باسمه تعالی

خبر مهم ۳ روز گذشته که در رسانه‌های ایرانی چندان بازتاب نداشت این بود که ۲۷ رهبر کشورهای اروپایی در ۶۰امین سالگرد تشکیل اتحادیه اروپا به دیدار پاپ در واتیکان رفته بودند. این رهبران حدود یک ساعت در جلسه منتظر مینشینند تا پاپ وارد شود، و هنگام ورود پاپ می‌ایستند تا هنگامی که پاپ مانند شاهنشاهان بر تخت خود جلوس کند. شاید چنین خبری برای جوانترها چندان تعجب‌برانگیز نباشد. اما برای کسانی که پا به سن گذاشته‌اند و دوران اواسط قرن بیستم را به یاد دارند، این خبر عادی نیست. آن زمان مذهب کاملاً از صحنه سیاسی حذف شده بود و سکولاریسم و لائیسم در همه کشورها، حتی کشورهای غیر کمونیست، حرف اول را میزد. دیدار مقامات سیاسی با رهبران مذهبی هم بسیار محدود بود و اگر هم چنین اتفاقی رخ میداد، با دادن مبلغ مختصری صدقه تمام میشد. از عجایب روزگار این است که در طی چند ده سال چنان ورق برگشته است که ۲۷ رهبر اروپایی، از جمله صدراعظم آلمان و رئیس‌جمهور فرانسه، باید یک ساعت منتظر بنشینند و هنگام ورود پاپ بایستند تا ایشان نزول اجلال کنند. این به این معنی است که اتحادیه صلیبی اروپا، یا همان ظهور مجدد امپراطوری روم تحت فرمان کلیسا، که همیشه منتظر آن بودیم، در حال شکل‌گیری است.

باسمه تعالی

البته نه به این صراحت، بلکه در لفافه! انستیتوی مطالعات جنگ که یک اتاق فکر است در گزارش اخیر خود، که در ۱۴ مارس منتشر شد، راهکار کنونی آمریکا در سوریه را ناکارآمد توصیف کرده و سعی کرده راهی برای جبران ضعفهای آن پیدا کند. این گزارش بهترین راهکار پیش روی آمریکا را این دانسته که تمام برنامه‌های خود را بر این متمرکز کند که قبایل جنوب سوریه را متحد و از آن‌ها پشتیبانی کند تا بتوانند ارتشی سنی را تشکیل دهند که با عقاید وهابیت و سلفی‌گری و همچنین شیعیان دشمن باشند و با هر دو جریان در عراق و شام بجنگند. آنچه که آن‌ها بیان کردند دقیقاً تعریفی است که ما از قدیم درباره سفیانی و یاران او داشتیم.

اینکه آیا دولت جدید آمریکا همین نسخه را اجرایی کند، هنوز معلوم نیست، اما همین نکته که متفکرین آمریکایی به اینجا رسیده‌اند که باید همان سناریویی که از ۱۴ قرن پیش درباره آن شرح و تفصیل زیادی بیان شده را اجرایی کنند، خود جالب توجه است.

باسمه تعالی

بعضی از مردم فکر میکنند اخبار مربوط به انحطاط اخلاقی جامعه و یا فساد مسئولین را باید در بین رازهای مگو و افشاگری‌ها پیدا کنند. در حالی که درست برعکس این قضیه صادق است. راستی‌آزمایی افشاگری ها معمولا کار ساده‌ای نیست و نمیشود با تکیه به آنها به جمع‌بندی خاصی رسید. از طرف دیگر آنچه که عیان و در معرض دید همگان قرار دارد، آنقدر واضح است که اصلا احتیاج به افشاگری نیست.

باسمه تعالی

درک بسیاری از مفاهیم ریاضی برای همه ممکن نیست. لذا بسیاری از اهل رشته‌های علمی دیگر بدون اینکه صحت وسقم قضایای ریاضی را خود بررسی کنند، آن‌ها را درست فرض کرده و از آن در رشته علمی خود استفاده میکنند. اگر این محاسبات غلط ریاضی را ریشه‌یابی کنیم و هر آنچه که بر مبنای آن‌ها مطرح شده را کنار بگذاریم، بخش عمده‌ای از آنچه که به عنوان کاخ علم مدرن می‌شناسیم، فرو خواهد ریخت. داستان مباحث مطرح شده در چند دهه اخیر درباره گرمایش زمین یکی از این موارد است. محققان هواشناسی از چند دهه گذشته پیش‌بینی کرده بودند که با دو برابر شدن دی‌اکسید کربن در جو زمین درجه حرارت سطح زمین ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتیگراد اضافه خواهد شد. با‌گذشت زمان معلوم شد که روند گرمایش زمین مطابق پیش‌بینی ها پیش نمیرود. بالاخره آقای Christopher Monckton در کنفرانس Climate Change Conference در ۸ سپتامبر سال ۲۰۱۶ بی‌اعتباری مبانی ریاضی مدلهایی که برای این پیش‌بینی استفاده شده بود را، در حضور دهها شخصیت مطرح و معروف علمی، ثابت کرد. در آن کنفرانس آقای William Happer نیز جنبه‌های دیگری از ایرادات مدل‌سازی ها را مطرح کرده بود.

باسمه تعالی

سه روز سایت ویکی‌لیکس اعلام کرد که قصد دارد مجموعه‌ای از اسناد محرمانه سازمان Central Intelligence Agency یا سیا را منتشر کند و نام این مجموعه را مخزن ۷ یا Vault 7 نامید. قسمت اول این مجموعه سال صفر نامگذاری شد و فایل تورنت آن توسط این سایت منتشر شد تا از طریق اشتراک‌گذاری فایل قابل دستیابی باشد. هنوز تحلیل جامعی درباره علت این اقدام ویکی‌لیکس و انتخاب این زمان برای انتشار این اسناد، ندیده‌ام و لذا تشویق به نوشتن این مطلب شدم.