باسمه تعالی

برزیل سرزمین آرزوها نیست، و زندگی در این کشور با چالش‌ها و سختی‌های زیادی همراه است. سیستم حکومتی این کشور هم هیچ‌وقت سیستم کارآمد و سالمی نبوده است. اگر مردم از وضعیت زندان‌های این کشور، و ظلم‌های فجیعی که در این زندانها رخ میدهد، اطلاع داشته باشند هیچ‌وقت هوس زندگی در این کشور را نمیکنند.

حدود ۲۰ ماه پیش در کانال تلگرام درباره دستگیری John Of God مطلبی را نوشته بودم؛ که وضعیت فاجعه‌بار جامعه برزیل، تا قبل از روی کار آمدن دولت بولسونارو را نشان میداد.[3]

مدیریت دولت بر منابع طبیعی نیز اصلاً قابل قبول نیست. مثلاً در حال حاضر حدود ۶۳ هزار آتش‌سوزی فعال در جنگل‌های آمازون برزیل رخ داده، که اراده لازم برای کنترل آن‌ها وجود ندارد.[2]

اما با همه فساد و ناکارآیی این سیستم، دولت ملی‌گرای این کشور عزم خود را بر کم کردن فاصله طبقاتی جزم کرده است. نتیجه این برنامه این شده که فقط در یک سال میزان فاصله طبقاتی و فقر به شدت کاهش پیدا کرده است.[1]

تا سال پیش ۸٪ جمعیت این کشور درآمد روزانه زیر ۲ دلار داشتند. این میزان در حال حاضر به ۳٪ رسیده است. حدود ۲۵.۶٪ جمعیت نیز زیر خط فقر قرار داشتند؛ که ظرف یک سال به ۲۱.۷٪ کاهش یافته است. هر دو این معیارها در ۱۶ سال گذشته بیسابقه هستند.

درسی که از تجربه برزیل می‌شود گرفت این است که کاهش فقر و فاصله طبقاتی زمان زیادی احتیاج ندارد. با حذف فساد سیستماتیک و افزایش کارآیی دولت،‌میتوان به رکوردهایی خیلی بهتر از تجربه جاری برزیل نیز دست یافت.

🔗[1] Brazil handed out so much cash to people during Covid that poverty is nearing historic low https://theprint.in/world/brazil-handed-out-so-much-cash-to-people-during-covid-that-poverty-is-nearing-historic-low/494714/

🔗[2] Brazil’s 63,000 Fires https://www.counterpunch.org/2020/09/08/brazils-63000-fires/?fbclid=IwAR3NKsS9VdbN_S5x_cf-9y9AOnEIDOmBsGs3poIR-fs-nGMNi66cEBcWq-A

🔗[3] https://t.me/zadolmosafer/573