باسمه تعالی

در این وبلاگ سعی کرده‌ام بعضی از هنرها و تکنیکهایی که به درد زندگی میخورد را یادآور شوم که یکی از آن‌ها به عنوان نمونه درباره هنر گره زدن بود. نمونه دیگر روشهای حمل و نقل بار است. همه مردم نیاز به این دارند که بارهایی را جابجا کنند. همیشه هم نیروی کار کمکی و یا قابل استخدام در دسترس نیست. وقتی هم که بشود با مشارکت افراد دیگر باری را حمل کرد، باید این افراد آموزش لازم را دیده باشند و هماهنگی های لازم به عمل آمده باشد. در غیر اینصورت احتمال اینکه یکی از افراد حرکتی پیش‌بینی نشده کند که باعث صدمه به دیگران شود، وجود دارد.

جا دارد که روشهای حمل و نقل، علی الخصوص در هنگام انجام پروژه های ساختمانی، که هم ایمن باشد و هم کمترین فشار را به بدن وارد کند، به عنوان یک واحد درسی به همه دانش آموزان آموزش داده شود و پدر و مادرها چنین اطلاعاتی را در اختیار فرزندان بگذارند. اما تا بحال ندیده‌ام که کسی در این زمینه کتابی بنویسد و یا بخواهد چنین مبحثی را آموزش دهد.

دوران معاصر دوران جمع اضداد است. در این دوران که دوران انفجار اطلاعات نامیده شده است، اطلاعات مردم از کهکشانها و سیاه چاله ها، انواع دایناسورها، ادوار حیات در زمین و قدمت موجودات منقرض شده و امثالهم، بسیار بیشتر از اطلاعاتی است که واقعاً به درد زندگی آن‌ها میخورد. بگذریم از این مطلب که اگر کسی حافظه خوبی داشته باشد، میداند که همه اطلاعات مذکور در طی چند دهه به کلی عوض شده‌اند و اساساً هیچکدام آن‌ها نه ثابت شده‌اند و نه قابل اثبات هستند. اما در همین دوران انفجار اطلاعات، مردم معاصر خیلی کمتر از گذشتگان درباره علوم و تکنیکهایی که واقعاً به درد زندگی میخورند، اطلاع دارند.

در فیلم زیر کارگران ساختمانی قصد شوخی با کارگری که روز اول کار خود را تجربه میکند دارند. کارگر تازه کار به روشی دردناک درباره خطرات کار و روشهای غلط حمل بار تجربه کسب میکند. در حالیکه اگر قبل از استخدام درباره روشهای حمل صحیح بار آموزش داده شده بود، خود را در معرض خطر قرار نمیداد.

بر این باورم که می‌شود این روشهای حمل بار را کاملاً مدون و کلاسیک آموزش داد. شخصاً وقت زیادی برای اینکه همه روشهای حمل بار را مدون کرده و به عنوان مواد درسی ارائه کنم ندارم و امید چندانی هم ندارم که مورد استقبال قرار گیرد. لذا به تدریج نمونه‌هایی از این روشها را در قالب کلیپ ویدیویی نشان خواهم داد. در ویدیوی زیر سعی دارم بر این مطالب تاکید کنم:

  • قبل از اینکه آدم بخواهد از دیگران کمک بخواهد و یا فشار زیادی به بدن خود وارد کند، باید روش کار را درست بررسی کند و با برنامه روشی را پیش بگیرد که احتمال خطر و صدمه حداقل باشد.
  • در حمل بار، همراه بار حرکت کردن همیشه احتمال خطر را بالا میبرد. به این دلیل که اگر بار به هر دلیل از کنترل خارج شد، خود آن بار میتواند عامل صدمه باشد. فرض کنید که اگر آدم بدون بار از نردبان بیافتد، احتمال اینکه بتواند خود را کنترل کند و کمتر صدمه بخورد، وجود داشته باشد. اما کسی که با بار از نردبان بالا میرود به مراتب احتمال صدمه دیدنش بیشتر میشود.
  • همیشه باید احتمال از کنترل خارج شدن پروسه را داد و باید برای اینکه در چنین وضعیتی ایمنی افراد حفظ شود، برنامه ریزی کرد.