3]

اگر جنگ به مرحله برخورد نظامی برسد، آمریکا توان جلوگیری از 75٪ واردات نفت چین را دارد. در حال حاضر روسیه، ونزوئلا و ایران در مجموع ۲۵٪ کل نفت مورد نیاز چین را تأمین میکنند. بقیه واردات از کشورهای همسو با آمریکا تأمین میشود.[1]

برنامه گلوبالیست‌ها در دهه‌های اخیر این بود که از طریق نفوذ وابستگان خود در آمریکا، زمینه فروپاشی این کشور و تجزیه آن را فراهم کنند. در سالهای اخیر بخش عمده‌ای از اسرار تکنولوژی‌های نظامی آمریکا توسط رهبران نفوذی این کشور، مثل هیلاری کلینتون و اوباما، به چین منتقل شد. به علاوه ساختارهای اجتماعی این کشور به نحوی تخریب شد که با یک تلنگر ساده فروپاشی کند. مجموع این شرایط چین را به تسخیر آمریکا، محو جمعیت این کشور، و انتقال بخشی از جمعیت خود به این سرزمین، امیدوار کرده بود.

قیام ملی‌گرایان و تلاش آن‌ها برای جلوگیری از ادامه این روند، بخاطر این بود که دریافتند دیگر فرصتی برای جبران برای آن‌ها باقی نخواهد ماند.

دلیل اصلی ذکر این مطالب این است که این نکته را یادآور شوم که آمریکا توان دفاع از خود در برابر چین را دارد. فروپاشی اقتصادی در چین، و شروع نارضایتی عمومی و بحرانهای اقتصادی و اجتماعی، ممکن است چین را به بسط سرزمین خود و تصرف منابع نفتی در خاورمیانه و یا آفریقا وادار کند. خطر اصلی جنگ جاری در نهایت متوجه کشورهایی مثل ایران است، که رهبران آن در خواب غفلت به سر می‌برند.

[1] Top 15 Crude Oil Suppliers to China http://www.worldstopexports.com/top-15-crude-oil-suppliers-to-china/

[2] Trump already has won the trade war with China https://thehill.com/opinion/finance/458846-trump-already-has-won-the-trade-war-with-china

[3] Why China Will Lose a Trade War With Trump https://www.thedailybeast.com/why-china-will-lose-a-trade-war-with-trump