باسمه تعالی

کیو اَنان در پست ۴۱۲۱، به این نکته اشاره میکند که مردم تا در لبه پرتگاه نابودی و عذاب قرار نگیرند، به فکر جبران اشتباهات گذشته نخواهند افتاد. او پیام خود را طبق رسم غربیها، با آوردن بخشی از فیلم The Day The Earth Stood Still میرساند.

پیام این تکه فیلم این است که زمانی که مردم خود را در لبه پرتگاه حس کنند، و نابودی خود را قریب‌الوقوع ببینند، مستی و غفلت از سر آن‌ها میرود، به هوش می‌آیند، و دنبال جبران مافات میروند.

در تاریخ نیز سابقه داشته که قومی با مشاهده علایم عذاب، توبه کنند. قرآن داستان قوم یونس را مثال آورده است، که در آخرین لحظات قبل از نزول عذاب توبه کرده‌اند.

جوامع غربی، بهتر و بیشتر از هر جامعه‌ دیگری در دنیا، حیله‌های شیطان را با تمام وجود حس کرده، و عواقب آن را به چشم خود دیده‌اند. آن‌ها متوجه شده‌اند که ادامه این مسیر به نابودی آن‌ها منجر خواهد شد؛ و لذا ۱۸۰ درجه تغییر مسیر داده‌اند.

اینکه رب جلیل این اقوام را عذاب کند و یا فرصت توبه به آن‌ها بدهد، را خودش میداند. اما از کرم الهی هیچ بعید نیست که مانند قوم یونس آن‌ها را ببخشد. شخصاً احتمال اینکه جوامع آمریکایی فروپاشی کنند، و مثل کشتی تایتانیک غرق شوند، را کم میدانم.

داستان وجود مبارک یونس این نکته را نیز یادآوری میکند که کسانی، مانند خود یونس، که نزول عذاب را حتمی میدانند، باید خودشان بیشتر نگران گرفتار شدن در عذاب باشند.

🔸[1] https://qanon.pub/#4121

لینک دانلود کلیپ