باسمه تعالی

شخصا روزانه صدها خبر را مرور میکنم. اما از بعضی از این خبرها نمیشود به سادگی عبور کرد. یکی از این خبرها خبری بود که در پایگاه هوایی Lemoore در کالیفرنیا اتفاق افتاد. این پایگاه محل استقرار جنگنده بمب افکن های نیروی دریایی آمریکا در منطقه اقیانوس آرام است. تا پایان امسال قرار است این پایگاه مدیریت حدود ۶۰ درصد هواپیماهای جنگی متعلق به ناوهای هواپیمابر  را داشته باشد و هواپیماهای F-35 هم در آینده در آنجا مستقر خواهند شد. قاعدتا مقامات نظامی باید ارزش چنین پایگاهی را بدانند و حداکثر سعی خود در حفظ آن را داشته باشند.

اما چند روز پیش دو نفر که در حال فرار و تعقیب و گریز از دست پلیس بودند، بدون اینکه متوجه باشند که در حال وارد شدن به منطقه نظامی هستند، با سرعت از دروازه های ورودی پایگاه رد میشوند. در ادامه ماشین آنها به بال هواپیمای جنگی F/A-18 سوپرهورنت برخورد میکند. روایت رسمی این است که این تصادف باعث کشته شدن آنها میشود. نگهبانان پایگاه هم بعد از ورود این ماشین دروازه ها را می بندند که حداقل جلوی خروج آنها را بگیرند.

خسارت وارد شده به هواپیمای جنگی در مقایسه با خسارتی که به اعتبار نیروی دریایی آمریکا وارد شد، اصلا قابل قیاس نیست. اگر دو نفر فراری از دست پلیس بتوانند بدون برنامه ریزی و اطلاعات، راحت وارد پایگاه شوند، قطعا نیروهای کوماندوی کشورهای متخاصم نیز میتوانند فقط با حمله به یک پایگاه، ۶۰ درصد توان نظامی نیروی دریایی را فلج کنند.

نیروهای نظامی آمریکا، هرچند نیروهایی آموزش دیده هستند و حرفه ای عمل میکنند، در حدی نیستند که بشود آنها را شکست ناپذیر فرض کرد و یا بتوان آنها را پلیس دنیا دانست. آنها هم ضعفهای زیادی دارند. اما آنچه که به آمریکا این امکان را داده که بتواند در صحنه جهانی به عنوان ابرقدرت جلوه کند، آدمهای استعمارپذیری است که آمریکا را کدخدای جهان میدانند و خود را در حدی نمیبینند که بتوانند مستقلانه عمل کنند. متاسفانه آدمهایی پیدا میشوند که ارزیابی خود از توان واقعی آمریکا را بر اساس فیلم های هالیوودی بدست آورده اند.