باسمه تعالی

دو حادثه تروریستی تقریباً همزمان در دو مرز شرقی و غربی پاکستان، در ۱۴ فوریه، رخ داد؛ و اجماع همه همسایگان پاکستان این است که رخداد این حملات بدون چراغ سبز سازمان اطلاعاتی پاکستان، ISI، امکان‌پذیر نیست. حادثه اول در کشمیر بود که توسط «جیش محمد» در کشمیر انجام شد؛ و حداقل ۴۴ سرباز هندی را کشت. حمله «جیش العدل» در زاهدان نیز ۲۷ کشته داشت.

لذا باید این سئوال پاسخ داده شود که چه کسی از این حملات بهره می‌برد؟ و چه کسی آنها را طراحی کرده است؟

پاسخ کوتاه این است که «هرکسی که بخواهد جنگ جهانی راه بیاندازد.» نتانیاهو نشان داده که اولین کسی است که از چنین چیزی استقبال کند. گلوبالیست‌ها نیز انگیزه کافی برای راه انداختن جنگ دارند. شاید بعضی کشورهای عربی از گسترش تروریسم در ایران حمایت کنند؛ اما شخصاً دلیلی نمی‌یابم که آن کشورها بخواهند برخلاف منافع پاکستان عمل کنند و برای این کشور دردسر درست کنند. فرض اینکه بن‌سلمان بخواهد کاری کند که عمران‌خان، مانند نخست‌وزیر قبلی، تحت امر او درآید، قابل بررسی است. اما شدت حوادث رخ داده بیش از آن است که بن‌سلمان بتواند آن را براحتی مدیریت کند.

شرایط پیش آمده به نفع پاکستان نیست. چون از یک طرف نخست وزیر هند تصمیم‌گیری درباره استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را به ارتش واگذار کرده است؛ و از طرف دیگر مقامات نظامی ایران موضع‌گیری شدیدی داشتند و عزم ایران برای مقابله با آمران این حمله را اعلام کرده‌اند.

همزمان با این حملات هواپیماهای F-35 آمریکایی در فیلیپین تمرین نظامی گسترده‌ای داشتند.[1] بعضی کارشناسان نظامی معتقد هستند که هر چند هدف این تمرین آمادگی برای مقابله با تهدید چین در دریای جنوبی اعلام شده، هدف اصلی آن در‌واقع آمادگی برای از بین بردن سلاح‌های هسته‌ای پاکستان، در صورت بالا رفتن احتمال درگیری، است.

قبلاً دراین‌باره توضیح داده‌ام که تصور اینکه نظام حاکم بر آمریکا یک مجموعه منسجم و تحت فرمان یک نفر باشد، دیگر فرض درستی نیست. بعضی از فرماندهان ارتش، علی‌الخصوص در نیروی دریایی، طرف گلوبالیست‌ها هستند و ممکن است بخواهند با شروع درگیری در این منطقه، آمریکا را درگیر جنگی کنند، که فرصت تصفیه‌های داخلی از بین برود. البته ملی‌گرایان آمریکا نیز چین را بالاترین تهدید استراتژیک میدانند و به همین دلیل متحد طبیعی هند محسوب میشوند. اما راه‌اندازی جنگ درحال حاضر به نفع ملی‌گرایان نیست.

پاکستان حدود ۱۳۰ تا ۱۵۰ کلاهک هسته‌ای دارد که از نظر تعداد بیشتر از هند است.[2] اما سلاح‌های هسته‌ای هند دارای تکنولوژی بالاتری هستند و قدرت انفجاری بیشتری، در حد چند ده کیلوتن TNT، دارند. بعضی کارشناسان نظامی قدرت سلاح‌های هسته‌ای پاکستان را، بخاطر تکنولوژی ضعیف، خیلی پایین‌تر از قدرت نامی آن‌ها برآورد میکنند. در هر صورت اگر بین این دو کشور جنگ اتمی دربگیرد، احتمال اینکه یکی از طرفین بتواند شهرهای میلیونی طرف دیگر را بطورکلی از جمعیت پاک کند، وجود ندارد.

خطر اصلی در این است که اگر پاکستان توسط هند مورد حمله قرار بگیرد و یا هواپیماهای آمریکایی مراکز نگهداری سلاح‌های اتمی پاکستان را هدف قرار دهند، احتمال اینکه چین وادار شود که وارد این جنگ شود، زیاد است. از طرف دیگر اگر بین ایران و پاکستان درگیری رخ دهد، احتمالاً پای عربستان و کشورهای عربی حاشیه خلیج، به این درگیری کشیده میشود. بنابراین هر درگیری کوچکی میتواند به یک جنگ جهانی تمام‌عیار منجر شود.

سالها است که اطلاعات تعداد سلاح‌های هسته‌ای کشورهای مختلف به‌روز نمیشود؛ و چنین اطلاعاتی را در ویکی‌پدیا نباید جستجو کرد. تعداد رسمی سلاح‌های هسته‌ای چین حدود ۲۸۰ عدد اعلام شده است. اما شواهد دیگر نشان میدهد که چین واقعاً برای یک جنگ اتمی تمام‌عیار آماده میشود. ساخت هزاران کیلومتر تونل زیرزمینی برای انتقال سلاح‌های هسته‌ای و تجهیزات نظامی دور از چشم ماهواره‌ها، ساخت صدها شهر بدون سکنه، و تمهیدات دیگر، نشان از این دارد که زرادخانه هسته‌ای چین باید خیلی بزرگ‌تر از تعداد اعلام شده باشد. چند سال پیش که جستجو کرده‌ بودم، یک تحقیق دانشگاهی، تعداد آن را حدود ۵۰۰۰ کلاهک هسته‌ای برآورد کرده بود. شاخص مهمی که توان کشورها در ساخت سلاح‌های هسته‌ای را مشخص میکند، تعداد و قدرت نیروگاه‌های هسته‌ای است؛ و چین از این جهت مقام سوم را در دنیا دارد.[3]

احتمالاً زمانی که جنگ جهانی سوم شروع شود، توان واقعی کشورها مشخص خواهد شد. بسیاری از کشورها، در سکوت خبری کامل، در حال توسعه انواع و اقسام تکنولوژی‌های نظامی هستند. آنچه با اطمینان می‌شود گفت این است که ارقام و اعداد رسمی اعلام شده، به هیچ‌وجه گویای واقعیت توان نظامی کشورهای جهان نیست.

بعضی از تحلیل‌گران سعی دارند چنین نشان دهند که هدف اصلی حملات تروریستی این است که ایران را از شرق مورد حمله قرار دهند.[4] تصورم این است که همین مطلب باعث عکس‌العمل شدید فرماندهان نظامی ایران شده است. چنین تحلیلی تام نیست و دلیل معتبری برای این فرض نمیشود یافت. البته اصل اینکه دشمنان ایران هروقت فرصت پیدا کنند، ضربه خواهند زد، را نمیشود انکار کرد. اما هدف حملات اخیر باید کلی‌تر از دردسرسازی برای ایران باشد.

[1] Marine F-35B Lightning II Fighters Strike with Externally-mounted Ordnance at Sea for the First Time https://www.pacom.mil/Media/News/News-Article-View/Article/1754356/marine-f-35b-lightning-ii-fighters-strike-with-externally-mounted-ordnance-at-s/

[2] Pakistan remains ahead in nuclear warheads but India confident of its deterrence capability http://timesofindia.indiatimes.com/articleshow/64641056.cms

[3] Nuclear power by country https://en.wikipedia.org/wiki/Nuclear_power_by_country

[4] The geopolitics of Pulwama https://indianpunchline.com/the-geopolitics-of-pulwama/