باسمه تعالی

🔹مشهور است زمانی که امپراطوری روم در قرن پنجم میلادی در حال سقوط نهایی بود، حکومت که خود را عاجز از حل مشکلات اساسی می‌دید، با برگزاری مسابقات ورزشی و جشن‌ها و مراسم باشکوه، مردم را سرگرم میکرد، تا متوجه روند وقایع نشوند.

🔹هر حکومتی که به این نقطه برسد، درواقع از نقطه بی‌بازگشت،‌ یا Point of No Return، عبور کرده است. علایم حیاتی یک حکومت این است که در برابر تهدیدها و وقایع عکس‌العمل نشان داده، و دنبال راه چاره برای ‌آن باشد.

🔹گذر قیمت دلار از مرز ۳۰ هزار تومان، و اخبار اقتصادی نگران‌کننده دیگر، قاعدتاً باید عکس‌العملی را در داخل به همراه میداشت. مثلاً میشد انتظار داشت که جمعی از اهل سیاست و یا بزرگان حوزه، رئیس‌جمهور و دولت را دعوت به استعفا کنند؛ و یا در صورت عدم تمکین، از مجلس بخواهند که آن‌ها را برکنار کند. یا حداقل میشد برنامه‌ای برای مبارزه با فساد را اعلام کرد.

🔹اما بجای اینکه حکومت خطر را حس کند، و دنبال چاره برای آن باشد، به سرگرم کردن مردم روی‌آورده‌اند. این عکس‌العمل هم همان روزهای آخر امپراطوری روم را به یاد می‌آورد.

🔹هرچند بازیهای فوتبال همیشه طرفداران خود را داشته، اما تبلیغ روی پیروزی یک تیم ورزشی، و راه انداختن چالش خوشحالی، برای گل زدن بازیکنان، راه خوبی برای پرت کردن حواس مردم از مشکلات حیاتی نیست.[1] شکلک درآوردن مردم برای گل زدن بازیکنان فوتبال، نمیتواند خشم سرپرست‌های خانواده، که در تأمین مایحتاج خانواده مشکل دارند، را تخفیف دهد.

🔹این حرف خامنه‌ای «اعتقاد راسخ دارم که دولت ها باید تا روز آخر وظایف خود را انجام دهند»، نه عاقلانه است و نه با اصول مردم سالاری و دموکراسی تطابق دارد. در همه کشورها مکانیزمهایی برای برکناری دولتهای شلخته، تعریف شده‌اند. تعریف این مکانیزمها دلایل کاربردی داشته، و تعطیل کردن آن‌ها عاقلانه نیست. با این روند احتمال دارد خامنه‌ای نتواند روز آخر این دولت را ببیند.

🔹اگر قلب این حکومت هنوز ضربانی داشته باشد، باید عزم خود را در اندیشیدن چاره برای مشکلات اساسی نشان دهد.

🔗[1] https://t.me/akharinkhabar/237618