باسمه تعالی
دهها سال است که بخاطر گسترش سلاح های کشتار جمعی، احتمال اینکه در اثر جنگی جهانی، کل تمدن بشری و تمام دستاوردهای تمدن از بین برود، در ذهن مردم هست. اما این احتمال در سالهای اخیر بسیار بالاتر رفته است. لذا خیلی ها به این فکر افتاده اند که اگر تمدن بشری به نحوی صدمه خورد که امکان تولید انبوه ماشین آلات و ابزار وجود نداشته باشد، چاره ای برای چنین روزی بیاندیشند.
باسمه تعالی
بطور خلاصه عرض كنم قویا براین باورم كه شرایط جهانی بسمتی میرود كه لازم است همه آمادگی لازم برای شرایط بحرانی واضطراری را کسب کنند تا خسارات محتمل را به حداقل برسانند. اگر منتظرید که اول یک قارچ اتمی را در مثلا وسط تهران و قاعدتا شهرهای بسیار دیگری در دنیا مشاهده کنید تا بعد از آن شروع به آماده شدن كنید، دیگر شاید دیر شده باشد.
نمیدانم چرا این قدر ضرورت تمرین و آموزش این آمادگی بی اهمیت تلقی میشود. در حالی که با یک آموزش ساده در حد جزوه ای که لینک آن در خاتمه مطلب آورده شده، میتوان در هر حادثه طبیعی و یا جنگ تلفات را بمیزان قابل توجهی کمتر کرد.
