گوگل ادامه ساخت روبوتهای نظامی را بیفایده یافته است

Posted On:

باسمه تعالی

حدود دو سال پیش بود که در همین وبلاگ درباره خریدن شرکت ساخت روبوتهای نظامی بوستون دینامیکز توسط گوگل نوشته بودم. گوگل با اینکه در سالهای اخیر پیشرفتهای زیادی در زمینه هوش مصنوعی داشته، پس از دو سال دریافته که این کار چندان امیدبخش نمیتواند باشد و در صدد فروش این شرکت و ترک این زمینه است. درک این مطلب از اول کار هم بسیار ساده بود.

To See the Rest, Open Article in A Page

گزارشی از آخرین وضعیت شبیه سازی کامپیوتری کاراکترهای مجازی

Posted On:

باسمه تعالی

اگر با آنچه که در دنیای شبیه سازی دیجیتالی انسانها میگذرد، آشنایی قبلی ندارید، توصیه میکنم این مقاله و لینکهای معرفی شده در آن را ملاحظه بفرمائید.

سالهاست که سازندگان فیلم های هالیوودی از این تکنولوژی برای ایجاد کاراکترهای مجازی استفاده میکنند. در فیلم هایی که حدود 10 سال پیش ساخته میشد، شبیه سازی حرکات عضلات دور چشم و لب و دهان با دقت کافی انجام نمیشد. به همین دلیل تشخیص مجازی بودن این چهره ها آسان بود. به علاوه برای شبیه سازی هر فریم باید کامپیوترها زمان زیادی کار میکردند. البته به تدریج این تکنولوژی پیشرفت کرد تا به جایی رسید که در فیلم آواتار محصول سال 2009، تشخیص صحنه هایی که هنرپیشه مجازی به جای انسان بازی میکند، دیگر آسان نبود.

To See the Rest, Open Article in A Page

آیا میدانید بسیاری از خبرهای خبرگزاری ها را روبوتها مینویسند؟

Posted On:

باسمه تعالی

قبلا راجع به روبوتهایی که به جای انسان کار بازاریابی تلفنی و پاسخگویی تلفنی به مشتریان را انجام میدهند، نوشته بودم. البته منظور از روبوت دستگاهی است که میتواند یک کار را مکررا انجام دهد و مصداق چنین روبوتی میتواند فقط یک برنامه کامپیوتری باشد. به عنوان نمونه به موتورهای جستجوگر اینترنتی هم روبوت میگویند.

اما خبر دیگری را ملاحظه کردم که به نظرم جالب توجه آمد و آن این بود که بسیاری از اخبار و مقالاتی که در خبرگزاری های بزرگ منتشر میشود، توسط ژورنالیستها نوشته نمیشود، بلکه محصول برنامه های هوش مصنوعی است که اصطلاحا به آن روبوت اطلاق میشود.

To See the Rest, Open Article in A Page

Cubli مکعبی که میتواند بپرد و تعادل خود را نگه دارد

Posted On:

باسمه تعالی

چند روز پیش خبری درباره Cubli که حاصل تحقیقات انستیتو سیستم های دینامیک زوریخ است، خواندم. Cubli مکعبی با ابعاد 15 سانتی متری است که در سه ضلع آن چرخی تعبیه شده که میتواند شتاب بگیرد و ناگهانی ترمز کند. از همین خاصیت برای حرکت مکعب در همان محور مختصات استفاده میشود. برای اینکه مکعب بر یک ضلع خود متعادل بایستد، اول چرخ عمود بر آن ضلع شتاب میگیرد و بعد ترمز میکند و سپس با چرخش مختصر وضعیت تعادل را نگه میدارد. برای تعادل مکعب بر روی یکی از گوشه های آن باید دو تا از سه چرخ با هم همین روال را انجام دهند.

در لینک فوق طرز کار این دستگاه در یک ویدیو کلیپ نشان داده شده است. اولین خاصیت این تحقیقات این است که درک اهل فن از مفهوم حرکت بالا رود و در طراحی ها خود را محدود به استفاده از چرخ ندانند. شخصا بر این باورم که میشود تمدنی را پایه ریزی کرد بدون اینکه در آن از چرخ برای حرکت استفاده شود.

Open Article with Its Comments

گوگل به دنبال حذف مرگ و ارتش روبوتی

Posted On:

باسمه تعالی

چند هفته پیش که شرکت گوگل شرکت سازنده روبوت های نظامی را خرید، برای همه این سئوال پیش آمد که گوگل به دنبال چیست. بعضی ها احتمال دادند که گوگل مثل هر شرکت بزرگ دیگر به دنبال سود است و سود بردن از پروژه های نظامی آمریکا چیزی نیست که از آن صرفنظر کنند. اما وقتی این خبر را در کنار خبر تاسیس شرکت Calico بگذاریم تصویر دیگری به دست می آید. این شرکت به دنبال طولانی کردن عمر انسان و در نهایت جاودانگی است. پروژه های دیگر گوگل مثل هدایت ماشین بدون راننده نیز تکه های دیگر این پازل هستند.

ظاهرا روسای گوگل در کنار برنامه ریزی برای سود بردن، قصد دارند اتوپیای خود را بسازند. شهری که برای انسان های برتری طراحی شده که به جاودانگی دست یافته اند و همه کارهای آنها را روبوت ها انجام میدهند و به انسان هایی که مریض و از کار افتاده میشوند احتیاج ندارند.

درک اینکه کل این ایده، ایده احمقانه ای است کار سختی نیست. حتی اگر با عینک تئوری تکامل به سیستم موجود نگاه کنیم، نتیجه میگیریم که پیر شدن یک نسل و جایگزینی آن با نسل جدید، خود عامل تکامل است و متوقف کردن آن به توقف تکامل منجر میشود. چنین ایده هایی ساخته اذهان مریض و خام است و تاریخ پر از نمونه هایی از این قبیل است که قبلا به شکست منجر شده است.

Open Article with Its Comments

تشخیص آدم یا روبوت بودن بازاریاب تلفنی دیگر آسان نیست

Posted On:

باسمه تعالی

در گذشته های نه چندان دور وقتی تلفن زنگ میزد، در همان چند ثانیه اول شنیدن صدا میشد فهمید که صاحب صدا یک آدم است یا صدای ضبط شده. اما دیگر آن زمانها گذشت. این مقاله به بررسی این موضوع میپردازد.

شاید فیلم S1m0ne محصول سال 2002 را دیده باشید. موضوع فیلم این بود که کارگردانی با کمک یک مهندس نرم افزار شخصیت های هنرپیشه خود را بطور مجازی به قدری بدون اشکال میسازد که هیچکدام از ضعفهای هنرپیشه های دیگر را ندارد. همین مطلب در نهایت باعث دردسر کارگردان شده و نمیتواند به مردم ثابت کند که شخصیت مزبور مجازی بوده است و وجود خارجی ندارد. در آن سال کمتر کسی احتمال میداد که در یک زمان محدود این مطلب واقعا رخ دهد.

سال 2008 خبری دیدم از شرکتی که مدل مجازی یک هنرپیشه را ساخته بود، بطوریکه بیننده نمیتوانست بین فیلمی که هنرپیشه واقعی بازی کرده با فیلمی که در آن از مدل مجازی استفاده شده فرق بگذارد. ظاهرا تکنولوژی ساخت فیلم با حضور هر فردی که اراده کنند، در همان زمان وجود داشته، بطوریکه فیلم های سخنرانی بن لادن احتمالا محصول چنین فن آوری بوده است. مثلا سال 2004 شب قبل از انتخابات ریاست جمهور آمریکا، بن لادن ظاهر شده و تهدید میکرد که اگر به بوش رای دهید، همه شما را خواهم کشت، تا به این ترتیب همه به بوش رای دهند. مطالب بسیار زیادی در رابطه با ساختگی بودن فیلم های بن لادن نوشته شده است و قابل جستجو است.

تا به اینجای کار آدم حس نمیکند که این قبیل تکنولوژیها در زندگی روزمره ما وارد شده باشد. اما وقتی قرار باشد که شخصی به منزل شما زنگ بزند و با او درباره مثلا خدمات بیمه ای که نیاز دارید حرف بزنید وتا پایان مکالمه متوجه نشوید که طرفتان آدم نبوده و یک کامپیوتر است،  فکر نمیکنم احساس خوبی را به همراه داشته باشد.

اگر میخواهید تشخیص بدهید که طرف مکالمه شما یک آدم است یا یک روبوت، توصیه میشود لیستی از سئوالاتی که آدمها بهتر از کامپیوترها جواب میدهند را آماده داشته باشید. مثلا از او بپرسید دیروز چه روزی از هفته بود، یا اینکه به خواهر مادر آدم چه میگویند، و یا نسبت عمو با پدر آدم چیست. البته نباید این سئوالات به قدری سخت باشند که آدم هم نتواند از پس جواب دادن برآید.

Open Article with Its Comments

تفریح کردن پزشک ها

Posted On:

باسمه تعالی

شاید جوانترها فکر کنند که اگر سراغ رشته های تخصصی بالا بروند، باید تمام عمر درس بخوانند و هرگز فکر تفریح را نکنند. در حالی که چنین نیست. بلکه احتمالا فرصت بازی با اسباب بازی های گران قیمتی که دیگران تصورش را هم نکنند، خواهند داشت.

To See the Rest, Open Article in A Page