باسمه تعالی

تعداد مسلمان‌های اویغور که در کمپ‌های شستشوی مغزی نگهداری میشوند، به ۲ میلیون رسیده است؛ که ۱۰٪ کل جمعیت مسلمین را تشکیل میدهند. از نظر دولت چین اعتقاد به خدا بیماری روانی شناخته می‌شود که برای درمان آن باید بیمار حتماً به کمپ آموزشی و درمانی فرستاده شود.

چین برای پاک کردن اعتقادات مذهبی مسلمین، مصمم است که زبان، فرهنگ، لباس، و آداب و رسوم اویغور را بکلی محو کند. به همین دلیل در کمپ‌های مذکور مسلمین را مجبور میکنند که هرآنچه که هویت اویغور را تعریف میکند، فراموش کنند و زبان و رسوم چینی را یاد بگیرند.

دولت چین در آن منطقه از همه ابزار تکنولوژیک کمک گرفته تا یک سیستم پلیسی فراگیر راه بیاندازد. آن‌ها با نصب دوربین‌های تشخیص چهره و اسکنرهای بدن و پهپادهایی که همه چیز را زیر کنترل دارند، مناطق مسکونی را تحت نظر میگیرند. تلفن‌های موبایل باید اپلیکیشن‌های اجباری نصب کنند و GPS Tracking آن اجباری است. در هر کلاس درس نیز ۵ دوربین برای ثبت همه‌چیز نصب شده است.

سئوالی که برایم بیجواب مانده این است که چرا در ایران صدای هیچ‌کس در اعتراض به بزرگترین جنایت بشری قرن ۲۱ درنمی‌آید؟ سازمان‌های حقوق بشر بسیاری در سراسر دنیا برای اطلاع‌رسانی و مقابله با این جنایت فعالیت میکنند. اما چرا مردم ایران از این واقعه بی‌خبر هستند؟

همراهی و همکاری گلوبالیست‌های وطنی با دیگر گلوبالیست‌های دنیا، هزینه‌های غیرقابل جبرانی را برای دنیای اسلام به بار آورده است. اگر دولت ایران موضع محکمی اتخاذ کرده بود و به چین می‌فهماند که چنین چیزی را تحمل نخواهد کرد و این کار عواقبی برای چین خواهد داشت، این فاجعه این قدر عمیق نمیشد.

لینک دانلود کلیپ