🔹خبر قرنطینه گروهی از معدنکاران زامبیائی، به مدت پنج ماه، به دستور کارفرمای چینی، را امروز دیدم.[1] ظاهراً این گروه کارگران به مدت ۵ ماه در معدن به بردگی گرفته شده بودند، و در نهایت با دخالت مقامات دولتی آزاد شدند. مدیران چینی هم پس از آن پا به فرار گذاشتند.

🔹یکی از کانال‌های به اصطلاح ارزشی، و در‌واقع ضدارزشی توجیه کننده استعمار چین و سلطه کمونیسم، اخیراً چنین نوشته بود:[2]

🔸«با بسته شدن قرارداد ۲۵ ساله با چین، ایران برای تمام نفت خود یک مشتری دائم خواهد داشت. بنابراین تهران به سرعت در حال توسعه میادین نفتی خود است».

🔸«این توسعه نه تنها شامل میادین اصلی در غرب کارون می‌شود بلکه میادین نفتی چالش برانگیزتر مثل میادین مشترک با عراق را هم در برمی‌گیرد».

🔹اما این کانال این نکته را دیگر نگفت که این مشتری خوب، بقدری منابع نفتی را دوست دارد، که همه آنها را تصاحب خواهد کرد. حضور این مشتری دائم، دائمی‌تر از آن خواهد بود که اینها فرض میکنند.

🔹فرهنگ کاری چینی‌ها جزء بدترین‌ها در دنیا است. اصلاً نباید انتظار داشت که مدیران چینی درکی از کرامت انسانی داشته باشند. آینده ایران را باید در آینه زامبیا دید، و هر آنچه که در آنجا در حال رخ دادن است، در ایران هم رخ خواهد داد. اینکه مدیران چینی اصلاً کارگران محلی را انسان فرض نکنند، و براحتی دستور به بردگی گرفتن آن‌ها را بدهند، کاملاً قابل انتظار بود؛ و همین مسأله را در ایران نیز باید انتظار داشت.

🔗[1] Covid-19: Zambian miners ‘quarantined by Chinese employer freed’ http://www.namnewsnetwork.org/?p=95413

🔗[2] مشتری دائم برای همه نفت ایران https://t.me/mahramaneh1399/6124