باسمه تعالی
دنیا یک دوره تحول و انقلاب عجیبی را دارد طی میکند. شخصا به خبرهای بسیار مهم و استراتژیکی برخورد میکنم که زمان کافی برای تشریح و تحلیل، و یا حتی انعکاس ۱۰٪ آن را هم ندارم. حیران مانده‌ام که چرا هیچ کدام از این خبرها در رسانه‌های ایران بازتابی ندارند.
استعفای ژنرال متیس از وزارت دفاع با حاشیه‌های زیادی همراه بود، و در مقاله قبلی کمی درباره این موضوع توضیح داده بودم. اما موضوع فردی که به عنوان جانشین او مطرح شده، خیلی مهم‌تر از حاشیه‌های استعفای این ژنرال است.
موضوعی که تعجب بسیاری از کشورهای دیگر را به همراه داشته، معرفی Patrick M. Shanahan به عنوان وزیر دفاع بعدی است. او قرار است از روز اول ژانویه کار خود را شروع کند. نکته تعجب برانگیز این قضیه این است که شاناهان یک مهندس مکانیک و طراح هواپیما در بوئینگ بود و سابقه نظامی ندارد. انتصاب او به جانشینی وزیر دفاع در جولای سال گذشته، سئوالهای زیادی را باعث شد، که چطور با وجود این همه نظامی‌های باسابقه، چنین فردی را برای این منصب برگزیده‌اند.
ظاهراً این فرد سالهای زیادی را در مطالعه و تحقیق سیستم‌های ضدجاذبه صرف کرده است. انتصاب او به این منصب ممکن است به این معنی باشد که پیشرفت‌هایی در این زمینه رخ داده، قرار است استفاده نظامی از این تکنولوژی شروع شده، و اخبار مربوط به آن به تدریج از حالت محرمانه خارج شود.
چند ماه پیش ترامپ اعلام کرد که قرار است نیروی مستقل فضایی تشکیل شود؛ و در همین وبلاگ درباره آن توضیحاتی داده بودم.[1] در عمل مشخص شد که طی مراحل قانونی ایجاد این نیرو زمان زیادی را نیاز دارد. با توجه به اینکه ترامپ قصد دارد سریعاً چنین نیرویی را ایجاد کند، چند روز پیش دستور داد واحدی به نام Space Command بوجود بیاید که دیگر نیاز به تأیید کنگره نباشد. خود همین امر به تنهایی زنگ هشدار را باید به صدا درآورد که دلیل این همه عجله آنها چیست؟
مشاهده مقاله در صفحه ای اختصاصی
