باسمه تعالی

در مقاله ای درباره کروی بودن زمین و یا صاف بودن آن نوشته بودم که دروغهای زیادی که سازمان های فضایی دنیا گفته اند، باعث شده که هیچ اعتباری برای حرف آنها نشود قائل شد. قبلا هم در چند مقاله درباره دروغ بودن پروژه مریخ نوردها نوشته بودم. همین دروغها باعث شده که عده ای به این باور برسند که سردمداران تمدن غرب قصد دارند برای تسلط بر مردم عالم این تصویر را در ذهن آنها بوجود آورند که این تمدن توانسته به درجه ای از پیشرفت برسد که تصویر روشنی از عالم ارائه کند. هر جا هم که نتوانسته جوابی ارائه دهد، شواهد و دلایل دروغین ارائه کرده و با کنترل اذهان مردم، یک واقعیت مجازی برای آنها درست کرده است.

البته در کل چنین حرفی واقعیت است، اما اینکه چه بخشی از شواهد راست است و چه بخشی از آن دروغ، باید تک به تک بحث شود و همه شواهد بطور مجزا راستی آزمایی شود. در اینجا فقط چند دروغ این سازمان های فضایی را مرور میکنم تا میزان بی اعتباری آنها روشن شود.

از آن رو که ویدیو کلیپ زیر چند مورد از این دروغها را جمع آوری کرده، آنرا بدون دستکاری آورده ام. نکات اصلی این کلیپ چنین است:

  • در ماموریت EVA-22 که روسها در سال 2009 انجام دادند و ظاهرا قطعاتی از ایستگاه فضایی را به آن متصل کردند، یک لحظه در صفحه مانیتور اتاق کنترل، چند غواص را نشان میدهد که روی قطعاتی که به ایستگاه باید وصل شود، کار میکنند. این یعنی که کل صحنه پخش شده از ایستگاه فضایی در ارتفاع 300 کیلومتری نبوده و در استخر فیلمبرداری میشود.
  • صحنه بعد مربوط به راهپیمایی فضانوردان چینی در خارج از سفینه فضایی شان است که چند سال پیش انجام شد. حبابهایی که از لباس های فضایی آنها بیرون می آید و به بالا میرود، نشان از این دارد که کل صحنه در استخر است و نه در فضا.
  • وقتی به اصطلاح فضانورد چینی دست خود را حرکت میدهد، برای یک لحظه انعکاس نورافکن های استودیو روی دست او می افتد.
  • صحنه بعدی مربوط به راهپیمایی در فضای فضانوردان روسی است که در سال 2008 انجام شده و از لباس آنها هم حباب خارج میشود.
  • صحنه بعد مربوط به صحنه ای است که قرار است مستقیما از ایستگاه فضایی پخش شود و فضانوردی به نام Cady Coleman با افراد روی زمین مصاحبه کند. اولا این به اصطلاح فضانورد هر از چند گاهی به چپ و راست میرود. خود همین مطلب نشان میدهد که این صحنه در ایستگاه فضایی تصویر برداری نشده است. چون ایستگاه فضایی قرار است در یک مدار ثابت بدون تاثیر جاذبه زمین باشد. بنابراین نیرویی وجود نباید داشته باشد که هر از چندگاهی فضانورد را تکان دهد و یا گردنبند او را به چپ و راست ببرد. چنین صحنه هایی در هواپیماهایی گرفته میشود که تا ارتفاع خیلی بالا اوج میگیرند. بعد برای چند دقیقه سقوط آزاد میکنند تا بشود احساس بیوزنی ایستگاه فضایی را شبیه سازی کرد. تاثیر لحظه ای باد روی هواپیما باعث میشود که لرزش هایی در هواپیما ایجاد شود و این به اصطلاح فضانورد نتواند ثابت باشد.
  • بعد از این فرد درباره اینکه فضانوردان چطور دندان خود را مسواک میکنند، سئوال میشود. او در پاسخ میگوید که تف کردن مجاز نیست و مشکل درست میکند. بنابراین ما باید خمیر دندان را ببلعیم. برای کسی که فقط یک دفعه چنین مصاحبه ای را بشنود ممکن است این جواب بنظر کافی بیاید. اما وقتی بارها و بارها این سئوال از فضانوردان مختلف بشود و جواب آنها را کنار هم بگذارید، در می یابید که  هر کدام ار آنها جوابی را از خود اختراع کرده اند که با دیگران یکنواخت نیست. به علاوه این فرد در ادامه مصاحبه میگوید او را برای تحقیق در مورد پوکی استخوان انتخاب کرده اند و باید هر از چند گاهی میزان تغییر مغز استخوان را اندازه بگیرد. همین مطلب نشان از بیسوادی این فرد دارد، چون باید بداند که بلعیدن خمیر دندان یکی از عوامل پوکی استخوان است و کسی که برای آزمایش پوکی استخوان تحت نظر است، نباید خمیر دندان حاوی فلوراید ببلعد. به علاوه نشان از این دارد که ناسا که عامل تهیه این فیلم است و ادعا دارد که بهترین دانشمندان جهان را در اختیار دارد، توسط دلقک ها اداره میشود.
  • در ادامه چند خبر منتشر شده درباره سنگهایی که به عنوان سوغاتی سفر به کره ماه به موسسات علمی کشورهای مختلف هدیه داده شده بود نشان میدهد. ظاهرا بعد از چند سال که این موسسات تصمیم میگیرند روی این سنگها آزمایش انجام دهند، معلوم میشود که مال زمین بودند، چون تکه های چوب فسیل شده در آن پیدا میشود.
  • در ادامه ویدیو تصاویری از راه پیمایی فضانوردان روی کره ماه نشان میدهد که هنگام حرکت به پرده های استودیو برخورد میکنند و آن پرده تکان میخورد. درباره تقلبی بودن سفر به کره ماه و اینکه اساسا نه تنها با تکنولوژی 45 سال پیش، بلکه با تکنولوژی کنونی هم امکان چنین سفری وجود ندارد، آنقدر حرف زده شده که تکرار آنها را مفید نمیبینم. آمریکا در این 45 سال هزینه سنگینی برای جلوگیری از افشا شدن دروغهایش پرداخته و می پردازد. کنترل اینکه هیچ فرد دانشگاهی هوس نکند که در این باره افشاگری کند و کنترل خبرهای روزنامه ها و سایتهای خبری نیز کار آسانی نبود. نتیجه این تجربه سنگین آمریکا این شد که کشورهای دیگر مانند هند و چین که میخواهند خود را در فرستادن سفینه به ماه توانا نشان دهند، هدف خود را کشف قسمت تاریک پشت ماه قرار میدهند تا هر چیزی که نشان دادند را کسی نتواند راستی آزمایی کند.

لینک دانلود ویدیو

اصل اینکه بشود سفینه سرنشین دار را به مدار زمین تا ارتفاع سیصد یا 400 کیلومتری فرستاد، قابل باور است. اما احتمالا بعد از چند ساعت فضانوردان خواهند یافت که زندگی در شرایط بیوزنی چندان هم قابل ادامه نیست. تصاویری که از ایستگاه فضایی پخش میشود دستگاههای الکترونیک زیادی را نشان میدهد که فضانوردان با آن کار میکنند. قاعدتا آبی که این فضانوردان مصرف میکنند و یا ادرار و آب دهان آنها بزودی در اتاق پخش میشود و این دستگاهها را از کار می اندازد. بنابراین حداقل میشود نتیجه گرفت که با این مهندسی موجود وجود ایستگاه فضایی که بشود برای هفته ها در آن در شرایط بیوزنی زندگی کرد، محال است.

ویدیو کلیپ دیگر از مصاحبه با به اصطلاح فضانوردان را در اینجا می آورم که در آن Chris Cassidy هنگام مصاحبه از خطرات کودکی خود یاد میکند و در ثانیه 56 میگوید که او در همان شهری بوده که همین الان روی آن در حال فیلم برداری هستند. بعد هم متوجه میشود که چه حرفی زده و چهره اش متغیر میشود.

لینک دانلود ویدیو

کشورهای مختلف دنیا از آنرو که دریافته اند افکار عمومی جهانیان را به راحتی میشود گول زد، به جای صرف هزینه های هنگفت برای چنین پروژه هایی، با تقلب دستاوردهای خود را بیش از آنچه که واقعا هست، نشان میدهند. همچنین رقبا هم انگیزه ای برای روکردن دروغهای آنها ندارند، چون خود آن رقبا هم دروغهای زیادی گفته اند که اگر مردم به آن پی ببرند، اعتباری برایشان باقی نمیماند.

اثبات اینکه آنچه به عنوان عکس برداریهای تلسکوپ هابل پخش شده همه با نرم افزارهایی مانند فتوشاپ رسم شده نیز آسان است. برای نمونه اگر عکس هایی که از زمین توسط سفینه های فضایی و یا آپولو گرفته شده را در فتوشاپ باز کرده و با Contrast و brightness عکس بازی کنید، می یابید که زمین رسم شده از بقیه عکس متمایز است و با دستکاری در متن عکس اضافه شده است.

یکی از دلایلی که بعضی محققین دگراندیش را به شک در روایت رسمی علم موجود واداشته است، این است که افرادی که به عنوان سردمداران نظریات علمی جدید معروف هستند، به نهانخانه ها و گروههای شیطانی وابستگی داشته اند و افرادی مستقل نبودند. مثلا نیوتن را همه به عنوان دانشمندی سکولار میشناسند، در حالیکه مستندات فراوانی درباره تحقیقات او در علوم غریبه وجود دارد. مثلا کتاب Isaac Newton's Freemasonry: The Alchemy of Science and Mysticism نوشته Alain Bauer در این زمینه قابل رجوع است.