نقد فیلم لوسی Lucy
تاریخ نشر:باسمه تعالی
امروز در سایت روشنگری نقدی درباره فیلم لوسی Lucy محصول سال 2014 اثر کارگردان فرانسوی به نام Luc Besson دیدم که آنرا در ذیل همین نوشته گذاشته ام تا در صورت تمایل مشاهده بفرمایید.
غلط بودن این باور عامیانه که انسانهای معمولی فقط چند درصد از ظرفیت مغز خود را استفاده میکند و افراد نابغه کسانی هستند که بتوانند درصد بالاتری از ظرفیت مغزی خود را استفاده کند، دهها سال است که برای همه اثبات شده و قبلا در همین وبلاگ در مقاله ای درباره آن توضیحاتی داده ام. حتی اگر از دیدگاه تکامل داروینی هم بخواهیم به این قضیه نگاه کنیم، باید قسمتهایی از مغز که استفاده نمیشود در طی زمان به تدریج کاهش یابند و به نسلهای بعدی منتقل نشوند؛ در حالی که چنین اتفاقی رخ نداده است.
جالب توجه این است که در قرن 21 که قرن انفجار اطلاعات فرض میشود، همین باور خرافی به عنوان یک حقیقت علمی، دستمایه ساخت فیلمی میشود که در آن هنرپیشه نقش اول با استفاده 100% ازظرفیت مغز خود میتواند معاذالله خود را به مقام خدایی برساند. یعنی این فیلم خرافات علمی را دستمایه یک استنتاج خرافی فلسفی کرده و آن این است که معلول میتواند خود را به علت تبدیل کند. هر انسانی صرفنظر از اینکه مغز او چقدر توانایی داشته باشد، با کمی تفکر در می یابد که رابطه علّی و معلولی یک قضیه بدیهی اولیه است که نیاز به استدلال ندارد. چون اگر در آن شک کنیم، باید با فرض قبول آن به شک در آن بپردازیم. اگر آن را نفی کنیم، باز برای اینکه آنرا رد کنیم باید اول آنرا قبول کنیم تا بتوانیم ردش کنیم. وقتی کسی در رابطه علّی و معلولی شک کند، اولین سئوالی که باید پاسخ دهد این است: چرا؟ یعنی فرد شک کننده برای نشان دادن اعتبار شک خود، باید دلیل بیاورد که این کار در واقع قبول کردن رابطه علت و معلول است.
بنابراین رابطه علت و معلول برای همه ما بدیهی است. هیچ معلولی هم بدون علت رخ نمیدهد و هیچ معلولی نمیتواند خود به علت خود تبدیل شود. اساسا اگر بخواهیم رابطه علی و معلولی را کنار بگذاریم، هیچ جایی برای علم و تجربه و دانش باقی نمیماند. چون علم چیزی غیر از کشف روابط علت و معلول نیست.
اما همه این بدیهیات و حقایق علمی مانع از این نشده که فیلمی که در سال 2014 ساخته میشود، بیشرمانه از ساده لوحی و سطحی نگری عوامانه بعضی مردم سوء استفاده نکند و آنها را به کفر و شک تشویق نکند. همین فیلم شاهد خوبی بر ای این است که دوره معاصر را که به حق تاریکترین دوره در طی حیات بشر است، بتوانیم عصر جاهلیت مدرن بنامیم.