بیایید نوشته را بخوانیم و نه خطوط بین آن را

باسمه تعالی

آیا تا بحال با این مطلب برخورد کرده اید که وقتی حرفی بزنید و یا نوشته ای را برای کسی بوسیله ایمیل یا نامه بفرستید، طرف مقابل بجاي اينكه به معناي كلمات شما توجه كند، شروع كند به روانشناسي و سعی کند منظور اصلی شما از نوشتن آن مطلب و پیام مخفی پنهان در لابلای حرفهای شما را بیابد و این را نشانه هوشمندی و ذکاوت خود قلمداد کند؟ یا کسانی را دیده اید که وقتی بخواهند حرفی یا طعنه ای بزنند و متلکی بگویند، چنان منظور خود را در لابلای جملات پیچیده و تو در تو بیان میکنند که کشف آن برای همه میسر نیست؛ و عدم درک نکته ای که در پس پرده بیان کرده اند را نشانه کودنی طرف مقابل بدانند؟

بسیار پیش می آید که گوینده حرف ادعا کند که آنچه گفته با آن چیزی که دیگران شنیده اند متفاوت بوده است.