باسمه تعالی

تصوری از قدیم در ذهنم بود مبنی بر این که مردم ایران به مسائل سیاسی علاقه نشان میدهند و نسبت به دیگر ملتها بیشتر اهل سیاست هستند. هرچه زمان بیشتر میگذرد، کمتر شاهدی بر این باور پیدا میکنم. اخبار سیاسی بسیار مهمی در دنیا اتفاق می افتد که هیچ در رسانه های سیاسی ایران بازتاب پیدا نمیکند. حتی کمتر تحلیل قابل اعتنایی از اخبار سیاسی منطقه خاورمیانه میشود در ایران پیدا کرد. به عنوان نمونه در روزهای اخیر طوفانی از خبر در این منطقه رخ داد، که هر کدام از آنها میتوانست برای مدتها تحلیلگران سیاسی را مشغول کند و مردم هم مشتاقانه پیگیر باشند که تاثیرات و عواقب این رخدادها چه خواهد بود. مثلا سفر شاه عربستان به مصر و ترکیه و سفر جانشین ولیعهدش به امارات و اردن در طی دو روز، باید این سئوال را در ذهن همه ایجاد میکرد که چه اتفاقی در حال افتادن است. خبر حضور بمب افکن های بی ۵۲ آمریکایی در پایگاهی در خلیج فارس به بهانه مقابله با داعش، هم خبر کوچکی نبود. واضحا همه میدانند که آمریکا عزم جدی برای بمباران داعش ندارد و اساسا داعش اهداف نظامیی ندارد که ارزش بمباران با بمب افکن داشته باشد. درباره خبر جنگ قره‌باغ و اینکه هدف از این جنگ چیست و چه کشورهایی از آن سود میبرند، به سختی میشود مقاله قابل اعتنایی در رسانه های فارسی پیدا کرد.

آیا تا بحال دیده اید که در یک رسانه فارسی درباره وضعیت احزاب سیاسی کشورهای همسایه ایران، مانند پاکستان و یا ترکمنستان و یا حتی ترکیه، چیزی بنویسند و تاثیر قوت و ضعف گرفتن این احزاب بر روابط این کشورها با ایران را بررسی کنند. اصلا چند حزب سیاسی در پاکستان را ایرانی های اهل سیاست میتوانند نام ببرند؟ 

سایت عمارنامه که یکی از سایتهای اصولگرا است و خبرهای سایتهای سیاسی و مذهبی دیگر را بازتاب میدهد، در قسمت پربازدیدترینها تعداد مشاهده هر عنوان خبری را نشان میدهد. رتبه اول تعداد بازدید مربوط به خبر شهر برهنگان فرانسه با کارمندان عریان!+تصاویر با ۱۰۲۰۰ کلیک بود. بعد از آن صف ازدواج پشت درب سفارت روسیه در تهران!+عکس 7000 بار بازدید شده بود. خبر کشف حجاب دختران درخودروهای گران قیمت!+عکس هم ۴۵۰۰ بار دیده شده بود. در همین مدت عنوان نتانیاهو:سوریه باید «جولان» را فراموش کند ۷۷ بار کلیک شده بود. هر از چند گاهی مقالات همین وبلاگ را در این سایت می آورند. آماری که از تعداد رجوع از این سایت به وبلاگ دارم این است که برای مقالات سیاسی حداکثر ۱۰ رجوع از این سایت به وبلاگ زادالمسافر میشود. این مطلب حاکی از علاقه کم رجوع کنندگان این سایت به عناوین سیاسی است. به این دلیل که سایت عمارنامه منبع عنوان خبری را نشان نمیدهد و تا بیننده سایت روی عنوان کلیک نکند، نمیفهمد این عنوان متعلق به چه سایتی است. به علاوه رجوع کنندگان به سایت عمارنامه از طیف کسانی هستند که در جامعه از علاقه مندان به مباحث سیاسی به حساب میآیند. آنهایی که اهل ماهواره دیدن هستند، اصلا به چنین سایتهایی رجوع نمیکنند. وقتی وضعیت اهل سیاست در ایران این باشد، چه انتظاری از دیگران میشود داشت؟

بر این باورم که باید به مردم ایران یک هشدار جدی داده شود تا عموم مردم دریابند از نظر حساسیت نشان دادن به مباحث سیاسی و تحلیل تاثیر حوادث سیاسی در سرنوشت آنها، رتبه خوبی در دنیا ندارند و تصورم این است که این رتبه در حال پایین آمدن است.

احتمالا یکی از عوامل این سوءتفاهم بحثهایی است که مردم در تاکسی ها و مهمانی ها میکنند تا راحتتر بشود وقت تلف کرد. وقتی تاکسی در ترافیک گیر کرده باشد، طبیعتا سر صحبت باز میشود و بحث هایی مانند بحث بر سر اینکه گرانی هندوانه تقصیر کیست، و یا اینکه هر مقام سیاسی چقدر پول از کشور خارج کرده، شروع میشود. اما این بحثها اصلا قابل این نیستند که به عنوان بحث سیاسی حساب شوند.