باسمه تعالی

دیروز، کمی پس از ساعت ۸ صبح به وقت هاوایی، حدودا نزدیک نیمه شب به وقت ایران، اداره مدیریت بحران هاوایی پیامی اضطراری، از طریق تلفن‌های همراه و شبکه های رادیویی و تلویزیونی، مبنی بر حمله موشکی به خاک آمریکا برای شهروندان این ایالت ارسال کرد. این پیام از شهروندان خواسته بود تا به سرعت پناه بگیرند؛ و تاکید شده بود که این هشدار واقعی است و رزمایش نیست. بعضی از مردم ۳ بار این پیام را دریافت کردند. البته در کمتر از یک ساعت اعلام شد که این یک هشدار اشتباه بوده است. فرماندار هاوایی چنین بیان کرد که «هنگام تعویض شیفت کارکنان، یکی از کارمندان کلید هشدار را اشتباها فشار داده است.»

احتمال اینکه سیستم‌های هشدار اشتباه کنند و هیچ خبری نبوده باشد، هرچند کم است، ولی صفر نیست. اما این توضیح فرماندار به اندازه کافی احمقانه است تا موجب شک و تردید در مردم شود. قاعدتا قضیه به این سادگی نباید باشد و مقامات آمریکایی قصد دارند که با این توضیحات مضحک، چیزی را مخفی کنند.

برای اینکه بفهمیم واقعا چه اتفاقی افتاده است، کمی باید صبر کنیم تا اطلاعات تکمیلی برسد. اما سه احتمال در این قضیه وجود دارد:

احتمال اول این است که شلیک موشک به طرف هاوایی واقعی باشد. احتمال دارد که کره‌شمالی، و یا روسیه و چین، بخواهند با این کار نشان دهند که توان تهدید نظامی خاک آمریکا را دارند. بعد هم موشک را خودشان در بین راه منهدم کنند. همان‌طور که مطلع هستید، چند روز پیش حمله پهپادی سنگینی به پایگاه‌های هوایی روسیه در خاک سوریه شد و همزمان با آن هواپیمای آواکس آمریکایی در نزدیکی مرز آبی سوریه پرواز میکرد و ظاهرا عملیات این پهپادها را رهبری میکرد. چنین چیزی قطعا عکس‌العمل روسیه را باید در پی داشته باشد. اما اینکه روسیه به چه صورت این موضوع را تلافی کند، هنوز معلوم نیست.  چین هم به اندازه کافی بهانه برای چنگ و دندان نشان دادن به آمریکا دارد. مسئله ارتباط نظامی آمریکا با تایوان، به قول معروف راه رفتن روی اعصاب چین است. وضعیت کره‌شمالی هم بر همه روشن است و رهبر آن سعی دارد این مطلب را به مردم و مقامات آمریکایی بفهماند که این تنها آمریکا نیست که توان تهدید هسته‌ای دارد و در جنگ آینده، آمریکایی‌ها به همان اندازه که میتوانند به دیگران صدمه بزنند، باید منتظر تحمل صدمات باشند.

احتمال دوم این است که این اخطار در نتیجه یک حمله سایبری باشد و از طریق اینترنت به نحوی به شبکه‌های آمریکایی نفوذ شده که بتوانند کارکرد سیستم‌های هشدار را مختل کنند. چنین چیزی برای آمریکایی‌ها بسیار نگران‌کننده است. چون هر کشوری که عامل این باشد، میتواند در هنگام حمله واقعی اتمی، سیستم های هشدار را از کار بیاندازد تا آمریکا توان مقابله به مثل نداشته باشد.

احتمال سوم این است که خود سیستم حکومتی آمریکا عامل این هشدار ساختگی باشد تا یا فیدبک رفتار شهروندان خود را در شرایط جنگی ارزیابی کند و یا با عملیات مهندسی روانی-اجتماعی آنها را آماده جنگ کند. آنچه مقامات آمریکایی ادعا میکنند این است که کره‌شمالی تا چند ماه دیگر میتواند زرادخانه موشکی و اتمی خود را به جایی برساند که بشود روی آن به عنوان یک عامل بازدارندگی حساب کرد. بنابراین، صرفنظر از ریسک حمله به کره‌شمالی، آنها میخواهند حداکثر تا اوایل بهار این تهدید را ریشه‌کن کنند. البته اخیرا پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، چنین اظهار نظر کرد که کیم‌جونگ‌اون این مسابقه را قبلا برده است و نیروهای موشکی-هسته‌ای را به جایی رسانده که دیگر نشود با یک حمله آنها را از بین برد.

طبعا اگر آمریکا طرح خود در حمله به کره‌شمالی را عملی کند، احتمال قریب به یقین درگیری‌ها محدود به دو یا سه کشور نخواهد بود و دامنه جنگ به سرعت همه را فرا خواهد گرفت. برآورد روسیه و چین این است که کره‌شمالی فقط یک بهانه برای تهدید و کنترل آنها است و هرگز اجازه نخواهند داد که آمریکا پیروز میدان جنگ با کره باشد.