گزارشی از آخرین وضعیت شبیه سازی کامپیوتری کاراکترهای مجازی

باسمه تعالی

اگر با آنچه که در دنیای شبیه سازی دیجیتالی انسانها میگذرد، آشنایی قبلی ندارید، توصیه میکنم این مقاله و لینکهای معرفی شده در آن را ملاحظه بفرمائید.

سالهاست که سازندگان فیلم های هالیوودی از این تکنولوژی برای ایجاد کاراکترهای مجازی استفاده میکنند. در فیلم هایی که حدود 10 سال پیش ساخته میشد، شبیه سازی حرکات عضلات دور چشم و لب و دهان با دقت کافی انجام نمیشد. به همین دلیل تشخیص مجازی بودن این چهره ها آسان بود. به علاوه برای شبیه سازی هر فریم باید کامپیوترها زمان زیادی کار میکردند. البته به تدریج این تکنولوژی پیشرفت کرد تا به جایی رسید که در فیلم آواتار محصول سال 2009، تشخیص صحنه هایی که هنرپیشه مجازی به جای انسان بازی میکند، دیگر آسان نبود.

تحولی که در این سالها رخ داده این است که حالا میشود این شبیه سازی ها را علاوه بر ظرافت و جزئیات بیشتر، بر روی یک کنسول بازی معمولی با 30 فریم در ثانیه بدون وقفه ایجاد کرد.

بنابراین باید منتظر بکارگیری بیشتر این تکنولوژی خارج از حوزه فیلم سازی هم باشیم. مثلا شبکه های خبری مجریانی دیجیتالی خواهند داشت که هم در نهایت زیبایی باشند و هم هیچوقت در خواندن خبر اشتباه نکنند و خسته نشوند و مرخصی هم احتیاج نداشته باشند. یا فیلم هایی از سیاستمداران تولید خواهد شد که رفتاری خارج از عرف و دون شان خود انجام دهند و یا حرفهایی بزنند که نباید بزنند. شاید هم شاهد روزی باشیم که هولوگرام موجودات فضایی را ببینیم که از سفینه های خود پیاده میشوند و با آدمها حرف میزنند و در بین آنها راه میروند.