نکته‌ای مرتبط با حمله سایبری به ونزوئلا

باسمه تعالی

تصویری که رسانه‌های دنیا به عموم مردم القاء میکنند، این است که مشکل ونزوئلا دولت سوسیالیستی است که توان رسیدگی به امور این کشور را ندارد؛ همه تجهیزات قدیمی و کهنه است، و کسی نیست که کشور را نوسازی و آباد کند.

درحالی که این تصویر اصلاً درست نیست. مشکل ونزوئلا این است که سعی کرده تمام شبکه برق خود را با پیشرفته‌ترین تجهیزات مدرن جایگزین کند. همین مطلب باعث شده که امکان حمله سایبری گسترده به این شبکه بوجود بیاید.

در دنیای معاصر همه سازندگان تجهیزات مدرن، اولین کاری که میکنند این است که راههای نفوذ و ضربه زدن از طریق آن تجهیزات را تعبیه کنند، تا در زمان لازم بتوانند به حریف ضربه بزنند.

اگر اسرائیل شرکت Intel را دعوت میکند که کارخانه‌های ساخت پروسسور خود را به این کشور منتقل کند، برای این است که یک بخش اضافه را در این پروسسورها تعبیه کنند که کنترل کل سیستم را در اختیار آن‌ها قرار میدهد. این کار که فقط یکی از برنامه‌های پروژه Talpiot است، باعث شده که تمام سیستم‌هایی که از پروسسورهای اینتل استفاده میکنند، توسط اسرائیل قابل هک باشند.

اگر Huawei بدون توجه به تحریم‌های آمریکا، تجهیزات مراکز تلفن و گوشی‌های تلفن را، به ایران میفروشد، برای این است که کنترل کل کشور را به دست بگیرد. مسأله فقط امکان جاسوسی نیست، بلکه از طریق دکلهای تلفن همراه، میتوان با مدوله کردن فرکانس‌های خاص، روی احساسات مردم تأثیر گذاشت. مثلاً می‌شود کاری کرد که همه یکباره احساس کنند که عصبانی هستند و باید به خیابان بریزند و آدم بکشند. تحقیقات در این زمینه دهها سال است که ادامه دارد و مقالات علمی و Patent های زیادی دراین‌باره میشود یافت. عملی بودن این کار را روسیه با نصب چنین سلاح‌هایی روی کشتی‌های خود، نمایش داده است. این سلاح باعث میشود که خدمه کشتی هدف حالت تهوع و سرگیجه پیدا کنند و قدرت دفاع نداشته باشند.[1] وقتی آمریکا دختر رئیس هواوی را دستگیر میکند و جرم او را فروش تجهیزات به ایران اعلام میکند، مشخص است که دعوای این دو قدرت سر چیزی بسیار مهم‌تر از یک رقابت تجاری است. چین از این طریق عملا برنامه تبدیل ایران به مستعمره خود را دنبال میکند و تا کنون موفق عمل کرده است. آمریکا نیز از عقب افتادن در این میدان عصبانی است.

تکنولوژی مدرن هیچ‌گاه از نظر قابلیت اطمینان به پای تکنولوژی‌های سنتی نمیرسد. مثلاً در هنگام توفان کاترینا، در سال ۲۰۰۵ در نیواورلئان، تمام تکنولوژی‌های ۲۰۰ سال اخیر از کار افتادند. در جریان توفان تنها تکنولوژی هایی که حداقل ۲۰۰ سال قدمت داشتند، برای امداد و کمک‌رسانی، قابل استفاده بودند. اما معضل مهم این تکنولوژی‌های مدرن ضعف ذاتی آن‌ها نیست. بلکه مشکل اصلی این است که در همه این محصولات، توسط قدرتهای جهانی، راه‌های نفوذ و ضربه زدن تعبیه شده؛ و امیدی به اینکه این روند متوقف شود نیست. فساد به همه این مجموعه چنان نفوذ کرده که دیگر امید اصلاح نیست.

اینکه فرض شود که مثلاً شرکت زیمنس، با فروختن اطلاعات روش هک PLC های خود، اعتبار شرکت خود را زیر سئوال نمی‌برد، فقط یک توهم است. وقتی دعوا سر تصاحب نفت ونزوئلا، دارای بزرگترین منابع نفتی ثابت شده جهان، باشد، همه چیز ممکن است.

بهرحال آنچه که مسلم است این است که تجهیزات هرچه مدرن‌تر باشند، صدمه‌پذیرتر هستند. احتمالاً روزی را شاهد خواهیم بود که دستگاههای قدیمی قدر و قیمت پیدا خواهند کرد، و هیچ‌کس دنبال مدرن کردن چیزی نرود. اگر هم کسی هوس تکنولوژی مدرن داشته باشد، باید همه چیز را بومی توسعه دهد و هیچ یک از اجزاء را از بقیه کشورها نگیرد.

[1] Russian Navy has new weapon that makes targets hallucinate, vomit: report https://thehill.com/policy/defense/428346-russian-navy-has-new-weapon-that-makes-target-hallucinate-and-vomit-report

[2] چقدر به تكنولوژي هاي موجود ميشود اتكا كرد؟ https://shakeri.net/446/cme/