باسمه تعالی

اخیراً مطالب زیادی درباره «Mandela Effect» یا «اثر ماندلا» دیده‌ام؛ و حتی این موضوع دستمایه یک فیلم سینمایی با همین نام شده، که ماه دیگر نمایش آن شروع میشود. وقتی درباره این کلیدواژه‌ها جستجو کردم، یافتم که دیگران این پدیده را شرح داده‌اند. اگر در یوتیوب یا آپارات دنبال کلیدواژه‌های فوق جستجو کنید، فیلم‌های متعددی در این زمینه خواهید یافت.

بطور خلاصه این پدیده این است که خاطرات بعضی افراد از گذشته تغییر میکند. وقتی آدم به چنین حالتی برخورد کند، فرض را بر این میگذارد که حافظه او دچار مشکل شده، خاطرات با هم قاطی شده، و از ترکیب آن‌ها چیز جدیدی پدید آمده است. اما وقتی در کل جامعه، حافظه مردم درباره یک واقعه تاریخی را، بررسی کنیم، افراد زیادی را می‌یابیم که خاطرات آن‌ها از آن واقعه، درست دچار همان تغییر شده است. اوائل طرح این بحث، میشد عده‌ای روانشناس را یافت که سعی کنند از منظر روان‌شناسی، این مطلب را شرح دهند. اما شواهد فراوانی میتوان یافت که نشان دهند که این بحث فقط یک پدیده روان‌شناختی نیست.

این شواهد عده‌ای را به این جمع‌بندی رسانده که گذشته ثابت نیست، و تغییر و تحول در آن راه دارد. نظریه پردازان زیادی نیز برای ارائه مدلی که این موضوع را تحلیل کند، تلاش کرده‌اند. بعضی از آن‌ها از فیزیک کوانتوم برای مدل خود استفاده کرده، و بعضی نظریه جهان‌های موازی را مطرح کرده‌اند. بهرحال این نظریه‌ها خیلی مقدماتی است، و باید از خبرگان علوم نظری و فلسفه، برای تحلیل ماوقع کمک گرفت.
مشاهده مقاله در صفحه ای اختصاصی

باسمه تعالی

هرچند اسلام تعریف خودش را از نحوه اداره جامعه، و الگوهای اقتصادی جامعه، دارد، سلیقه‌های مسئولین سیاسی در هر دوره، باعث میشود که پیاده‌سازی احکام اسلامی، رنگ مکاتب دیگر اداره اجتماع  را بخود بگیرد؛ و  ترکیبی از اسلام و مکاتب دیگر عرضه شود. همین مطلب درباره بحث ولایت فقیه نیز صادق است؛ و عده‌ای سعی دارند روایتی از آن را ترویج کنند، که به فاشیسم بیشتر شبیه است.

برای شرح این پدیده، که هنگام پیاده‌سازی مباحث اسلامی، مجریان ممکن است سلیقه خود را بکار بگیرند، و مکاتب شناخته شده اداره اجتماع را با آن مخلوط کنند، میتوان دوره‌های مختلف انقلاب را مثال زد. مدل حکومتی اوایل انقلاب، ترکیبی از اسلام و کمونیسم بود: مصادره اموال هر کسی که پول‌دار بود، و بعد پیاده‌سازی اقتصاد کوپنی، دقیقاً چیزی است که از یک حکومت کمونیستی میشد انتظار داشت. این نسخه کمونیستی از اسلام، به تدریج جای خود را به نسخه‌ای از کاپیتالیسم داده، که جزء افراطی‌ترین نسخه‌های اقتصاد کاپیتالیستی دنیا است. هیچکدام از این دو نسخه هم ربطی به اسلام ندارند.
مشاهده مقاله در صفحه ای اختصاصی

باسمه تعالی

یکی از دلایلی که آقای خامنه‌ای اجازه مذاکره مستقیم با آمریکا را نداد، این بود که آمریکایی‌ها به تعهدات خودشان پایبند نیستند. ایشان چند ماه پیش در دیدار با نخست‌وزیر ژاپن گفت:

«جمهوری اسلامی ایران به مدت پنج، شش سال در موضوع هسته‌ای با آمریکا و اروپایی‌ها در قالب ۱+۵ مذاکره کرد و به یک نتیجه هم رسید، اما آمریکا زیر این توافق و قرارداد قطعی زد، بنابراین کدام فرد عاقلی است که دوباره با کشوری که زیر تمام توافقها زده، مذاکره کند؟»

اولاً برجام یک قرارداد نبود و بیشتر به یک تفاهم‌نامه شبیه بود. چون هیچ‌یک از رهبران کشورهای حاضر در مذاکرات زیر چیزی را امضا نکردند و در هیچ‌کدام از مجلسین آن کشورها این توافق به رأی گذاشته نشد. قراردادی که در آمریکا به عنوان قرارداد غیر قابل تخطی شناخته شود، را Treaty مینامند و باید در مجلسین این کشور به تأیید نمایندگان برسد. برجام هیچکدام از مشخصات یک قرارداد دو یا چند جانبه را نداشت.

به علاوه برجام را می‌شود یک تعهد یک‌جانبه نامید. چون تنها در مجلس ایران، تعهد به آن تصویب شد. اگر نمایندگان مجلس ایران از متن محرمانه آن مطلع نشدند، تنها دولت گلوبالیست ایران را نمیشود مقصر دانست، بلکه این مطلب نشان از این دارد که مجموعه نظام تحت کنترل گلوبالیست‌ها است.
مشاهده مقاله در صفحه ای اختصاصی

باسمه تعالی

درباره داستان صندوقچه جبرئیل، جستجوی مختصری در رسانه‌های فارسی‌زبان کردم و چیزی نیافتم. حدود ۴ سال پیش که درباره آن شنیدم، به این دلیل که قابل راستی‌آزمایی نبود، آن را گزارش نکردم. اما اخیراً درباره این موضوع و اتفاقاتی که در قطب جنوب می‌افتد، مطالب زیادی میشنوم. به همین دلیل مطلب را، بدون اینکه قصد تایید داشته باشم، منعکس میکنم. برای تحقیق بیشتر میتوانید درباره Ark of Gabriel یا «تابوت جبریل» جستجو کنید.

ماجرای داستان به حج سال ۱۳۹۴، و اتفاقاتی که در ایام حج آن سال در مسجدالحرام افتاده، برمی‌گردد.
مشاهده مقاله در صفحه ای اختصاصی

باسمه تعالی

حادثه آتش‌سوزی درکلیسای نوتردام، در شب ۱۵ آوریل، خبر بسیار مهمی بود که توجه جهانیان را به خود جلب کرد. هرچند این کلیسای ۸۰۰ ساله بسیار باارزش است، اما نکته مهم میزان خسارات به آن نبود؛ بلکه مهم‌ترین نکته پیامدهای این حادثه، و سمبلیزم بکار رفته در آن، است.

در حادثه آتش‌سوزی چه رخ داد؟

کلیساهای بزرگ، چیزی شبیه به مناره دارند، که به آن spire میگویند. مناره‌ای که در آتش سوخت، در دوقرن پیش، با تیرهایی از چوب بلوط با روکش سرب ساخته شده بود و حدود ۷۵۰ تن وزن داشت.[1] فرسودگی این مناره در اثر مرور زمان، باعث شده بود که کار مرمت آن را به شرکتی، به نام Le Bras Frères، که در بازسازی آثار تاریخی تجریه داشت واگذار کنند. این شرکت در زمان آتش‌سوزی داربستهایی را در اطراف مناره برپا کرده بود. اما به دلیل قوانین سختگیرانه کار در فرانسه، هیچ کدام از کارگران این شرکت در ساعت 6:50 دقیقه عصر، هنگام شروع آتش‌سوزی، حضور نداشتند.

آنچه در آتش سوخت این مناره چوبی و بخشی از سقف بود؛ و به خود ساختمان کلیسا صدمه‌ای وارد نشد.[2] چنین چیزی کاملاً قابل انتظار بود، چون کلیسایی که ۸۰۰ سال دوام آورده، قاعدتاً بارها در طول تاریخ، آتش‌سوزی را تجربه کرده است.
مشاهده مقاله در صفحه ای اختصاصی

باسمه تعالی

یکی از تبلیغات مهم تمدن غرب در قرن گذشته میلادی این بود که پیشرفت تکنولوژی، بشر را از احتیاج به اعتقادات دینی بی‌نیاز، و دین را منقرض کرده است. هروقت که بحث دین به میان می‌آمد، لیست کاملی از شبه‌ادیان خرافی را در کنار ادیان توحیدی می‌آوردند، تا در ذهن مخاطب چنین تداعی شود که ارزش همه این‌ها معادل هم است. این ترفند بخش عمده‌ای از مردم دنیا را تحت تأثیر قرار داد، و برای حدود دو قرن این ذهنیت را تقویت کرد که عقل جمعی بشر میتواند جای وحی الهی را بگبرد.

اثبات غلط بودن این توهم با دلایلی فلسفی از اول هم ساده بود. اما با‌گذشت زمان شواهد فراوانی را می‌شود یافت که نشان دهد عقل جمعی بشر چیز ثابت و استواری نیست و پیوسته در حال نوسان است؛ بنابراین نمیتواند به عنوان منبع قانون قرار بگیرد.

هدف از تدوین قانون، اقامه عدل است؛ و تعریف عدل این است که «هرچیزی سر جای خودش قرار بگیرد»؛ و در این تعریف کسی اختلاف ندارد. هرچه اختلاف هست، بر سر این است که جای هر چیزی کجاست؟ جای هر چیزی را تنها پروردگار عالم، که خالق و طراح کل هستی است، میداند.

فرض کنید تمام کشورهای عضو مجمع عمومی سازمان ملل متحدا تصویب کنند که شتاب جاذبه زمین باید بجای 9.8 متر بر مجذور ثانیه به 6 تغییر کند. واضح است که شتاب جاذبه زمین با این مصوبه تغییر نمیکند. بلکه درک و رأی جمعی بشر نمیتواند هیچ چیزی را در عالم واقعیت تغییر دهد. ما فقط میتوانیم با مطالعه و تحقیق، درباره اینکه خدا چطور این عالم را طراحی کرده، علم پیدا کنیم. تعریف علم هم این است که بفهمیم خدا بین اشیاء چه روابط و قوانینی برقرار کرده است.

اینکه نقشه کلی عالم هستی چیست، و جای هر چیزی در این عالم چیست، را تنها خدا میتواند بگوید. بنابراین تنها چیزی که میتواند به عنوان منبع قانون قرار بگیرد، وحی الهی است.

در اینجا مثالی که اخیراً رخ داده را ذکر خواهم کرد که نشان دهنده این است که چرا رای بشر را نمیشود به عنوان منبع قانون قرار داد.
مشاهده مقاله در صفحه ای اختصاصی

باسمه تعالی

حادثه دیروز کشتار مساجد در Christchurch نیوزیلند، طبعا جزئیات فراوانی دارد و هرکس به گوشه‌ای از این جزئیات می‌پردازد. مثلاً بعضی درباره افکار فرد تروریست بحث میکنند و سر اینکه او کمونیست طرفدار چین بوده و یا نژادپرست مسیحی، دعوا میکنند. اما نکته مهم این حادثه این است که کل قضیه کاملاً طراحی شده بود و رد پای گروه‌های شیطانی در این ماجرا کاملاً واضح است.

قبلاً در مقاله‌ای درباره روز Tisha B’Av و ساخت معبد سوم توضیحاتی داده‌ام.[1] در سال 2019 این روز با ۱۰ و ۱۱ آگوست منطبق میشود، و با روز عرفه و عید قربان همزمان است. از حدود یک سال گذشته مطالبی شنیده بودم، درباره اینکه صهیونیست‌ها قصد دارند با تخریب مسجد بیت‌المقدس، بنای معبد سوم را در این روز شروع کنند. به علاوه برای پرت کردن حواس مسلمین از این واقعه نقشه کشیده‌اند که همزمان کشتار سنگینی در مراسم حج را سازمان‌دهی کنند؛ تا کسی به آنچه در بیت‌المقدس می‌گذرد، توجه نکند.

شخصاً از اینکه چنین اخباری را بازتاب دهم، ابا دارم. چون صهیونیست‌ها، و دیگر گروه‌های شیطانی، نقشه‌های زیادی در ذهن علیل خود طرح میکنند و در عمل موفق به اجرای آن نمیشوند. بنابراین بازتاب اکثر این مطالب ارزش چندانی ندارد. اما حادثه کشتار در دو مسجد در Christchurch نیوزیلند، و پیام‌های رمزی که در این حادثه گنجانده شده بود، حاکی از این است که برنامه فوق‌الذکر هنوز بطور جدی دنبال میشود.
مشاهده مقاله در صفحه ای اختصاصی